Yaş geçince tahammül sınırı azalır mı?

Evlendikten sonra hiç birşey eskisi gibi olmuyor bekarlıktaki gibi olmuyor
Ben evli olduğum halde annem gelmek istiyor, bir ayrı olsaydım ne olurdu düşünemiyorum
Bazen üzülüyorum ama elimizde ki seçeneklerin hepsini sunduk yani başka ne yapıcam anlamadım ki
Her gün mutsuz, şikayet.
Boşlamaktan başka çareniz yok, ben birlikte yaşayalım konusunu açtığı zaman ya da eşiyle ilgili birşeyler demeye başladığı zaman hemen konuyu değiştiriyorum.
 
Siz böyle her gelmek istediğinde evdeyim derseniz ya da ablanız hala arkasında durmaktan kendini çekmezse (hastalık olur ya da ihtiyaç olur o ayrı) üzgünüm anneniz aynı sahneleri yaşar ve yaşatır.
Ben artık gel demiyorum sadece torununu görmek istediği zaman geliyor ancak ablam çok destek zaten babamdan da ondan yüz bulduğu için boşandı annem, şimdi onun evine gitmiyor ki benim evime geliyor öyle oluncada gel demesi kolay
Hastalık yok öyle olsa tabi iş değişirdi ama aynı şeyleri yaşamaktan çok sıkıldım
 
Çok haklısın arkadaşım da bağları koparamayacaksan mecbur katlanıyorsun.
O da bunun farkında olduğu için rahat davranıyor.
Anne hakkı, İyi davranılması gerekiyor diye büyütüldüğüm için her olan sorunda vicdan muhasebesi yapıyorum
 
Artık akışına bıraktım, şikayet ettiği zaman duymamazlıktan geliyorum ama ablama çok kızıyorum, davamlı nasılsın keyfin nasıl olmuyorsan gel diyor sanki gelince onun evinde kalıyorda
Ablanizada bu tepkinizi gösterin sizin üzerinizden prim kasmasin
 
Annem iyice beni deli edicek gerçekten psikoloji diye birşey kalmadı
Telefonda ağlıyor, ne oldu dedim anlattı, ee ayrıl o zaman dedim yeter yani kaç yıldır iyice bıktım artık dedim
Haftaya gezmek için için size gelebilirim dedi.Daha 2 hafta önce geldi.her canı sıkıldığında bize geliyor ama artık sıkıldım. Ablamın eşiyle küs olduğu için onlara gidemiyor, her sıkıldığında bize geliyor
Ayrılsa gelse bir ev açmaya razıyım bıktım ya,bu hafta müsait değiliz dedim iyimi yaptım bilmiyorum
 
Annem iyice beni deli edicek gerçekten psikoloji diye birşey kalmadı
Telefonda ağlıyor, ne oldu dedim anlattı, ee ayrıl o zaman dedim yeter yani kaç yıldır iyice bıktım artık dedim
Haftaya gezmek için için size gelebilirim dedi.Daha 2 hafta önce geldi.her canı sıkıldığında bize geliyor ama artık sıkıldım. Ablamın eşiyle küs olduğu için onlara gidemiyor, her sıkıldığında bize geliyor
Ayrılsa gelse bir ev açmaya razıyım bıktım ya,bu hafta müsait değiliz dedim iyimi yaptım bilmiyorum
Sen ablanla açık açık konuş, oturduğu yerden gel demesi kolay kendinde kalmıyormuş nede olsa. Yaptığı düşüncesizlik ve saygısızlık.... Kendi kocası küs olmasaydı bile 4ay aynı evinde kolay mı
 
4 ay bir kaldık çok zor oluyor. Biz sigara içmiyoruz eşimle ikimiz, odada sigara içiyor camı açsada koku yayılıyor, eşiyle telefonda konuşuyor hopörlörü açıyor adamın sesi evin her yerinden duyuluyor kapıyı kapat diyoruz ama yine aynı, zaten sürekli mutsuz o bise geldiği zaman bütün enerjisi bana yansıyor. Zor oluyor kısaca
Ama yinede ayrılırsan sana ayrı ev açaırz diyoruz yani ne yapılır başka bilmiyorum.devamlı şikayet duymaktan bıktım
Vicdan azabi cekmeyi birakin .
Çok katlanmişsiniz zaten .
Net ve kati konuşun ayrilirsan evine yardim ederiz ama kusurumuza bakma ayni evde olmaz .Sende çalişacak yaşta güctesin dünyada bir tek yalniz yaşayan kadinda olmayacaksin .
Mecbur alişacak
 
Annem iyice beni deli edicek gerçekten psikoloji diye birşey kalmadı
Telefonda ağlıyor, ne oldu dedim anlattı, ee ayrıl o zaman dedim yeter yani kaç yıldır iyice bıktım artık dedim
Haftaya gezmek için için size gelebilirim dedi.Daha 2 hafta önce geldi.her canı sıkıldığında bize geliyor ama artık sıkıldım. Ablamın eşiyle küs olduğu için onlara gidemiyor, her sıkıldığında bize geliyor
Ayrılsa gelse bir ev açmaya razıyım bıktım ya,bu hafta müsait değiliz dedim iyimi yaptım bilmiyorum
Yeter artik sen benim çocuğum değilsin de ,başlayak ozaman ben sizi nasil büyüttüm diye .Kendisi annesiyle kv yaşamişmi?
 
Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine
Sadece babamdan boşanma sizi birbirinizden başka kimse çekmez dedim dinlemedi peki dedim
O konuda vicdanım çok rahat ancak çok etkileniyorum. Eşim artık kızmaya başladı.
Elimden geleni yapıyorum evlat olarak boşanırsan sana destek oluruz diyorum ne istiyor anlamıyorum ki
annenle karsilikli oturup konusun esinin artik dayanamadigini bu aylarca yatili gel gitlerden usandigini evliliginizin cok yiprandigini simdiye kadar hep sustugunuzu ama artik konusmanin zamani geldigini bosanmak istiyorsada ayri ev acmasini birbirinize olan anne kiz ve esinizin saygiyi sevgiyi daha fazla zedelenmesini istemediginizden en iyisi anneninizin ayri ev tutup sakin rahat bir iletisim kuracaginizi esinizle buna karara vardiginizi iletin kabul eder yada etmez eli ayagi henüz tutuyrken bu kadar size psikolojik vs yük olmasina gerek yok
 
4 ay bir kaldık çok zor oluyor. Biz sigara içmiyoruz eşimle ikimiz, odada sigara içiyor camı açsada koku yayılıyor, eşiyle telefonda konuşuyor hopörlörü açıyor adamın sesi evin her yerinden duyuluyor kapıyı kapat diyoruz ama yine aynı, zaten sürekli mutsuz o bise geldiği zaman bütün enerjisi bana yansıyor. Zor oluyor kısaca
Ama yinede ayrılırsan sana ayrı ev açaırz diyoruz yani ne yapılır başka bilmiyorum.devamlı şikayet duymaktan bıktım
Bıktım deyin kapatın ararsa arada acin yine olumsuz olursa bıktim deyip tekrar kapatın yapacak bişey yok garip cidden
 
Vicdan azabi cekmeyi birakin .
Çok katlanmişsiniz zaten .
Net ve kati konuşun ayrilirsan evine yardim ederiz ama kusurumuza bakma ayni evde olmaz .Sende çalişacak yaşta güctesin dünyada bir tek yalniz yaşayan kadinda olmayacaksin .
Mecbur alişacak
Zaten söyledik, ayrılırsan destek oluruz dedik ama ayrılmaya cesaret edemiyor
Ayrılmıcak ama her sıkıldığında bize gelicek öyle istiyor
Daha 2 hafta önce gitti yani bilmiyorum sanki hep birlikte yaşıyoruz gibi hissediyorum
 
annenle karsilikli oturup konusun esinin artik dayanamadigini bu aylarca yatili gel gitlerden usandigini evliliginizin cok yiprandigini simdiye kadar hep sustugunuzu ama artik konusmanin zamani geldigini bosanmak istiyorsada ayri ev acmasini birbirinize olan anne kiz ve esinizin saygiyi sevgiyi daha fazla zedelenmesini istemediginizden en iyisi anneninizin ayri ev tutup sakin rahat bir iletisim kuracaginizi esinizle buna karara vardiginizi iletin kabul eder yada etmez eli ayagi henüz tutuyrken bu kadar size psikolojik vs yük olmasina gerek yok
Söyledim inanın hepsini söyledik, ayrılmıyor ayrılamıyor daha doğrusu, ayrılmıyor ama her canı sıkıldığında da bize geliyor 2 hafta önce geldi bize. Şimdi yine sıkıldım haftaya size gelmek istiyorum diyor ee böyle nasıl olucak sürekli mutsuz ve sıkılıyor her defasında bize gelirse nasıl olucak böyle gelme desen bir dert gel desen sonu gelmiyor
 
Bıktım deyin kapatın ararsa arada acin yine olumsuz olursa bıktim deyip tekrar kapatın yapacak bişey yok garip cidden
Evet çok ama çok garip bir durum
Diyoruz ki ayrılıcaksan sana ev açarız destek olmaya çalışırız,ayrılmaya cesaret edemiyor.bıktım dedim sağlığımı olumsuz etkiliyor dedim,ama annem boşanıcam her canı sıkıldığında da bize gelicek öyle istiyor
 
Sen ablanla açık açık konuş, oturduğu yerden gel demesi kolay kendinde kalmıyormuş nede olsa. Yaptığı düşüncesizlik ve saygısızlık.... Kendi kocası küs olmasaydı bile 4ay aynı evinde kolay mı
Kaldık biz 4 ay inanın çok zor oluyor ev ev üstüne olmuyor dedikleri doğru
Ben artık huzur istiyorum çok sıkıldım mutsuz olmasından
 
Annenizle açık açık kırmadan fakat net şekilde konuşmalısınız. Onun kendi kendine bunu anlayabilmesi mümkün değil.
 
Annenizin kalbini kırmayın derim. Hayat çok kısa, bir gün Allah gecinden versin ama o olmadığında bunlar gözünüzün önüne gelecek. Bizi büyük zorluklarla büyütüyor, emek veriyorlar. Siz zaten bu zamana kadar ailevi huzursuzluktan bunalmışsınız belli ki, ama onun da işi zordu eminim babanızla olan evliliğinden boşanmazdı öyle olmasa, ve geç yaşına kadar da sabretmiş. İnsanın kimsesinin kalmaması çok kötü bir duygu, eşiyle evlenip bunu doldurmak istemiştir belki ama bir saatten sonra yabancı gibi gelir o da. Babanız olsaydı yanında daha farklı olurdu. Kendini güvensiz hissediyordur yani anneniz, böyleyken bir tek sizin varlığınız ona iyi geliyordur. Bir de bu yaştan sonra çalışıp kendi ayakları üzerinde durmaya da cesareti olmayabilir elbette. Sizin ev düşünceniz çok mantıklı ama bunun için annenizin bu depresif halden çıkması ve sağlıklı karar vermesi lazım. Boşanacak mı, devam mı edecekler, asıl sıkıntıları ne? Psikolojik destek alması bence çok iyi olur, aksi halde bu yaşta bu kadar kafaya takmalar da hasta edebilir insanı.
 
Back
X