Merhabalar, linç yemeye çok hazır bir şekilde geldim. Hala aklım çok karışık bir anda pişman olup konuyu değiştirmek istesem de değiştirmemek daha hayırlısı kendime gelmem lazım. Ben geçmiş senelerde zor durumdayken ( gençlik ve aptallıktan terapiste gitmedim) bir falcıya gittim. İnanmayacak olan çok fazla insan vardır ancak kendisinin bana söylediği iyisiyle kötüsüyle her şey çıktı. Evleneceğim kişinin net doğum tarihi göz rengi mesleği gibi şeyler yaşayacağım şehir derken söylediği şeylerin hepsini yaşadım. Muğlaya geldikten sonra çalışacağım yeri bile bana anlatmıştı tarif etmişti. Çok öncesinde evleneceğim kişiyi anlatmadan önce eşimi kaybedeceğimi ve evliliğimizin 6 yıl süreceğini de söylemişti ve ben bunu düşünmeden duramıyorum. İnanmayanlara ya da linçleyenlere saygım sonsuz, ancak sevdiklerime bir şey olacak korkusunu söylediklerinin çıktığına inandığım için çok yoğun yaşıyorum. Eşim hakikaten harika bir insandır, bir kaç ilişkimde ciddi travmalar yaşadım, belki bunlardan da bahsederim bir yerde, sonrasında eşimle tanışmamız ve evliliğimiz her şey rüya gibiydi. Şu an iki yıllık evliyiz ve her günüm eşim sayesinde çok güzel geçiyor. Sevgisini gösteren hep fedakarlıkta bulunan mutlu etmek için kırk takla atan biri. Ne zaman çok mutlu bir an geçirsek benim içimdeki kaybetme korkusu bir anda beliriyor. Dün gece kanlı ay vardı ve eşim çok güzel bir masa kurup şarap açmış mumlarla etrafı süslemişti. Duygulandım ve ağladım ama ağlama sebebim sevgi yoğunluğundan ya da mutluluktan değil kaybetme korkusundandı. Beynimden bu konuyla ilgili yüzlerce düşünce geçiyor. Lütfen beni evirip çevirip dövmekten farksız hale getirin ki kendimi toparlayım.
Bilmiyorum gerçekten çıkmaz deyip geçmeli miyim yoksa Esra bak kendine gel yüzlerce şey dedi ve hepsini yaşadın diyor bir aklım, diğer aklım ise bunu düşünmemem gerektiğini her şeyin inanan biri olarak kaderimizde olduğunu söylüyor. Belki benzer şeyler yaşayan olmuştur belki de gerçekten mantığın sesi olursunuz akıl verin lütfen.