Sallamak yerine sırtını pışpışlayın, ağlıyorsa kucağınıza alıp sakinleştirip, tekrar yatağına bırakın, tekrar pışpış. Uyku eğitimlerini araştırın. Size uygun bir tarz elbette bulursunuz. Büyük kızım aydınlıkta uyumayı sevmezdi, gündüz uykularında da odasını karartırdık, çok işe yarardı. Uyku müziği de işe yarayan bir yöntem. Bach, Mozart ninnileri dinletirdik. Bir süre sonra bu müzikleri duyduğu an esneyip gözlerini kapamaya başlardı. Uykuya daldığında, müziği iyice kısardık ama arka planda çalmaya devam ederdi. Mızmızlanır gibi olursa, arada gider sırtını okşardım, sakinleşirdi. Bunlar denemeye başladığım gün olmadı ama, biraz sabır ve zaman...
İki kızım var bu arada (3 yaş ve 2 aylık), büyük kreşe gidiyor ama iki gündür evde. Şuan ikisi de uyuyor, çay keyfi yapıyorum. Birkaç da işimi hallettim, evden çalışıyorum. Büyük bir iş beceriyor değilim aslında, sadece zamanı güzel yönetmeyi öğrendim. Siz de hayatınızı düzene sokmanın çaresini anneden filan değil, kendinizden umun. İsteyince yapılıyor. Kızlar uyansın, büyükle kek yapacağız mesela. İkisi uyumadan önce yarım saat spor bile yaptım. Büyük etrafımda koşuşturdu, küçük arada mızmızlanınca kucağıma alıp, kendisini ağırlık olarak kullandım.
Küçük kızımı anakucağına koyuyorum, arada ayağımla onu dürtükleyip sallarken, yemek yapıyorum. Az daha büyüse, mama sandalyesinde, kemirebileceği bir şeyler koyarım önüne ya da oyuncak... Öyle takılır. Büyük kızımla öyle yapardım. Bol bol muhabbet de ederdik. Ev işlerinin bir kısmında kanguruyla sırtıma alırdım. Bu da hem sizi işinizden alıkoymayan, hem de çocuğu mutlu eden bir yöntem. (bu arada ergonomik kanguru tabi, buna da bakın bence)
Pazartesi hava güzeldi, akşam parka gittik mesela ikisiyle. Bebeği kanguruyla alıyorum koynuma, kanguru örtüsünü de takıyorum, sıcacık sıcacık uyuyor. Büyük kız oynadı, biz de hava aldık. Oradan manava, markete uğradık 15-20 dakika. Bizde durumlar böyle. Çare sormuşsunuz, umarım azıcık fikir olur. Hem eğlence, hem iş... Zor değil, salmayın yeter ki.