Geçen gün sevgilimle vedalaşırken yanaklarından öptüm, kadının biri tam o anda yanımızdan geçerken "Ayıp, ayıp!!' dedi ve sinirimizi bozdu. Kadına haddini bildirirken de birileri çıkıp kadını savundu. Yobaz kaynıyor her yer, pelin-
haklı, dikkatli olun.
Evet böyle insanların varlığı hiçte az değil ama bu konu başlığı altındaki yorumları okuyunca sanki bunu tolere edebilen anlayışla karşılayan gençleri anlayan savaşma seviş diyen bir toplum olduğumuz düşünülebilir
Öyle mi?
Geçen gün sevgilimle vedalaşırken yanaklarından öptüm, kadının biri tam o anda yanımızdan geçerken "Ayıp, ayıp!!' dedi ve sinirimizi bozdu. Kadına haddini bildirirken de birileri çıkıp kadını savundu. Yobaz kaynıyor her yer, pelin-
haklı, dikkatli olun.
Benzerini yasadik esimle, yanimizda kizimiz varken ustelik... ve en cok kadinlar yapiyor bunu, kendileri hic sevilmemis, kimsenin sevgisini görmeye tahammulleri yok
Öncelikle hepinize merhaba arkadaşlar size bir şey sormak istiyorum.2 ay önce biriyle konuşmaya başladım.Onu zaten ilkokul zamanlarından (tanıdık) tamıyordum misafirliğe falan giderdik ama sonra gitmemeye başladık (aileler arası kırgınlık yok sadece iş saatleri uymuyor). Neyse ben bunu lise zamanlarında hiç görmemiştim . Bu yıl üniversitede 2. Sınıfa geçtim. 2 ay önce bana mesaj atmış. Konuşmaya başladık ilk 1 ay çok ciddiydim ve gerçekten yavaştan aldım.zaten üniversiteden dolayı şehir dışındaydı.Daha sonra ankaraya geldi ama buluşmayı hemen kabul etmedim. İlk buluşmamız 2 hafta önce oldu. Birbirimize sarıldık yanağımdan öptü.1 aydan uzun bir süredir ördüğüm duvarlsr yıkıldı birden kendimi çok iyi hissettim çünkü. Evet çok iyi anlaşıyorduk buluşmadan önce de hatta görüntülü arama telefonla kobuşma hepsini yapıyorduk sürekli.Aklımıza gelebilecek her konu hakkında konuşuyorduk .Fakat buluşunca şunu hissettim bizim kimyalar gerçekten uyuşuyor. Bugün buluşmamızda da öpüştük.Parkta çimin üstüne yan yana uzandık.Bilmiyorum bu yaptıklarım normal mi hani eskiden olsa asla derdim bi sınır olsun derdim ama bugün cidden sınırların çoğunu yıktım. Çok mu hızlı davrandım ? Çünkü daha önceki buluşmalarda öpüşme olayımız olmadı gerçi bu sefer ben başlatmadım ama engellemedim de . Ayrıca anneme bahsedemedim sevgili olduğumuzu ordan da sanki bir vicdan azabı çekiyorum gibime geldi. Çok huzurluyum onunla konuştuğum için ama bu gibi soruslr da aklımı kurcalıyor. Annem de hemen ilerletme demişti. Sizce anneme bahsetmeli miyim ve yaptığım şey yanlış mı hızlı öı davranıyorum acaba
Ben olsam sevgili olduğumuzu anneme söylerdim.. Bi anne kızı kimle arkadaş kimle sevgili bilmeli diye düşünüyorum... Allah korusun başına kötü birşey gelse seni kime soracağını bilsin...
Tabi ayrıntıları anlatmak zorunda değilsin, o senin özelin..
Evet böyle insanların varlığı hiçte az değil ama bu konu başlığı altındaki yorumları okuyunca sanki bunu tolere edebilen anlayışla karşılayan gençleri anlayan savaşma seviş diyen bir toplum olduğumuz düşünülebilir
Öyle mi?
Annene hayatında biri olduğunu söylemelisin bence .
Diğer konularda hata yapmışsin ve pişman olursun diye düşünüyorum. Annen de duysa hoşlanmaz. Heleki çimlerde hiç hoş değil sanirim bir kaç yıl sonra kendine çok kızarsın.
Annene detay verir misin vermez misin bilmiyorum ama mutlaka bir sevgilin olduğunu söyle derim. Hele ki ağır al vs. gibi bu konularda konuştuğunuz, tavsiyelerde bulunan bir anneymiş. Ondan gizli gizli buluşma.