1) Bu konuyu yeni görenler ilk mesajı okuduğu için böyle yorum yapıyor sanırım, şu an aynı durumda değilim ilk mesajın üstünden neredeyse iki ay geçti. Başka bir şey oluyor onun üstüne konuştuğumuz kişiler oluyor o yüzden konu üstte çıkıyor ama şu an durum aynı değil, ilaç kullandım ve düzeldim büyük ölçüde.
2) Herkesin derdi farklı. Sizin daha büyük dertleriniz var diye diğer insanların sorunları sorun olmaktan çıkmıyor. Artık böyle mesajları direkt göz ardı ediyorum, cevap vermemeye çalışıyorum zaten.
3) Lütfen bipoların ne olduğunu bilmeden gelip “ay sen ölmeyi bayılmak mı sanıyorsun” “yaşamak için savaşan insanlar var” “ahiretini yakacaksın” gibi yorumlar yapmayın, eğer sizi bu kadar rahatsız ediyorsa okumadan geçin konuyu. Sürekli başka dertlerden örnek vermenize gerek yok, yorum yapmadan geçin işte bu kadar basit.
4) Bu da bir hastalık ve size basit de gelse o acıyla baş edemediğimiz dönemler oluyor, ölmeyi isteyecek kadar mutsuz olduğumuz ve bunu engelleyemediğimiz günler geçiriyoruz. Şu an belki o durumda değilim ama bazen kanımdaki ilaç düzeyi düştü diye atak geçiriyorum bipolar böyle bir şey. En ufak şey bu atakları tetikleyebiliyor ve bu gerçekten irade dışı bir durum. Atak bittikten sonra zaten “ne oldu bana, ben ne yaptım” durumu yaşıyorsunuz resmen.
5) Hadi burada bana yazıyorsunuz ama lütfen gerçek hayatta intihar düşüncesi olan biriyle karşılaştığınızda “sen ölmeyi bayılmak mı sanıyorsun” “insanların ne dertleri var” gibi toksik pozitiflik içeren cümleler kurmayın. Onlara iyi gelmez aksine iyice kötüye gitmelerine neden olursunuz. Zaten böyle düşünceleri olan bir insana yaşamın ne kadar kıymetli olduğunu istediğiniz kadar anlatın, o anki kafa yapısı bunu inkar edecektir. Sağlıklıyken bizler de sizin gibi düşünüyoruz, yaşamanın güzel olduğuna inanıyoruz. Ama hasta birisi bunu zaten düşünemiyor.
6) Başka bir derdi olan herkese mutluluklar dilerim, umarım sorunları çözüme kavuşur. Umarım ölümcül hastalığı olanlar iyileşir. Herkese hayatlarındaki güçlükler için bolca sabır dilerim. Elbette benim problemimden kat kat daha büyük bir sürü problem var ama bu da benim sorunum ve ben de kendi çapımda bununla baş etmekte zorlanıyorum.
7) Her ne olursa olsun, ne yaşarsanız yaşayın, sizlerin dertleri çok büyük diye diğer insanların yaşadıkları daha basit şeyler tamamen önemsiz olmuyor ve ne olursa olsun kimsenin derdini küçümseyemeyiz. Herkesin sorunlara gösterdiği tolerans farklı, herkesin dayanma gücü aynı değil. Acı eşiği gibi düşünün. Sizin bir parolle atlattığınız ağrı başka bir insanı bir gün boyunca yatırıyor mesela öyle düşünün :)
Bu arada bu yorumu herkes kötü tepki verdi diye yazmadım, aksine o kadar fazla insan hatta yazanların neredeyse hepsi öyle güzel destek oldu ki. Hepsine sonsuz teşekkür ederim.
Ama hala arada bazı yorumlar ciddi anlamda canımı sıkıyor muhtemelen bu konu durdukça da böyle mesajlar gelecek, en azından insanlar bunu görür yazmadan önce, bir de “artık bana değil belki böyle konu açan başka insanlara böyle yorumlar yapılmasın en azından” diye düşünerek bunları yazıyorum. Özel mesaj olarak da yine başka insanların çok büyük dertlerini içeren bir öneri aldığım için de yazıyorum. Bu durum günlük hayatta da böyle, derdini küçümsediğimiz insanların arkasından gün geliyor pişman olup ağıt yakıyoruz, keşke öyle demeseydim diyoruz çünkü.
Muhtemelen yine konu yukarı çıkınca konunun başını görecek herkes, lütfen önce bu yorumu okuyun.
Herkese iyi geceler :)