yardımcı olabilecek var mı?

depresifpollyanna12 .!.:

merhaba kızlar direk konuya giriyorum uzatmadan. diyarbakırda yaşıyorum 26 yaşındayım 4 yıl önce ailem istedi diye kabul ettiğim bir nişanlılık yaşadım tanımadığım biriyle 3 ay sürdü sonra o kişi eski sevgilisiyle barıştı 've biz ayrıldık tabi üzüldüm o zamanlar. sonra herşey nasiptir diye kendimi topladım.. 3 yıl geçtikten sonra tekrar görucu usulu 2 ay görüştügüm biriyle nişanlandım .herşey yüzük parmağıma girene kadarmış tabi bir sürü yalan söylemişler adam içkide içmiş esrarda içmiş ailesinden uzak şehirde kendi kendine büyümüş diyebilirim . nişanlandıktan sonra taziyemiz oldu x kişi baş sağlıgına gelmeyi geçtim aramak bile istemedi evlendikten abine ablana babanın evine bile gitmeyeceksin diyordu geri kafalıydı ona göre kadın evden çıkmamalı . kocası dövsede öldürsede ayrılmamalıymış..sonra sebepsiz yere bana Allah senin belanı versin sktr git demeye başladı . marketi bile aradiğımda kıyameti koparıyordu erkeklerle muhabbet etmeye meraklısın diyordu hiçte öyle biri degilim ama bana hiç güvenmiyordu sonra ben onunla konuştugumda sana güvendiğim kadar kimseye güvenmiyorum diyordu .benim söylemediğim lafları ben söylemişim gibi hergün kavga çıkarıp bağıriyordu ..sen cok edepsizsin sen terbiyesiz bir kızsın diyordu halbuki o kadar hakaret etmesine ragmen yine terbiyemi bozmayıp nasihat ettim yaptığı şeyin yanlış oldugunu söylemeye çalıştım degişmesi gerektiğini eger degişmezse ayrılacagımı söylediğimde de aglamaya başlıyordu sensiz yaşıyamam beni bırakırsan seni öldürürüm falan filan işte. hergün ûzdü beni tabi bende buna 5 ay katlandım sonra herşeyi aileme anlattım nişanı attım 20 gün oldu. bizim buralarda iki kez nişan atana laf söylüyorlar ailem bana güveniyor Beni tanıyor ama elimde olmadan üzülüyorum çok mutsuz hissediyorum kendimi huzursuzum aklıma geldikçe hüzünleniyorum iki defa yaşayınca yıprandım iyice kendimi nasıl toparlamalıyım bilmiyorum. bir daha kimseyi güvenip hayatıma alamam

Genişletmek için tıkla...

depresifpollyanna12 .!.:

merhaba kızlar direk konuya giriyorum uzatmadan. diyarbakırda yaşıyorum 26 yaşındayım 4 yıl önce ailem istedi diye kabul ettiğim bir nişanlılık yaşadım tanımadığım biriyle 3 ay sürdü sonra o kişi eski sevgilisiyle barıştı 've biz ayrıldık tabi üzüldüm o zamanlar. sonra herşey nasiptir diye kendimi topladım.. 3 yıl geçtikten sonra tekrar görucu usulu 2 ay görüştügüm biriyle nişanlandım .herşey yüzük parmağıma girene kadarmış tabi bir sürü yalan söylemişler adam içkide içmiş esrarda içmiş ailesinden uzak şehirde kendi kendine büyümüş diyebilirim . nişanlandıktan sonra taziyemiz oldu x kişi baş sağlıgına gelmeyi geçtim aramak bile istemedi evlendikten abine ablana babanın evine bile gitmeyeceksin diyordu geri kafalıydı ona göre kadın evden çıkmamalı . kocası dövsede öldürsede ayrılmamalıymış..sonra sebepsiz yere bana Allah senin belanı versin sktr git demeye başladı . marketi bile aradiğımda kıyameti koparıyordu erkeklerle muhabbet etmeye meraklısın diyordu hiçte öyle biri degilim ama bana hiç güvenmiyordu sonra ben onunla konuştugumda sana güvendiğim kadar kimseye güvenmiyorum diyordu .benim söylemediğim lafları ben söylemişim gibi hergün kavga çıkarıp bağıriyordu ..sen cok edepsizsin sen terbiyesiz bir kızsın diyordu halbuki o kadar hakaret etmesine ragmen yine terbiyemi bozmayıp nasihat ettim yaptığı şeyin yanlış oldugunu söylemeye çalıştım degişmesi gerektiğini eger degişmezse ayrılacagımı söylediğimde de aglamaya başlıyordu sensiz yaşıyamam beni bırakırsan seni öldürürüm falan filan işte. hergün ûzdü beni tabi bende buna 5 ay katlandım sonra herşeyi aileme anlattım nişanı attım 20 gün oldu. bizim buralarda iki kez nişan atana laf söylüyorlar ailem bana güveniyor Beni tanıyor ama elimde olmadan üzülüyorum çok mutsuz hissediyorum kendimi huzursuzum aklıma geldikçe hüzünleniyorum iki defa yaşayınca yıprandım iyice kendimi nasıl toparlamalıyım bilmiyorum. bir daha kimseyi güvenip hayatıma alamam

Genişletmek için tıkla...