Yaşamak eziyet artık bana

arkadaşlar ben bıktım artık yaşamaktan,nefret ediyorum,kendimi asalak gibi hissediyorum,istediğim hiç bir şey olmuyor,ne kadar çabalasamda,olmuyor işte,para var ama ben varlık içinde yokluk çekiyorum,başkalarında olan her şey bana o kadar ulaşılmaz geliyorki,yıldım bezdim,yoruldum artık,bu kadar zormu yaa insanın evine eskiyen eşyasını değiştirmesi,evet bizim için dünyada olmuyacak birşey gibi,eşimde tam bir eskici kafası var,ömrüm geçti yeni sıfır bir arabaya binemedim,oturduğum yerde herkesin evi ve maaşı aynı,devlete ait lojman ve işimizi var,benim dışımda herkes,evini aldı,eşyasını sıfırdan yeniledi,hacca,umreye gitti,bense aynı yerde eski bir araba,eski eşyalar,içinde oturuyorum,çok ağrıma gidiyor,ben insan değilmiyim,hakkım yokmu bunlara,layık değilmiyim,eşime hiç bir şey ama hiç bir şey aldıramıyorum,bir pazara yada markete gitsek,kavga etmeden çıkmıyoruz,fikrimiz,hayata bakışımız hiç uymuyor,yıllardır,eski araba alır onu tamir eder,ettiği masrafla sıfır almak varken,o ömrünü hışır arabalarla geçirdi,çok yalavrdık çocuklarla,ne olur bak paramız var,iyi bir araba al diye ama kimsenin lafını dinlemez o,etrafındaki arkadaşlarında hep yüksek model arabalar var,derler eşime al bir yeni araba artık kurtul şu eski kafadan ama kimseyi dinlemez,ömrünü ve paramızı,hep kendi zevkleriyle geçirdi,hep şikayet eder,nasıl olacak hayat pahalı,n eyapıcaz der durur,kendine zere güveni yok,korkak,o kadar para var,ama ne kendi yer ne bize yedirdi yıllardır,artık çok ağrıma gidiyor,gidiyorum arkadaşlara,yeni eşyalar dayalı döşeli,eve gelip giriyorum depresyona ,bunlar o kadar ulaşılmaz bana diye,eşime dedim bak yatak odam çok eskidi,bak yaşım geçiyor,bende güzel eşya istiyorum çok hevesim var dedim,zor bela,ist gelirken benim yalvarmamla girdik mobilyacılar çarşına,doğru dügün bakamadan başladı,kavgaya,yok hemen kendini kaybettin,yok,dağıldın,sanki ben sadece kendime bakıyorum o eşyayı,ya oda yatacak içinde,neyse o namaza gitti,ben biraz gezdim,fiyat aldım,neyse geldi,dedim bakalım 2 yere daha,işte hesaplattım 3 bin tl ediyor dedim,oyy sinirden kudurdu,veremem o kadar parayı dedi,bende,tamam dedim almayalım,böyle zorla olmaz,sende isticen azcık,umutlarım tükendi,eve gelene kadar surat yaptı ,üzdü beni,ben ne yapayım arkadaşlar,bıktım her şeyi gizli almaktan artık,insan gibi seçmek beraber almak varken,odama kendi biriktirdiğim parayla tül aldım,güya yatak odam yeni alınacak,işte halısı,yorganı nevresimi,hepsini gizli almak çok zoruma gidiyor,ona ihtiyaç diyemiyorum,lazım eskidi diyemiyorum,almıyor,sinir krizi geçiriyor, ne yapıcağımı şaşırdım,yaşamak için umut lazım,ama bu adam bütün yaşam sevincimi umudumu alıyor elimden,yarım yapılacak ev var,bıktım artık sürekli motive etmekten,işte üzülme,yaparız evimizi,gireriz içine diyorum,yok işte para yok,daha tapusu yok,nasıl olacak,tapu olmadan uğraşmam,yıldım artık,ne biçim bir eş ne biçim bir baba,roller değişmiş bizim evde,ben düşünüyorum her şeyi,evi eşyayı,onun yaptığı köstek,ablam kızım bırak anne almasın yapmasın ,sen ne düşünüyorsun o düşünsün diyorlar,onun düşündüğü yokki,geçen dedim artık,ben düşünmüyorum,sen düşün artık evi sen babasın aileni eşini sen düşün,uğraşmıcam artık,evimizi yapalım diye,yaşamak eziyet bana artık,bıktım bunu zorlamaktan bıktım,almıyor yapmıyor,yaptırmıyor,istemiyor,beni bitirdi ne yapayım ben bana bir şey deyin yalvarırım size...

yaa canım sen çok dolmuşsun ...bazı adamlar böyle oluyor .benimkide eve alınan bir eşya için ki bu ufak bir meblağ da olsa söylenir durur.ben de harçlığımdan biriktirerek yapmaya çalışırım çok şeyi..kıyafete gıdaya karışmaz ama evin eksiğni düşünmez .alıncada bir araba laf söyler burnumdan getirir.ben temelde çok büyük problemlerimiz olmadığı için bunu artık sineye çekmeyi öğrendim .çünkü dert edindikçe kendime zarar.o yüzden değiştiremiyceğin şeyleri kafana takmamaya çalış.inan dert sahibi olmaktan başka bi işe yaramıyor.imam gene bildiğini okuyor..

ay bu ne ya dedemi gördüm eşinizde ki dedem 90 yaşındadır. genç yşaında böyle olan insan da var mıymış hayret ettim doğrusu.

içim sıkıldı okurken of allah yardımcınız olsun, işte kadınlar çalışsınlar kendi paralarını kazansınlar diye boşuna demiyorum. ha şu var kadın çalışsa bile bi evin eşyasını mobilyasını almak durumu varsa erkeğin görevi bana göre. siz de kendinizce perdenizi, nevresiminizi ıvır zıvırınızı alırdınız maaşınızla.

çok zor valla allah yardımcınız olsun eğer eşinizle bu hayatı yaşayacaksanız bir uzmana götürmeyi deneyin. eşiniz askeri personel mi acaba ya da polis mi?

Anlattıklarına göre, paranız olupta gerçekten ihtiyacınız olan şeyleri karşılamıyorsa kusura bakma ama cimri diyorum, çünkü bu durumun sıfatı alenen budur.

Yahu bırak iyi ki aldırmamışsın o mobilyaları. "Gel dese de bakma cimri aşına, bir fırsat arar da kakar başına"
Almadan o kadar dırdır etmiş, bir de alsaydı ne olucaktı, her gün başını yiyecekti..

Peki eşin para biriktiriyor mu??? Belki tüketim zihniyetine karşı bi insan benim gibi neden cimri diyosunuz şimdi

Ah canım yaaa... işin çok zor valla.

benim babam da aynen böyleydi. annem her şeyi gizli alırdı. neyse ki babam bakan bir kör olduğu için fark etmezdi evdeki küçük değişiklikleri...

bizim kıyafet filan almamıza da izin vermezdi, hep gizli alırdık. ona kalsa 10 yıl aynı pantolunu da giyersin aynı ayakkabıyı da...

eşyalar paramparça olsa vallahi yenisini almaz ne gerek var derdi..

arkadaşlar akşam iki dakika yazıp çıktım,kızım gelmişti hafta sonu,o girdi hep,ben cevaplara bile bakamadım,yılların dolmuşluğu işte,galiba bahar depresyonu da tetikliyor sıkıntılarımı,bu yazdıklarım benim hissettiklerim,kızım anne ne yapalım,bizim kaderimizde parası olupta harcayamamak demek diyor,bırak artık diyor,hasta oldun alsada,o eşyaları huzurun yok,mutlumu olacaksın,çok haklı,annesiyle yaşıyoruz zaten,çok ağrıma gidiyor ya,annesiyle tatlı tatlı konuşur,bana gelince hayvana hakaret eder gibi muamele eder,geçen akşam yemek istedi hazırladım mutfağa masaya,o an işi oldu,yemedi,sonra ben aldım elişimi oturdum,yemek hazırmı dedi mutfakta koydum ye dedim,sonrada,kettli su koyda çay demleyim dedim,aman demez olaydım,sen neden kalkmıyorsun,bak elindeki yakarım,yerinden kalkmıyorsun,sen ne biçim kadınsın diye başladı hakarete,sonra tamam dedim bırak,yemek yedi geldi yanıma,neyin var senin diye dedim yok birşey, sen böyle bağırarak beni korkutuyorsun,kalbim çarpıyor dedim,ama karşımdaki insan olsa yoktan kavga çıkarmaz dimi,sen yapıyorsun,tadın yok bu akşam diye bir sürü bağırdı,bende gittim odama açtım yatağı,geldi arkamdan ne yatması bu saatte diye ,git biraz dedim rahat bırak beni Allah aşkına,nasıl sinirlendi,tabi bunlar hep kv,yanında oluyor,odasının kapısını kapattı,o ayrı dert zaten,neden bana böyle davranıyorsun bile diyemiyorum,hemen başlıyor kavgaya,giitim yattım,neyse oldu sabah,bir yokmuş gibi sofra kurdum,o da bugün halsizim dedi,zaten iyi olduğu tek gün yok,hep hasta,yani hastalık hastası,panik atak,var onda,depresyon ilacı alıyor,bende ilaçmı aldın dedim,bana ne dedi biliyormusunuz,şok oldum,ilaç içmezsem sana tahammül edemiyorum dedi,içim kavruldu acıdan,annesi geldi,sofraya bir şey diyemedim,kalbimi çok kırdın dedim o kadar,dinlemedi bile,gittim ağladım biraz kızım var,anne neden bu dengesizi takıyorsun diyor ama insanın çok zoruna gidiyor,evde özgürlük yokki istediğim yerde sorayım neden bana bunu söylediğini,çağırdım odaya,az gelsene dedim,köpek gibi bağırdı gelirmisin diye,bende gel işte dedim,o yine tekrarladı,kızım yeter etmeyi kavga dedi,o da ben etmiyorum annen zorla kavga çıkarıyor dedi,ne yapıcam ben içinden çıkamıyorum,gitsem gidemem kalsam ,bana çok eziyet ediyor,canıma kıysam ahiret ne olacak,bir dediğini iki etmiyorum,bana bağırsa bile uzatmıyorum,olmamış gibi davranıoyrum,ama yinede yaranamıyorum,çok nankör,geçen ütü yaptım akşam yıkadım,sabah ta ütülü gitsin,dedim,yaptım,geldi giyerken,tüh gördünmü sen,çok uğraştın yazık sana,uykun kaçtı,dedim giy işte ne güzel,demezmi,ütü yaptığınmı var,bende dolaptakileri kim ütülüyor,dedi,ben hiç görmedim bu zamana kadar ütü yaptığını,yazık dedim demek öyle haa,neden böyle yapıyor,bana zarar veiryor,hayat arkadaşı böylemi yapar,benim canımı yakmak ona zevk veriyor,adamda aille çocuk mefhumu yok,50 yaşına geldi öğrenemedi,bu gidişle mezarda öğrenecek,sormuş arkadaşın biri,askermi diye,kendi değil ama babası astsubaymış,çok eziyet etmiş bunlara tam psikopatmış,akşam 9 da yatırırmış hep dövermiş,onun nesli de böyle olur dimi

hiç şaşırmadım doğrusu,kimseler gelip de bir bakmamış,ben yazmışım,ben okumuşum,yazık,tamam herkesin derdi kendine büyüktür,galiba hayatın her alanında nasipsiz olduğum için,burada da geçerli demek,okunmaya değer olmadığına göre,admin konumu kapatabilir.

cemrecim ben senin önceki konularınıda okudum.demekki bu adamın kişiliği bu..denemişsin ayrılmayı yapamamışsın .hala dayak var mı?canım benim annemde yıllarca dayak yedi hakaret duydu.65 yaşına gelşdiler .artık düzeldi babam ama bu defada hastalıklarıyla uğraşıyor.demem o ki bu dünyada herkes bi şekilde imtihan oluyor.seninkide bu adam .ya sabredeceksin kendine bir uğraş bulacaksın yapamıyosan bırakacaksın bu adamı .Allah sabır versin canım.