Askin var oldugunu..
Hayal kurmayi..
Sevilmenin ne kadar Huzur verdigini..
cok Fedarkarlik gerekdigini..
insanin Sevdiginin ugruna neler vazgececegini..
Ne acilara dayandigini..
Gözü kör ettigini..
erkeklerin herseyi bilmemesi gerekdigini..
her Ask.sandigin Ask olmadigini..
Askin aci cekmek.oldugunu..
Askin kavusamamak oldugunu..
ikiskinin bitiminde ise Pismanlik..
Aşk ve sevgi zamanla herşeyi öğretti.İyi yanları olduğu kadar kötü hatta üzücü yanlarıda oldu.EN ÖNEMLİSİ DE GÖZÜN KAPALI GÜVENDİĞİN KİŞİYE GÜVENMEMEN GEREKTİĞİNİ ÖĞRETTİ....ANLATTI...
Önce kendime aşık olmam gerektiğini.
Başkasından istedigim şeyleri önce benim kendime verebilmem gerektigini.
Hiç kimseye haketiginden fazla deger vermemeyi.
Canımı acıtan gerçeklere gözlerimi kapadıkça onların hiç bir zaman değişmeyecegini.
Çok sevildiğimi, çok değerli olduğumu, kırılmamam için uğraşıldığını gördükçe insan kendini ne kadar huzurlu hissediyormuş onu öğrendim.
Ondan sonra hayatıma kim girerse girsin kimse bana ne onun verdiği değeri verecek ne katlanacak ne de üzmemek için uğraşacak. Sadece o yapar bana bunları.
oooo, neler öğretmedi ki.. aslında benim çook güzel bi maşuk olduğumu ama geçmiş yıllarımı yanlış aşıklarla ziyan ettiğimi öğretti.. aşk gibi kutsal bi gerçekliğin her adamla yaşanamayacağini öğretti.. gavura kızıp oruç bozulmaması gerektiğini öğretti.. aşka küsmeyerek ne de iyi ettiğimi öğretti..