- 13 Eylül 2015
- 21.922
- 68.900
- 798
Geçmiş olsun,üzülme,şükret,ya yavruna birşey olsaydıBugün çok üzgünüm.
İnsanlara ne kadar güvenilmemesi gerektiğini bir kez daha hayat bana gösterdi.
Ne kadar "aptal" olduğumu düşünüyorum bugün.
Evimizde çok memnun olduğum, yere göğe sığdıramadığım, her ihtiyacını sonuna kadar desteklediğim bir bakıcımız vardı. Ben ve eşim onun rahatı için elimizden geleni yaptık.
Öyle ki, abla telefonum bozuldu dedi, elimdeki yedek sıfır telefonu kendisine verdim.
Eşinden boşanmış bir bayan olduğu için ve babasının evinde sığıntı gibi yaşadığı için (bana anlattığı) üzmek istemedim hiç bir zaman onu.
Bi tane de ufak kızı var bu şahsın....
Boşanmış olduğu eşi hakkında ne kötü şeyler anlatmıştı bana.
Boşanmasının en temel sebeplerinden bir tanesi şiddet, geçimsizlik, adamın sorumsuzluğu.
Ve hala kendisini rahatsız etmesi, ancak çocuğu için eski eşi ile muhattap olmak zorunda kalması.
Bana anlattıkları bunlardı.
Uzun lafın kısası, kadın benim ziynet eşyalarımı çaldı.
Ve eski eşi ile harcamışlar.
Ben fark edene kadar aradan 1 hafta geçmiş.
Ne kadar safım, ne kadar aptalım.
Nasıl güvendim, inandım.
Herşeyi geçtim, nasıl evladımı emanet ettim böyle bir insana...
İçim acıyor, güvenimin bu kadar sarsılmasından dolayı, bana bu şekilde bir ihanetin yapılmasından dolayı gerçekten mahvoldum.
Hamd olsun ki evladım sağlıklı ve ona herhangi bir şekilde zarar gelmedi.
Evladım üzülmedi, incinmedi...
Allah kimseye yaşatmasın arkadaşlar.
Gerçekten bu devirde insan babasının oğluna güvenmeyecek.
Ben de parkta çocuğumla ilgilenirken çantamı çaldırmıştım.İçinde düğünde takılan setim ve yüzüklerim vardı.Tamire bırakacaktım.
Fakat dedim ki "amaçları çantaymış,ya çocuğum olsaydı