- 15 Eylül 2025
- 62
- 20
- 3
- 20
- Konu Sahibi merakligezgin
-
- #21
Haklısınız yerimde olmak isteyen o kadar kişi varken buraya geldim hakkını da vermeliyimartık işin içindesin hocalarına danış bence. bisor soruştur illa açık açık kendime arıyorum demek zorunda da değilsin. daha 24 yaşındasın başarılı bir kadınsın. ayağın yere değmemeli gençliğine acı.
Bedenine nolmuşda barışmak istiyon sen yavAslında tek derdim onlar değil ki sadece takıntılı düşünce olarak geliyor ben de farkındayım saçma olduğunun ayrıca beni yıpratan yanlış bir ilişki yaşayacağıma böylesi daha iyi
Asil sorunum erkek mevzusu da değil yaşama enerjim isteğim yok kendimi sevemiyorum barışmak istiyorum kendimle önceden çok azimliudim kafama koyduğumu yapardım o azim o istek yok hiçbir şey yapmak istemiyorum calismak Bile kendime bakmak istemiyorum topluluktan kaçıyorum modum çok düşük bedeninle barışmak istiyorum
Siz ciddi manada depresyon yaşasaydiniz bilirdiniz her zaman terapi ilaç ise yaramayabiliyor ki çok denedim şu an imkanım yok daha yeni atandım gerçekten care olabilecek bir şey arıyorum ama başka bir doktor terapi denenebilirDoktor oldugunuzu soyluyorsunuz ve bu durumu daha ıyı hale getırmek ıcın onleyıcı, tedavı edıcı uygulama bulmak yerıne buraya dert dokuyorsunuz. Dokun tabıı kı ana dun yazılanlardan ne farkı olacak? Elınızde maddı ımkanınız var gıdın terapıler alın, estesıkler yaptırın, kıyafetler alın. Kıyaslama yapmayı hıc sevmem ama yerınde olmak ısteyecek bir suru genc var. Bu ne boyle oz guvensizlık, pasıflık. Boyle doktoru da ılk defa goruyorum doktorsanız tabı
Çok kiloluyum ya 86 filanBedenine nolmuşda barışmak istiyon sen yav
İki makyaj yap güzel giyin kokunu sür Allah Allah
Cık bi fıtı fıtı bi dolan gez ayy keşke şuan o yaşlarda olsam hiç kıymet bilmiyorsunuz hiççç
Aslında Bayadır bakmıyorum kan tahlilime o da yapar ama ben deki biraz kronik depresyona yatkiinligim var duygusal ve hassasım biraz daB12'n düşmüştür canım
HaklısınızBu genç yaşta, böyle başarılı bir genç kadinken bu ümitsizlik nedir? Ne güzel kadınlar var ama albenisi yok, kendine güven ve özen göster. Bunu kendin için yap, çevre edin gez, toz, hayatın tadını çıkart. Hayat erkeklerden ibaret değil, zamanı gelince o da olur ama önce bu moddan çıkmalısın. Yeni bir sen = yeni bir hayat
Sosyal cevre edinmekte zorlanıyorum biraz mesafeli bir insanım yakın olunca da çok samimiyim insanlar art niyetli oluyorHaklısınız
Duzen kurma derdınde çok agır bır depresyon surecı gecırdım. Pskıyatrıye gıttım ve Antıdepresan kullanıyorum. İyi hıssettırmıyor ama kotu de hıssettırmıyor. Ekonomik ozgurlugun varken bıle pasıf kalman sıkıntlı bır durum. Adım atmak onemlı. Uzun bı ders calısma marotunundan cıkan insanlarda gorulecek bır sorun. Doktor olup nasıl bu kadar çozum aramaktan uzak kaldın onu anlamadım evet.Siz ciddi manada depresyon yaşasaydiniz bilirdiniz her zaman terapi ilaç ise yaramayabiliyor ki çok denedim şu an imkanım yok daha yeni atandım gerçekten care olabilecek bir şey arıyorum ama başka bir doktor terapi denenebilir
Her doktor olan da iyi olmuyor merak etmeyin onların içinde de ozguvensizi pasif olanı var siz tanımıyor olabilirsiniz içinde olduğum için biliyorum doktorlar da insan ki içlerinde sadece ders çalışmış asosyal tipler çok
Doktor değilim hannfendi hali yikamaciyim zevkine doktorum diyorum (!)
Size katılıyorum. 24 yaşlar tam da kariyer için çırpınılan yaşlar. Çoğumuz o yasları en verimli şekilde kullanmak için koştuk. Bazen kalbimiz de kırıldı. Doğru birine gelince evet devir kötü fakat bugün en basit bir memurun bile peşinde kimler kimler var memurlar beni yanlış anlamayın, olayı daha açık hale getirmek için örnek veriyorum; bu doktor hanımın eğer çapanın gururu değilse tabi kapısının aşınması lazım. Hadi öyle değil diyelim çok mu önemli yani, zaten çalışma alanın sosyal bir ortamda olacak çoğumuz iş ortamında bulduk. Daha tus var önünde. Kendi adıma söyleyeyim 28 yaşında tanıştım eşimle, aynı iş ortamında tanıştım. Kariyerim düşüncelerim oturmuştu. 24lü yaşlarıma bakınca iyi ki evlenme kararı vermemişim cahildim diyorum. Bazı ilişki konularında kendimi eleştiriyorum. Her şeyin bir zamanı var akışa bırakın.Doktor oldugunuzu soyluyorsunuz ve bu durumu daha ıyı hale getırmek ıcın onleyıcı, tedavı edıcı uygulama bulmak yerıne buraya dert dokuyorsunuz. Dokun tabıı kı ama dun yazılanlardan ne farkı olacak? Elınızde maddı ımkanınız var gıdın terapıler alın, estesıkler yaptırın, kıyafetler alın. Kıyaslama yapmayı hıc sevmem ama yerınde olmak ısteyecek bir suru genc var. Bu ne boyle oz guvensizlık, pasıflık. Boyle doktoru da ılk defa goruyorum doktorsanız tabı
Çok tedaviye gittim aslında ama bir yerde ben de yoruldum psikiyatrik ilaç kullaniminin şu an çok dogru olmadığı kanisindayim gerçekten beyin kimyası bozulana ağır hastalara verilmeli ilac sirketleri de cok masum degil bir doktor olarak gercekten gerektiginde ilac kullanim taraftariyim ama şu an psikiystristler en ufak bir şikayet için bile gidene bir antidepresan yazıyorlar hastayla pek ilgilenemiyorlar kiminin işine geliyor ama onlar da haklı hasta başı süre çok azDuzen kurma derdınde çok agır bır depresyon surecı gecırdım. Pskıyatrıye gıttım ve Antıdepresan kullanıyorum. İyi hıssettırmıyor ama kotu de hıssettırmıyor. Ekonomik ozgurlugun varken bıle pasıf kalman sıkıntlı bır durum. Adım atmak onemlı. Uzun bı ders calısma marotunundan cıkan insanlarda gorulecek bır sorun. Doktor olup nasıl bu kadar çozum aramaktan uzak kaldın onu anlamadım evet.
O da doğru benim şu an önceliğim kendimi toparlamak yaşam enerjisi bulmak olmalı bunlar olmadan hiçbir şeyin anlamı yok mesleğin bile
Her şeye sebep buluyorsun, işin zor.Çok tedaviye gittim aslında ama bir yerde ben de yoruldum psikiyatrik ilaç kullaniminin şu an çok dogru olmadığı kanisindayim gerçekten beyin kimyası bozulana ağır hastalara verilmeli ilac sirketleri de cok masum degil bir doktor olarak gercekten gerektiginde ilac kullanim taraftariyim ama şu an psikiystristler en ufak bir şikayet için bile gidene bir antidepresan yazıyorlar hastayla pek ilgilenemiyorlar kiminin işine geliyor ama onlar da haklı hasta başı süre çok az
Özelde de çok gittim aslında bakarsak klasik bildiğimiz şeyler bilincsel davranışci tedavi imge terapi emdr çalıştım onlarla
Hala tam bir fayda göremedim
Ama başka doktorlar denenebilir psikologlar haklısınız tabi de insan bir yerde gerçekten de yoruluyor çünkü her doktor psikolog da hastası için çabalamiyor kazanç olarak bakıyorlar
Bir yerde de insanın kendinde bitiyor iyileşmek
Her şeye sebep
Buranın doğru yer olmadığı tekrardan belli oldu hep yargilayici konuşmalar ben de böyle olmak istemiyorum ama olamıyorum istediğim gibiHer şeye sebep buluyorsun, işin zor.
Afedersiniz (!)Yeminle benimde hayat enerjimi sömürdün yav ki ben çok neşeli pozitif biriyim yani
Sen çok guzelsın. Bı kere Doktor'un. Herkes sever seni. Bı kere saygımız var.Daha önceki konuyu da açmıştım bilirsiniz 24 yaşında yeni atanmış bir doktorum orta üst düzey bir ailenin kızıyım yani dışarıdan herkesin imrendiği bir hayatım var ama mutlu değilim olamıyorum yaşama enerjim hiç yok hiçbir şey beni mutlu etmiyor ikili ilişkiler konusuna üzülüyorum ama aslında ikili ilişkilerden büyük sorunlarım var sürekli yatmak istiyorum daha önce öyle değildim kendime bakardım çok güzel giyinirdim fiziğim iyiydi tip 5 te bir depresyon geçirdim ondan sonra çok kilo aldım sürekli uyumaya başladım hayatı saldım okulumu çok zor bitirdim sürekli geçmişe takılıyorum pek sevilen beğenilen biri olmadım küçüklükten beri hep çirkin diye dalga geçildi benle ben de kendimi derslere verdim zayıf olduğum zamanlarda bile kendimi güzel bulmuyorum sevemiyorum çok terapi aldım ilaç kullandım fayda göremiyorum ailem de yaşadıklarımdan dolayı beni güçsüz ve zayıf görüyor sosyal ilişkilerim iyi değil ortaokulda lisede vs tek tük arkadaşım vardı üniversitede oldu onlarla da güzel bitmedi pek su an konuştuğum tek arkadaşım var sosyal konuları beceremiyorum sevgililigi hiç beceremiyorum cevremde sevilen ilgi gören kizlsri görünce üzülüyorum ama ben böyle depresif modu düşük ve bakimsizken kimseyle de olamam farkındayım tus kazanmam lazım hazirlanamiyorum evlilik sevilmek ve hakkım değilmiş gibi hissediyorum bu konuda umutsuzum insanlara çok kırgınim bu sekilde sosyal olmadan gitmez ama yeni arkadaşlıklar edinmek icin istegim de yok cok umutlu olmak da istemiyorum kariyere yonelmeliyim galiba su an önceliğim iyi olmak gerçekten iyi ve herkesin güçlü gördüğü başarılı bir kadın olmak ama ne yapicam nasıl yapicam bilmiyorum
Mesaj atamıyorumBoyunuz kaç
Bence sizin durum ilaçlık. Melankoliye yatkın durumunuz var olumsuz düşündükçe negatif umutsuz oluyorsunuz. Umutsuz oldukça olumsuz düşünüyorsunuz sonuç olarak bu döngüden çıkamıyorsunuz çıkamadıkça daha dibe çöküyorsunuz.
Sizi anlıyorum.
Kurban bilincine girmişsiniz. Malesef ki kötü düşündükçe kendine acıdıkça Allah sen çok mağdursun diyip istediklerini vermiyor(veredebilir tabi ama şu an yok)
Niye olmuyor diyip kavga etmek yerine olan durumu kabul edin. Değiştirmeye çalışmayın ilk kabul edin nasıl hissettiğinizi. Daha sonra Allaha şükredin şükrettikçe iç enerjiniz artacak. Oturun zekiyim ve doktor oldum diye şükredin. Annem babam var diyin şükredin. Bacağım sapasağlam diyin şükredin. Bir yerden sonra şükür enerjisine geçeceksiniz ne kadar çok şeye sahip olduğunuzu anlayacaksınız. İçiniz değişecek pozitif düşünceler alacak negatif düşünceler yerine. Etrafa yaydığınız enerji değişecek böyleca daha mutlu olacaksınız. Evet yine karşınıza bir erkek çıkmatabilir ama çıkmasada iç huzurunuz olacak kaygı endişe kendine acıma duygularınız daha az olacak. Ya da enerjiniz yüksek olduğu için çıkma ihtimali yükselecek. Siz bu haldeyken birisini bulsanız bile yine mutsuz olursunuz. Adam sizi çok sevse bile siz kendinizi sevmediğiniz için onun sevgisini de kabullenemezsiniz sonra nolur adam puff
Mesaj atın güzel videolar öneriyim size.
Aslında sıkıntı erkek değil şu anda biri olsa bile ona verebilecek bir şeyim yok hayat enerjim çok düşük mantıklı olmadığının ben de farkındayım ama saplantı şeklinde bu düşünceler geliyor ben de kurtulmak istiyorum ya kiloya takıyorum ya bedenime takıyorum ya sevgilim olmamasına takıyorum ya geçmiş olaylara takıyorum inanın ben de kurtulmak istiyorum bu kurban bilincindenBoyunuz kaç
Bence sizin durum ilaçlık. Melankoliye yatkın durumunuz var olumsuz düşündükçe negatif umutsuz oluyorsunuz. Umutsuz oldukça olumsuz düşünüyorsunuz sonuç olarak bu döngüden çıkamıyorsunuz çıkamadıkça daha dibe çöküyorsunuz.
Sizi anlıyorum.
Kurban bilincine girmişsiniz. Malesef ki kötü düşündükçe kendine acıdıkça Allah sen çok mağdursun diyip istediklerini vermiyor(veredebilir tabi ama şu an yok)
Niye olmuyor diyip kavga etmek yerine olan durumu kabul edin. Değiştirmeye çalışmayın ilk kabul edin nasıl hissettiğinizi. Daha sonra Allaha şükredin şükrettikçe iç enerjiniz artacak. Oturun zekiyim ve doktor oldum diye şükredin. Annem babam var diyin şükredin. Bacağım sapasağlam diyin şükredin. Bir yerden sonra şükür enerjisine geçeceksiniz ne kadar çok şeye sahip olduğunuzu anlayacaksınız. İçiniz değişecek pozitif düşünceler alacak negatif düşünceler yerine. Etrafa yaydığınız enerji değişecek böyleca daha mutlu olacaksınız. Evet yine karşınıza bir erkek çıkmatabilir ama çıkmasada iç huzurunuz olacak kaygı endişe kendine acıma duygularınız daha az olacak. Ya da enerjiniz yüksek olduğu için çıkma ihtimali yükselecek. Siz bu haldeyken birisini bulsanız bile yine mutsuz olursunuz. Adam sizi çok sevse bile siz kendinizi sevmediğiniz için onun sevgisini de kabullenemezsiniz sonra nolur adam puff
Mesaj atın güzel videolar öneriyim size.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?