Yaş geçince tahammül sınırı azalır mı?

iyikiamaiyiki

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Eylül 2020
2.068
553
Merhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok

Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
 
Anne de olsa bir yere kadar çekilir. Koskoca kadın ayrılan kendisi evlenen kendisi siz zaten karışmamışsınız yine karışmayın. Direkt ne karar veriyorsan ver bende yoruldum deyin kapatın konuyu. Bi tip insanlar genelde hep mutsuz ve şikayetçidir napsanız da yaranamazsınız,enerjinizi emerler malesef.
 
Siz onun annesi değilsiniz. Destek olun evet ama evinizde kalmak zorunda değil. Çalışmak zorunda yoksa bakmaz kimse bunu anlamasını sağlayın. Rahatlik hissetti evinizde sanırım ama ev, ev üstüne gerçekten olmuyor
 
Açık ve net konuşun annenizle, ev ev üzerine olmuyor deyin.
Ablanız da destek olsun yakınınızda 1+1 ev bulun ilgilenip görüşün.
Bunun dışında yapabileceğim bir şey yok deyin.
50 yaş genç ve aktif olunabilecek bir yaş.
49 yaşındayım aktif ve mesaili çalışıyorum.
 
Annemde babamın vefatından sonra evlendi, 3 yıl evli kaldı şimdi boşanıyor, bana diyor ki hiç kimse babanın yerini tutmaz hata yaptım bilmemne, içim şişti artık benimde. Kardeşim erkek olduğu için ona anlatamıyor bana anlatıyor sürekli ama gerçekten sıkıldım,bu arada bende boşandım iki çocuğumla yaşıyorum bana diyor ki sen yalnızsın ben yalnızım birlikte yaşayalım sen çalışırken çocuklara da bakarım, (biri 15 biri 8.5 yaşında, bakılmalarına gerek yok yani bahane arıyor) dedim yok tövbe. Ev, ev üstüne olmaz.
 
Merhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok

Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
ablanız boyundan büyük söz vermiş
50 yaşında kadın Allah gecinden versin belki 25, 30 sene ömrü var daha...kolay mı öyle bakmak?
ben boşanma konularının hepsine yazıyorum bunu. küçük çocuğu olana ayrı zor hiç çalışmamış olana ayrı zor, yemiyorsa boşanmayacak o zamann
babanızdan nafaka almıyor muydu? bu eşinden boşansa alır mı? almayacaksa ev filan da olmayacaksa "anne ne istiyorsun ben boşan mı dedim, boşanırsan da gir çalış" diyeceksiniz. amaaaaa. siz çocuk yapar gel bak derseniz de kadın bakmasa haklı o zaman o da ayrı.
 
Anne de olsa bir yere kadar çekilir. Koskoca kadın ayrılan kendisi evlenen kendisi siz zaten karışmamışsınız yine karışmayın. Direkt ne karar veriyorsan ver bende yoruldum deyin kapatın konuyu. Bi tip insanlar genelde hep mutsuz ve şikayetçidir napsanız da yaranamazsınız,enerjinizi emerler malesef.
Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine
Sadece babamdan boşanma sizi birbirinizden başka kimse çekmez dedim dinlemedi peki dedim
O konuda vicdanım çok rahat ancak çok etkileniyorum. Eşim artık kızmaya başladı.
Elimden geleni yapıyorum evlat olarak boşanırsan sana destek oluruz diyorum ne istiyor anlamıyorum ki
 
Maalesef ana baba problemleri evlatlara yansıyor.
Aynı evde çok zor olur tabii. Bence anne yalnız kalmak istemiyor. O yüzden sizde kalayım istiyor. Ablada da rahat edemiyor demek ki.
Allahım yardımcınız olsun inşallah.
4 ay bir kaldık çok zor oluyor. Biz sigara içmiyoruz eşimle ikimiz, odada sigara içiyor camı açsada koku yayılıyor, eşiyle telefonda konuşuyor hopörlörü açıyor adamın sesi evin her yerinden duyuluyor kapıyı kapat diyoruz ama yine aynı, zaten sürekli mutsuz o bise geldiği zaman bütün enerjisi bana yansıyor. Zor oluyor kısaca
Ama yinede ayrılırsan sana ayrı ev açaırz diyoruz yani ne yapılır başka bilmiyorum.devamlı şikayet duymaktan bıktım
 
4 ay bir kaldık çok zor oluyor. Biz sigara içmiyoruz eşimle ikimiz, odada sigara içiyor camı açsada koku yayılıyor, eşiyle telefonda konuşuyor hopörlörü açıyor adamın sesi evin her yerinden duyuluyor kapıyı kapat diyoruz ama yine aynı, zaten sürekli mutsuz o bise geldiği zaman bütün enerjisi bana yansıyor. Zor oluyor kısaca
Ama yinede ayrılırsan sana ayrı ev açaırz diyoruz yani ne yapılır başka bilmiyorum.devamlı şikayet duymaktan bıktım
Çok haklısın arkadaşım da bağları koparamayacaksan mecbur katlanıyorsun.
O da bunun farkında olduğu için rahat davranıyor.
 
Merhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok

Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
Her telefonunu acmayin yüz bulmasin
 
Siz onun annesi değilsiniz. Destek olun evet ama evinizde kalmak zorunda değil. Çalışmak zorunda yoksa bakmaz kimse bunu anlamasını sağlayın. Rahatlik hissetti evinizde sanırım ama ev, ev üstüne gerçekten olmuyor
Ev ev üstüne gerökeyem olmuyor, yani bizzat yaşadık. 4 ay kaldı ancak evin içinde iki hanım gibi hissediyorum sadece annem için değil başkası da evimde kaldığında rahat edemem, edemiyorum
 
Açık ve net konuşun annenizle, ev ev üzerine olmuyor deyin.
Ablanız da destek olsun yakınınızda 1+1 ev bulun ilgilenip görüşün.
Bunun dışında yapabileceğim bir şey yok deyin.
50 yaş genç ve aktif olunabilecek bir yaş.
49 yaşındayım aktif ve mesaili çalışıyorum.
Söyledim
Yanlış anlama ama ev ev üstüne olmuyor dedim, rahat edemiyoruz sende edemezsin dedim, ama ayrılırsan sana elimizden geldiği kadar destek oluruz dedim. Sana ayrı ev açarız, sana uygun işte buluruz kafan dağılır dedim ama yok ne boşanıyor nede mutlu olmaya çalışıyor
Elimden gelen bu
 
Annemde babamın vefatından sonra evlendi, 3 yıl evli kaldı şimdi boşanıyor, bana diyor ki hiç kimse babanın yerini tutmaz hata yaptım bilmemne, içim şişti artık benimde. Kardeşim erkek olduğu için ona anlatamıyor bana anlatıyor sürekli ama gerçekten sıkıldım,bu arada bende boşandım iki çocuğumla yaşıyorum bana diyor ki sen yalnızsın ben yalnızım birlikte yaşayalım sen çalışırken çocuklara da bakarım, (biri 15 biri 8.5 yaşında, bakılmalarına gerek yok yani bahane arıyor) dedim yok tövbe. Ev, ev üstüne olmaz.
Evlendikten sonra hiç birşey eskisi gibi olmuyor bekarlıktaki gibi olmuyor
Ben evli olduğum halde annem gelmek istiyor, bir ayrı olsaydım ne olurdu düşünemiyorum
Bazen üzülüyorum ama elimizde ki seçeneklerin hepsini sunduk yani başka ne yapıcam anlamadım ki
Her gün mutsuz, şikayet.
 
Merhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok

Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
Siz böyle her gelmek istediğinde evdeyim derseniz ya da ablanız hala arkasında durmaktan kendini çekmezse (hastalık olur ya da ihtiyaç olur o ayrı) üzgünüm anneniz aynı sahneleri yaşar ve yaşatır.
 
Söyledim
Yanlış anlama ama ev ev üstüne olmuyor dedim, rahat edemiyoruz sende edemezsin dedim, ama ayrılırsan sana elimizden geldiği kadar destek oluruz dedim. Sana ayrı ev açarız, sana uygun işte buluruz kafan dağılır dedim ama yok ne boşanıyor nede mutlu olmaya çalışıyor
Elimden gelen bu
Sizi dinlemiyorsa fikir vermeyin. Uzak durun bu karar esnasında.
 
Anneniz geçim derdi olmadan,ev işleri ile uğraşmadan yaşamak istiyor bu konfor ancak kızlarının evinde mevcut.
Kusura bakmasın kesin boşanır gelir yoksa otursun evinde kocası ile .
Çocuk oyuncağı mı 4 ay tatil yap sonra git yine gel.
Bana burası çok rahat karışan yok diyor, ben evde böyle değilim diyor. Evliliğinde haklı olduğu konular var ancak boşanırsan sana destek oluruz gibi seçenekte sunduk
Çocuk oyuncağına döndü gerçekten, anneye sahip çıkılması gerekiyor, öf bile denmemesi gerekiyor diye büyütüldük şimid her ne kadar çok kızsamda içim rahat etmiyor
 
X