- 20 Mayıs 2009
- 23.910
- 63.650
- 598
- Konu Sahibi La Tahzenn
-
- #21
Hah bir de doğulu olması girdi işin içine... Sanki sırf damara basmak için yazıyorsunuz. Bu yüzden banlanabilirim ama dayanamayacağım. Hiç inandırıcı değilsiniz.
Eşimi kullanmak için evlenmedim tabiki aşık oldum ona. Ona her baktığımda kalbim yerinden cikacakmis gibi oldu. Çok değer verdim ona ama o hep uzaklaştı. Beni sıkıyorsun. Daraltiyorsun, üzerime gelme dedi hep.
Zaten Evlendigimizden beri toplam 1 ay evde kalmamisizdir. Ya onun ailesinde ya benim ailemde (ki benim aileme bile sırf burda eşimin işleri var diye geliyorduk) artık dışarı çıkmaktan bıkar oldum. Eşimle evde vakit geçirmek istiyordum. Ama o tam tersi. Sadece eşim olsun. Millet evli olduğumu bilsin yeter dusuncesindeydi.
Son dönemlerde de ben buyum ben Doğuluyum beni böyle kabul et demeye başladı.
Bayan abla ne ya? Erkegide mi oluyordu?
Bülent Ersoy = erkek abla
Bayan abla ne ya? Erkegide mi oluyordu?
Bülent Ersoy = erkek abla
Aleyküm selam canım, öncelikle eşinizin kısa boyunu ve aksayan ayağını gündeme getirmeniz yanlış ve alakasız. Boşanmada ki tek sebep cocuk gibi görünmüyor. Bahsetmişsin bunu senden gizlemesi ve arada ki sevginin, saygının kalmaması.benim için önemli sebep bu. Saygı biterse sevgide biter. İyi düşün. Bir cocuk ayrılmaya sebep degil. Ama olmayan saygı,sevgi herşeye sebep. Sonu güzel olması umuduyla..Allah yardımcınız olsunSelamun aleykum arkadaşlar ben yeni üye oldum. Aslında kolay kolay dertlerimi paylaşan biri değilim ama son noktaya geldim sanırım.
Ben 7 ay önce aracı vesilesiyle evlendim. Evlenirken de çok tereddüt yasamistim. Ben uzun boylu güzel biriydim, eşim ise kısa boylu ve ayağı hafif aksiyan biri. Bir şekilde kabul ettik ve evlendik. İkimiz de geçmişte bir evlilik yaptık. Ama ne benim ailem eşimin ilk evliliğini biliyor ne de onun ailesi benim ilk evliligimi. Nisanliyken söylememe karari almistik. Bu konu şimdiye kadar sorun olmadı zaten hiç
Evlendigimizden beri Eşimle sürekli tartisiyoruz. Her tartışmada ayrılma noktasına geliyoruz. Birbirimize karşı ne sevgimiz ne de saygimiz kalmış artık. Çok uzaklaştık birbirimizden.
Eşim yaklaşık 1 hafta önce şehir dışına çıktı. Ve gitmeden önce bana söylemesi gereken birsey olduğunu ve kimseye soylememem gerektiğini söyledi. Ben de buyur dedim.
Benim bir çocuğum var dedi....
Dondum öyle birşey diyemedim. Şaka yapıyor galiba diye düşündüm malesef çok ciddiydi .
Ben saatlerce ağladım. Ne yapacağımı bilemedim. O şekilde bırakıp gitti beni işleri var diye. Şimdi telefonda dahi konuşmuyoruz. Konuşmak istemiyor benimle. Ayrilalim diyor.
Ben de ayrılmak için sebep olarak görüyorum çocuk meselesini ama kimseye anlatma diyor.
Çok karışık anlattim kusura bakmayın lütfen. Ne yapmam gerekiyor cevaplarınızı bekliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?