Yaşayan bilirmiş ya...

svcnn

.....zor sevdiğimden.....
Kayıtlı Üye
27 Mart 2013
297
1
48
İçel Mersin
Yaşayan bilirmiş ya yaşayanlara soruyorum,
Düğünüme 2.5 ay kaldı. Ama artık ne bi heyecan ne bi heves yok içimizde.
Karşılıklı tükettik sevgimizi sanki, günde 3 yada 4 kez patlak veriyor tartışmlar yaşıyoruz ve ikimizinde kurduğu cümleler ne kadar tükendiğimizi anlatıyor ne yazıkki.

Bizi yıpratan aileler oldu ne yazık ki.uzun bi nişanlılık sürecinden sonra ailelerin mağduru ettik sevgimizi.
Şimdi ne kadar toparlamak istesek de çabalasak da ikimizin de içine batan o kadar çok şey var ki..

Geçer mi diye sormak ne kadar doğru bilmiyorum ama ne olur bana geçer deyin, geçecek deyin kızlar…
ben sevgi dolu günlerimi, bana aşkla bakan nişanlımı istiyorum…

Her şeyden sorun çıkarır olduk kendimize, ve tartışmalar,inatlar vs vs…
Uzaktayız doğru düzgün görüşemiyoruz bile…
Sankı savruluyoruz ama bu rüzgar bizi daha da birbirimizden uzaklaştırıyor.

O kadar çok yoruldum ki, korkar oldum evlenmekten,
ne hale geldik benim sevdiğim aşık olduğum adam bu mu diyorum kendime,
ve oda benim aynısını diyor..

Çok yoruldum kızlar, bunaldım hatta boğuluyorum artık.
Geçer mi, geçecek mi bilmiyorum..
 
tartışmalarınızın sebebi ne?
en çok tartışma çıkaran konu nedir aranızda?
 
tartışmalarınızın sebebi ne?
en çok tartışma çıkaran konu nedir aranızda?

aileler....
senin ailen şöyle dedi,
düğün konusunu hiç konuşmuyoruz bile
neymiş konuşunca stres sıkıntı daha çok oluyormuş of puf yapıyo
neden imam nihakımızın olmasını istememiş benim ailem en başta
neden resmi nikah kızın memlektinde yapılıyo neden bizim burda olmuyo
sen kendi aileni savunuyorsun sürekli (bu da bu aralar onun dilinde)

mutlu olacağımız güzel günlerin hayalinde bahsedip kafasını dağıtmaya çalışsam
inş aşkım yazıyo ve kapatıyo konuyu
ikimizin de inancı kayboldu sanki
 
karşına alıp konuyu derinlemesine, iki tarafında kırıldığı noktalardan ele aldınız mı?

konuşmanız lazım telefon kapatarak olmaz bu evlilik.

ayrıca aileler konusunda da ailelerinde biraz kendilerini geri çekmesi lazım.
nasıl ki evlenince yatak odası 4 duvardır 2 kişi içindir aynı şekilde bu konularında 2 kişinin halletmesine izin verilmeli.

evli değilim ama evlenenlerden çok duyuyorum evlilik arifesi maalesef harp zamanıymış.

çok stresli oluyormuş ayrıca ailelerin birbirine üstünlük çabalarının had safhada olduğu bir zamanmış.

bir de benim dikkat ettiğim benim/senin ailen laflarını biraz daha ailelerimize çevirmek.
belki aileleri birlik olarak gördüğünü fark ederse yumuşar.
 
telefondan çok konuştuk ama 3 aydır görüşmüyoruz nerdeyse yüzyüze
ne kadar çabalamaya çalışsak da olmuyor ikimiz de zorluyoruz ama mutlaka bi yerde patlak veriyor.
tartışıyoruz sonra hemen toparlanmaya çalışıyoruz ama ikimizin de içindeki o his geçmiyor bi türlü
 
Konuşurken benim ailem şöyle diyo- seninki böyle demeyin. Sen/ben olayına girerseniz direk itersiniz kendinizi birbirinizden. Konuşurken deyin ki "bitanem aileler kendi halletsin ya da biz halledelim ben ailelerimiz gibi düşünmüyorum" ya da ne biliyim aile faktörünün farkında olduğunu belli edin birbirinize.

Aileler evlatlarını verecekleri için malesef yapıcıdan ziyade iyinin iyisini yaratma çabasına girip sizi savuruyolar ortada. Bence silkelenip, toparlanabilirsiniz. Kendi evinizin kapısını kapattığınızda her şey daha güzel olacak
 

ne kadar toparlamaya çalışsak da bi bakıyoruz yine birbirimizin canını acıtıyoruz.
ne yazıkki içimde korku oluşmaya başladı artık
evimin kapısını kapatmak için 2.5 ayım var daha ama sankı hiç geçmeyecek gibi,
o güne gelemeyecekmişiz gibi off

öyle güzel bi sevgimiz vardı ki herkes imrenirdi,
bu sevgiyi geri kazanmak istiyorum ama beceremiyorum ...
ben gidemiyorum 3 hafta sonra sınava girecem. ona gel diyorum para yok düğüne para biriktiriyorum diyo,
diğer yandan başka bir ile arkadaşının düğününe gidecem diyo. oraya gidene kadar buraya gel görüşelim diyorum.
oraya gitmem lazım arkadaşım diyo, yarında bizim düğünümüze gelecekler diyo. :26:
 

Yüzyüze konuşursak daha iyi olurdan ziyade yüzyüzeyken didişirsek toparlayamayız diye korkuyodur. Bence durulun biraz başka şeyler konuşun yapamayız deme sen önce durul ona da yansır zaten Seviyosunuz belli canınızı sıktığınıza değmez, dünya kadar arkadaşım evlendi hepsi nişanlılık evresinde "ayrılcam yeter be" diye kapımı aşındırdı. Şimdi sorsan canımızı boşa sıkmıyız en güzel zamanlarımız ağlamakla geçti diyolar bebeklerini severken

Sevgiline kara bulutlardan sonra gökkuşağı çıktığını hatırlat. Bu konulardan konuşmayın. Sevgililik dönemindeki gibi ne bileyim sürpriz hazırla kargola. Biriniz bi'yerden başlarsa emin ol devamı gelir. Boştan yere birbirinize "evlilik tü/kaka evlenince hayatını zindan edicem" imajı çiziyosunuz

Mektup yaz senin ailen/benim ailem ayrımı yapmayın, evlenince iki anneniz, iki babanız olacak neticede.
 
Son düzenleme:

Bu kadar para hesabı için özlemle birbirinizi yıpratmaya değer mi?

Ben sana kendimi örnek vereyim arkadaşım çok üzüldüm seni en iyi ben anlarım heralde.
Ben eşimle evlilik öncesi 3 yıl evlilik sonrası 1 yıla sahibim hep ayrılıkla geçti.
Hala da ayrıyız. Bizim de en büyük sorunumuz her zaman aile oldu.
Bir de malesef uzaklık. Aylarca birbirimizi göremezdik, para yüzünden o da gelemezdi.
Özlemle hırçınlaşır birbirimize sataşırdık. Ne birlikte ne de ayrı yapamıyorduk.
Ama yan yanayken bizden iyisi yoktu sanki melek oluyordu adam.
Hep özlemden diyordu. Otobüs şoförleri bile benden çok görüyor seni...

Evlenince geçecek sandım. Bizim sorunumuz ayrılık öyle ya birleşince geçecek.
Aa birleşemedik, ayrı düştük ve sevgili modundan çıkamadık.
Üstüne evlilikle birlikte yeni bir yük eklendi ilişkimize.. kp,kv, görümce kavramları..
Sorumluluklar..

Evlenmeden önce ben ailesini suçladığımda hakverirdi evet haklısın ama biz birbirimize yeteriz.
Her şeyi kendimiz yaparız, kimseye muhtaç değiliz diye diye beni sakinleştirdi.
Evlendik ailesine laf ettirmez oldu. Onlar için beni ne kadar üzdü, ağlattı anlatamam.
Seveceksin diyor benim ailem senin ailen, senin ailen benim ailem artık.
Seveceksin,sayacaksın. Mecbursun diyor.

Bunlar bizi tüketti. hiç bir şeye hevesim kalmadı inan ki.
Ailem ailem diye aile kavramından tiksindim.
Beş kuruş karı olmayan insanları ana baba diye baş tacı eden eşime
anlam veremedim. Veremiyorum.
Seviyor muyum? Evet hala seviyorum. Ama hiç hevesim kalmadı, güvenim kalmadı.
Evliliğimize inancım yok. Güzel sözler söylediğinde tersliyorum farketmeden
( çok duydum o palavraları der gibi) , onda da tat kalmıyor haliyle.

Böyle böyle yazık ettik.

Ama ben neyi anladım biliyor musun?
Para ile huzur olmuyormuş..
Hep diyorum ki ona paramız var huzur yok neye yarar..
Artık sık sık geliyor ne paralar harcıyoruz iki günde 800 tl gidiyor..
Umrumda değil.. O acıyor bak ev kurucaz bu kadar harcamayalım diye.
Diyorum bana ne! Benim kalbimde yara, huzurum yok ne yapayım o parayı ben?

Artık bir de özlem tantanaları çekemiyorum.
Para hesabı yapacak psikolojim yok.
Şuan ihtiyacım olan tek şey huzur.
Milyarlar gitsin. Gerçekten içim acımıyor.
Çünkü kalbim çok acıdı ayrılıkla, uzaklıkla...

Sana önerim paraya kıyın, görüşün.
Sarılmaya ihtiyacınız var sizin..
 
bir arkadaşım vardı kendisi 9 yıllık evli ama ben 4 yıldır evliyim diyor.
neden ?
çünkü ilk 5 yıl aileler işi öyle bulandırmış ki kız çıldırmış.
hatta eşi öğretmen okula gitmiş iş yerine eşinin bebek arabasında ki oğlunu arabayla eşine itmiş demiş ki;
'' al annene götür hani herşeyi en iyi o biliyor ya nasıl bakılacağını da bilir. beraber büyütün ''

ve her şeylerini perişan etmiş.
ama kız pes etmemiş aileyi görmezden gelerek ikili oynamış.
atıyorum kendimi bir şey yapmak istedi eşi istemiş gibi yapmış.
sanki zorunda bırakıldı gibi.
şu an diyor mutluluğun kimin yanında olduğunu anladı. ailesinn yanına her gittiğinde şikayet dinlemekten bezdi.
ama ben onu hiç bu konularla boğmuyorum dedi.

kendi mutluluğun için başkasına takılmamayı öğren canım yoksa ailene lafla karışmak isteyen çok olur.
ama onları takmayarak söylenenleri duymayarak onları hayatından çıkarmalısın.
yani eşini mutlu etmeye bak.

çünkü eşin olacak kişi de bir süre sobnra bakacak ki senin yanın sakin kafa dinlemek için seninle olacak.
sana sığanacak.

ha unutmaman gereken bir şey var o da şu;
eğer nişanlının kafasında bitmişse biraz zor ama sen ona ışık yakarsan bugünden sonra güler yüz gösterirsen o da belki adım atar.

mutluluk biz de biraz da.
insanlar başkasının mutluluğunu çekemez istemez.
hele ki sen eşinin tarafının gözünde onu alan onunla ömür geçirecek kişisin.
onları yok say.
sen mutluluk oyunu oyna.
bir de ben bir şeyi gördüm; hiçbir erkek karşısında ki mazlum kadına dayanamaz.
ailesi dahi olsa ezileni korur.
 
senin ailen benim ailem ile başlayan cümleleri kenara bırakın.

biz böyle istiyoruzu öğret/öğren.
bak burada o kadar çok kadın var ki aynı şeyleri yaşamış.
herkes çabalıyor.
 

yorumun için çok teşekkür ederim, çok haklısın, tek ihtiyacımız olan sarılmak birbirimize ama ne kadar gel desem de inat ediyor
zaten gelinlik almak için falan görüşecekmişiz 1 ay sonra falan işte ne diye bi daha o kadar masraf diyo.
ahh cebimde para olsa şu sınav olmasa gözüm görmez ben basar giderdim yanına. gocunmam.
seviyorsan sarılacaksın sevdiğine her durumda ama olmuyo işte be faat

zaman öğretecek diyorum bazen, ama zamana bırakırken de daha da uzaklaşmaktan korkuyorum.
ne zormuş gerçekten de
 
hep çabalayan birşyeleri kurtarmak isteyen bizler oluyoruz ne yazık ki,
yuvayı dişi kuş yapar denir ya, bu dişi kuş hiç mi yorulmaz bunalmaz be anacım...

tatlım çok bunalmış ama erkekler böyle at arabası gibi.
ya itecen ya çekecen.
baktı arkadan itiliyor önden çekiliyor anca gidiyor.
ama gitmeye başlayınca da baya yol alıyor.

not: bunlar sadece seven erkek için geçerli.
eğer o da hala seviyorsa sen ilk adımı at baktın ondan da adım var çabalarsın.
ama onda sevgi yoksa boşa çaba.

o zaman ölü atı olan bir arabayı itiyor gibi olursun.
 
siz bi' görüşün sıkı sıkı kucaklayın birbirinizi koklayın şöyle geçer gider inşallah
ah aileler ah
 
offff çok özledim zaten

birlikteyken hiç sorunumuz olmazdı, bu son ayrı kalışımız olur inş

aşırı özlemde insanı hırçınlaştırıyor zaten.
takmayacağınız şeyleri takıyor olmadık şeyleri büyütüyorsunuz
öyle aşılamayack bir problem göremedim ben gerçekten
Allah ağız tatlılığı versin
 

amin yorumun için teşekkür ederim.
 
Ben iki gün görmesem patlayacak barut gibi oluyorum sinirlerim tepemde buluşmaya gidiyorum uzaktan bana doğru gelirken yüzümdeki o aptal gülümsemeye engel olamıyorum

İnan Allah başka dert vermesin, hallolur bunlar. Allah ağız tadınızı bozmasın inş.
 

Birbirinizi görmek için harcadığınız paraya acımayın.


Birlikteyken her kavga çabuk çözülür. Bir bakışa bir gülümsemeye yumuşarsın.
Bir bakmışsın barışmışsınız. Biz en basit sorun için günlerce konuşmazdık.
Ne kadar yıpratıcı olduğunu sonra farkettik, artık kavgadan kaçmaya çabalıyoruz.
Çünkü eşim de gördü ben ona eskisi gibi ışıltılı gözlerle bakamıyorum.
Üzücü olan bu işte.. Giden gitti, heves öldü. Sonra farkettik. :S

Ama ben de öğrendim anası,babası, kardeşi en kötüsü olsa bile sen laf etmeyeceksin.
Eşin bile laf ettiğinde gaza gelip evet kötüler diye onaylamayacaksın.
Ben artık yoklar gibi davranmaya çalışıyorum elimden geldiğince.
Sen de öyle ol. Hiç onlardan bahsetme, onlardan konu açsa konuyu değiştir.
Bu başka türlü çözülmez. Malesef ki hayatlarında hep var olacaklar artık.
Kabullenmek zorundayız..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…