yanlizim, caresizim ve evliligimi surdurup surdurmemekte kararsizim...

ben yine gelismelerden yazmak istedim. belki birileri ayni durumda olup bu konuyu okursa diye... gerci bi gelisme yok. ben aslinda ayniyim. icten tabii.. disa dönük biraz daha normal davranmaya calisiyorum. bi sene oldu... saka gibi koskoca bi sene... fakat ben hergün muhakkak o güne dönüyorum. o aciyi yasiyorum rutin bi sekilde. evet gercekten bu konuyu buraya actigimda cesaretimi toparlayip ayrilmam gerekti... neolursa olsun yasanmis yasanmistir.. unutulmuyor malesef. icimdeki aci gram dinmedi. dinmeyecekte. esime karsi eskisi gibi olamiyorum. hicmi hic ilgim yok. sevgim yok... saygim yok... kadinla ozamandan sonra tekrar bisey olmasada ben unutamiyorum. unutulacak bi aci degil gercekten.... rabbim kimseye göstermesin. aslinda burdaki herkesin yazdigi gibi... en bastan ögrenir ögrenmez terk etmem gerekliydi.
suan esimle o konulara girmiyorum. asla konusmuyoruz bu konulari. bi sil bastan yapmaya karar verdim onu sürdürmek istiyorum. ama hicte icimden gelmiyo. halen bi umut belki unuturum duygularim farkli olur... eskisi gibi oluruz diye ümitle bekliyorum. ama yok ... öle bisey sadece hayal.... her disari ciktigimda acaba o kadinla karsilasirmiyim korkusu, endisesi, tedirginligi.... simdi düsüncem sadece ayrilmis olsam acaba dahami iyi halim olacakti... bence muhakkak öyle olurdu. bundan daha kötü olabilirimiyim bilmiyorum. yine ölmez sag kalirsam yazarim.... dualarinizi bekliyorum...
 
Kendine saygısı ve sevgisi olan kadın böyle adamı boşamalı ,

ne diye teredüt ediyorsunuz anlamadım adam uçkuruna sahip çıkamıyor ,keyfinde,
hayat ona güzel,
etrafında kadınlar ama hayat sana zindan ,sanırım doğru ve yanlış konusunda aklınız karışmış umarım tez vakit doğruyu bulur karar verir ve adama tekmeyi atarsınız
 

Çocuğun babasız büyümüyor ama ot gibi, duyguları alınmış bir anneyle büyüyor ve de psikolojisi alt üst bi anneyle.. Her şeyin ikinci bi şansı olabilir ama aldatmanın olamaz. Bu sebepten işte sizin yaşadığınız duygulardan. Aldatılmayı unutamazsın, bak bi sene geçmiş aynısın hala. Sadece içine atıyorsun, bu konudan konuşmuyorsun ama çok yaralandın.
Eşine içten sarılıp kocacım diye sarılıp öptün mü hiç samimi bi şekilde?
 
Eşiniz size kuma almış o kadını bence.
Boşanmayı düşünmüyorsanız bu fikre alışın.
Belli ki arada bir bağ oluşmuş ve eşiniz bir türlü bırakmıyor bu kadar yakalanmaya rağmen.
Gelip geçici birşey olarak görseydi 'aynı' kişiyle birkaç defa aldatmazdı.
Neden o kadın???
Bir düşünün bence.
 
Duygularım bitti diyorsunuz peki sizi o evde tutan ne? Maddi sıkıntı korkusu mu? Oğlunuz mu?

Eğer oğlum babasız büyümesin diyorsanız birbirini sevmeyen duygu namına hiçbirşey taşımayan ebeveyleri olan bir çocuk ne kadar sağlıklı bir psikoljiyle büyür?

Üstelik bu çocuk büyüyecek büyüdükçe kişiliği oturacak rol model olarak babasını alacak eşiniz gibi bir erkeğe daha bu toplumun inanın hiç ihtiyacı yok..

Bunun yerine gururluca ayrılın kendi düzeninizi kurun kaybettiğiniz duyguların yerine gelmesine izin verin oğlunuza da sevmeyi sevilmeyi sadakatin önemini aşılayın babasına hiç benzemeyen ahlaklı bir birey yetiştirin.
 
senin kocan o kadından ne istiyorsa kadın da kocandan onu istiyor canım bunda anlamayacak ne var. bak sana tavsiyem ekonomik özgürlüğün varsa o adamı 1 dakika bile çekme.emin ol alasını bulursun.a
 
Iyi bir baba diyorsunuz, bu tartisilir,
Ancak yazdiklariniza gore iyi bir es olmadigi kesin.
Cocugunuz annesinin mutsuzlugunun hakim oldugu bir evde mutlu olacak mi saniyorsunuz?
Ustelik yillar sonra onun icin devam ettignizi ogrendiginde/anladiginda kendisini suclamayacak mi?
Daha ufacikken onun uzerine gereginden fazla yuk bindiriyorsunuz.
Iyi bir baba ise ayrilsaniz da ilgilenir, iki medeni insan gibi ayrilabilirsiniz bence,
Diger turlu sizin bu sevgisizlignizi bahane edip tekrar aldatabilecek ve bu sefer sizin tarafinizdan dahi hakli bulunabilecek bir durumla karsilasabilirsiniz,
Deneme karari vermissiniz ancak ustesinden gelemiyorsunuz belli ki,
Kendinizi daha fazla yormayin, uzmeyin bence.
Dusuncelerinizi toparlamak icin bir psikologa basvurun isterseniz, cunku biran once bu yilginlik halinden kurtulup bi karar vermeniz gerek sanki.
 
aradan ne kadar zaman gecerse gecsin unutmayacaksin unutamazsin
emin ol o adamdan ayrilsan bu kadar aci cekmezdin
cunki gormezdin duymazdin
onunla ayni ortamdasin ,her hareketinden suphe duymak,acaba ne hissediyor ne dusunuyor diye kendini yemektense en iyisi ne biliyormusun ?
onu kapinin onune koymak
tavsiye ederim.Inanki ise yariyor.
sahsen tecrube edilmistir
 
uzaktan söylemek kolay. evlilik yükü altında birde çocuğa sahip olun da aynı durumda sizi görelim,
 
kimbilir belki adamı kendinden çok seviyordur
 

İyi baba olmasi tartisilabilir demissiniz ya bence tartisilamaz.
Zira iyi bir baba sifati bir cocuk icin en kiymetli olana yani annesine iyi muamele etmekten gecer.
Ne anne ne baba yonunden bakiyorum bu duruma.
En safiyane en cocuksu hislerim bunlar.
Anne mutluysa mutludur cocuklar.

Ve konu sahibi, ne kadar aci cekiyorsunuz, belli ve buna ragmen oglum var, deyip susuyorsunuz.
Eger esiniz de sandiginiz kadar iyi bir baba olsaydi sizin gibi evladim deyip onun sevgisine sarilirdi, ezip gecmez, zevki sefasini dusunmezdi.
 
Çocuğum babasız büyümesin çok klasik bi cümle artık.bu cümlenin arkasına saklanmayın.babasız büyümesin diye mutsuz bi anneyle büyüyo.annesi babası ayrılmış çok da iyi yetişmiş arkadaşlarım var.babasızda büyümemişler zaten annesi babası ayrı büyümüşler.bence boşansaydınız sizin için herşey daha iyi olurdu ki hala yapabilirsiniz.yalnızda mutlu olabilirsiniz tabi ama boşanmış ve tekrar mutlu bi evlilik yapmış çok örnekler var.ünlülerden de gülben ergeni çok takdir ettim bu konuda.3 çocuğuna rağmen kendisini aldattığı eşinden boşandı.kilolarından kurtuldu.yepyeni bi sayfa açtı ve evlendi.çok da mutlu görünüyo.ne kadar azimli güçlü bi kadınmış diyorum.hatta eski eşi de kıskanmıştır büyük ihtimalle.eğer maddi imkanlarınız elveriyosa daha fazla kendinize kötülük etmeyin.
 
tüm sayfaları okuyamadım ama bence siz eşinizi hala seviyorsunuz çocuğunuz bahane gibi geldi bana.sevebilirsinizde aldattı diye her kadından eşinden nefret etmiyor.buugün o kadınla ilişkisini kesse yarın obür gününün garantisi var başkasıyla
olmucağının evt pskoloğa gidin bence ama bu adamıda affetmeyin ne hakkı var sizi böyle üzmeye
 
Konunuzu ilk açtığınızda okumuştum, çok üzülmüştüm.

Şimdi görünce güncellemenizi içim bir tuhaf oldu.

Ama iyi olmuş bence. Aldatan adamların sizin gibi aldatmayı affeden kadınlarla oyalanması taraftarıyım artık. Diğer kadınları rahat bırakırlar böylece. Ayrılmayın sakın.
 


((( suda bi gercek oglum olmasa asla asla durumam.
bi yandanda onsuz olmak istemiyorum.



Siz böyle davrandıkça daha çok aldatılırsınız
eşinizi seviyorsunuz her ne kadar çocuğum için kalıyorum deseniz de iki yazıyı da siz yazmışsınız
eşinizi şöyle bir silkeleyip kendine getirin sizi kaybetme korkusunu bi yaşasın
 
Konu sahibi hanımefendi ve diğer arkadaşlar,
Yazılanları kabaca okudum ve bizzat çok yakın zamanda yaşadıklarım geldi gözümün önüne... Ben de 4,5 yıllık evliyim. İnşaallah Aralık sonunda tam 4,5 yıl olacak... Eşimle çok mutlu başladığımız evliliğimiz ve akabinde Rabbimin bir hediyesi olarak verdiği evladımız vardı.. Evlendikten hemen sonra hamile kaldım ve çok şükür dünyalar güzeli bir kızımız oldu.. Ben 30 eşimse 34 yaşındaydı.. Yaş itibariyle belki bütün enerjimizi evladımıza verdik... 10 yıla yakın süredir tanışıyor olmamıza rağmen evliliğimizde birbirimizi tanımaya fırsatımız olmadı.. Evladımı belki tecrübesizlikten olsa gerek sıkıntılı büyüttük. Sürekli ağlardı. Bende asla ayrılmak istemezdi...Eşimin yetiştirilme tarzından kaynaklı sorumluluk duygusu almaya müsait olmayan asosyal bir kişilikti... Aldığı ilk sorumluluk evlilik idi. Çocuğun bütün sorumluluğunu bana bıraktı.. ZATEN espriyle karışık yaparım gerisine karışmam diyordu... Bu cümlesinin dışında Allah için çok değerli bir insan/ insandı.. Çocuk bayağ bir büyüdükten sonra sakinleşmesi gerekirken daha da sıkıntılı olmaya başladı. Ve ben bir süre sonra evladımla YATMAYA başladım. (Kİ BEN AYRI YATMA KONUSUNDA ÇOK HASSASTIM).. Ayrı yatmak dışında herşey yine çok güzel gidiyordu... Aşk meşk muhabbet iletişim cinsellik vs... Açık söylim ayrı yatıyorduk ama cinsellik konusunda ben daha iyiydim.. Neyse .. Eşimle ayrı yatmamızdan rahatsız oluyordum ama oda çocuk sürekli huysuzlandığı için ayak sürüyordu. Velhasıl bir süre sonra ben işe başladım. İyi bir mesleğim var, kariyerse kariyer çocuksa çocuk misali... Bir taraftan çocuk bir taraftan iş bir taraftan ev bir taraftan eş, hepsine yetişme çabasındayken eşimin hala sorumluluk almaması beni deli ediyordu. 2013 sonu itibariyle kavgalarımız başladı. Onun bu sorumsuzluğu karşında içimden hiçbir ilgi göstermek gelmiyordu; ama yine mutlu mesuttuk genel itibariyle.... Sonra birden n'olduysa bu senenin başında eşim benden ve çocuğumuzdan uzak durmaya ve sürekli telefonuyla başbaşa kalmaya başladı.. tabi biz yine AYRIYDIK..... Ben şüphelenmeye başladım ama hiç yakıştıramadım. Çünkü ayrı yataklarda olmamıza rağmen başka inanın hiçbir sorunumuz yoktu elle tutulur gözle görülür...Eşim sürekli mesai yapıyordu ve işten 5 dk geleceği mesafeyi 1 saatte geliyordu ortalama.. Beni önemsemiyordu; duymuyordu kıskanmıyordu bile... Allah a sürekli dua etmeye başladım, Rabbim bir şey varsa önüme çıkar diye...Bu süreçte (güven işte) bir kere bile telefonunu karıştırma gereği duymadım... Neyse birgün facebook ta bir iş arkadaşının fotoğrafına bayan tabi gülümseyerek bakınca benim kafamda birden şimşek çaktı. Allah dua ma karşılık önüme düşürdü.. Tabi artık beraber yatmaya başlamıştık.. Uyuduktan sonra telefonunu İLK DEFA KARIŞTIRDIM. Zaten arama kaydına bakınca rutin bir şekilde aynı numaranın arandığını gördüm ve başımdan kaynar sular döküldü.. .Telefonda fotoğrafların kayıtlı olduğu bir dosya var. (Akıllı telefonların hepsinde var aklınızda olsun) Odosyaya bakınca bütün yazışmalar birbirlerine yolladıkları aşk (!!!!!) dolu resimler önüme çıktı.. 4 ay boyunca duygusal ve birlikte olma hariç cinsel temalı ilişkileri olmuş.. Yüz yüze geldik sonuna kadar inkar etti..MESAİYE KALIYORDUK SEN KISKANIRSIN DİYE SANA SÖYLEMEDİM; SABAHLARI YOLDAN ALIYORDUM AKŞAM DA BIRAKIYORDUM DEDİ" Çok mahcuptu eli ayağı titriyordu tabiri caizse korkudan.. Ben de imtihan dünyası ayağı kaymış olabilir ; pişman da görünüyor ve tabiki bir evladımız var diye affettim.
 
sizmi onu heyecanlandıraksınız.bu kafayla çoook aldatılırsınız siz ..
sizmi aldattınız.evli adam neden o kadınlara bakar.
bırakın 2ci kadınları kocanız evli. 2ci kadınmı söz vermiş imza atmış. kocanızmı.
kocanız 1 kere yapmamışki. birde bahaneye bak hem suçlu hem güçlü ona güvenmediğim için tekrar seni aldattım. diyor birde. valla bu adamlara affettikçe siz tekrar aldat demek istiyorsunuz. adam 2 karılı olmuş . siz de bunu kabul etmişsiniz
 
...... Ama herşeyi bildiğimi söylemedim. Ailemin de haberi yok hala. Çevremizden kimseye anlatmadım..Çünkü ben sevgiden dolayı affederim ama ailem ona kin güder; ulu orta önümüze çıkar diye düşündüm. Velhasıl bayanla yine gözümün içine bakarak görüşmeye devam etti. Ben sesimi çıkarmad.1,5 ay kadar sabrettim. Artık baktım gayet rahat bir şekilde görüşmeye devam ediyor ; aldım karşıma herşeyi bildiğimi ve boşanmak istediğimi söyledim. Tabi psikologtan destek aldım bu süreçte. Ne konuşmam gerektiğini nasıl ifade etmem gerektiğini söyledi. Eşim konuşurken bu sseefer gözlerime bakamadı. Defalarca özür diledi.Nasıl oldu ben de anlamadım dedi. Ayağım kaydı vs. vs..İyi tama dedim ama benim şüphelerim hiç bitmedi 1 hafta öncesine kadar. İçimden işyeri telefonundan görüştükleri geçiyordu . (çünkü kız temmuz ayında işten ayrıldı) Bu şüphem de doğru çıktı. En son geçen pazar şiddetli bir kavga ettik. Artık boşanacağım senden dedim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…