Yaşları yakın çocukları olan anneler

bulbulkusu001 .!.:

ilk oglum 2 yasinda ikinci ise 1 yasinda. Inanin bana buyuk olan hicbir zaman icin keske kardesim olmasaydi demeyecek. Onlari birlikte oynarken gormek okadar guzelki. Buyuk oglum sabah uyandiginda ilk kardesini soruyor. Odasina gidiyor. Kucukte ayni sekil yatagindan indirdigimde abisinin odasina gidiyor. Buyugu okuldan almaya gittigmde kardesini soruyor. Ananeye gidecegi zaman kardesini soruyor. Cocuklar cocuklarla oynamayi sever anne ve babayla biryere kadar tek cocuklu arkadaslarim benim cocuklari gorunce cok imreniyorlar ama 2 cocuk bakmak zor iste. Ben daha yeni yeni rahatladim bir duzene girdim. Yeterince ilgi veremem diye dusunmeyin goreceksiniz herseye ve herkese yeteceksiniz

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel bir yorum içimi rahatlattınız tabi ki çok kolay olmayacağını biliyorum.sürprizler yaşayabilirim. Amacım kendimce en iyisini yapabilmek inş olur

kelebek_gibi .!.:

Herkese iyi geceler. Öncelikle şunu belirteyim su an hamileyim. 2 yaşında bir kızım var iki hamileliğim de planlı isteyerek oldu.Allah nasip ederse yaş farkı 31 ay olacak. Ama su an içimi bi hüzün kapladı kızım çok küçük ona haksızlık ediyormuşum gibi hissettim. Yaş farkı az olan iki ya da daha fazla çocuk büyüten annelerin fikirlerine ihtiyacım var nasıl denge kurdunuz? Bu psikoloji hep böyle devam etti mi hamilelikle mi alakalı? Sanki kızımı çok üzecekmiş gibi geliyor bir kardeşinin olması. Aslında hep hayalimdi peş peşe doğurup birlikte büyütmek..

Genişletmek için tıkla...

Benim çocuğum yok. Olursa da tek olacak inşallah.İkinci çocuğu hiç düşünmüyorum. O yüzden yaş aralığı hakkında fikir belirtmem gereksiz.
Buraya hamile kalmadan konu açsaydınız belki daha faydalı olurdu. Ama şu an olmuş bitmiş.
2. çocuğunuz doğacak yani..
O yüzden iyiye odaklayın iyi olsun..

cikolataveturkkahvesi .!.:

Benim çocuğum yok. Olursa da tek olacak inşallah. O yüzden yaş aralığı hakkında fikir belirtmem gereksiz.
Buraya hamile kalmadan konu açsaydınız belki faydalı olurdu. Ama şu an olmuş bitmiş.
2. çocuğunuz doğacak yani..
O yüzden iyiye odaklayın iyi olsun..

Genişletmek için tıkla...

Öncesinde de buradaki arkadaşlardan fikir almak amaçlı konu açmıştım hatta buntarz olan konuların çoğunu okudum. Tabi ki tek bir doğru yok herkesin imkanına göre vereceği karar. Ben daha çok bu durumdaki annelerin yorumlarını merak ettim. Teşekkürler

Benim çocuklarımın yaş araligi da az ve hamile kaldığımda sizin gibi ilk cocuguma haksızlık yaptığımi dusunmustum(ikinci hamileliğim surprizdi). Bu duygum doğumdan sonra da yoğun bir şekilde devam etti. Evde iş bölümü yaparak birimiz kucukle birimiz büyük çocukla ilgilendi ben de zamanla bu duyguyu yendim bu şekilde.

Çocukların bakımı konusunda eşinizle veya annenizle paslaşarak iyi bir planlama yapın. O zaman hiçbir sıkıntı olmaz.

Pamukannesi83 .!.:

Oglum 22 aylikti kardesi dogdugunda. Ne kiskanclik yasadi nede kardes geldi diye strese girdi. Biz bastan güvenli baglanmaya önem verdik. Kardesi geldigindede onu ayri tutmadik. Su anda ikisini bir görseniz cok güzeller masallah. Ikisi birbirine cok bagli. Dogumdan sonra dengeyi iyi kurabilseniz (bunda esiminde katkisi büyük) o zaman sorun olmaz. Normalde 4 yas fark öneriliyor. Bencede güzel bir yas,ama bazi sebeplerden dolayi erkene cektim. Caninizi üzmeyin. Evladiniza rakip degil kardes geliyor.Allah saglikla kucaga almayi nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

2 yaş civarı en mantıklısı yaş farkı olarak bence..benim çevremde gördüğüm Almanların da çocuklarının arası hep 2 yaş, ay bile şaşmıyor..2 yaş itibariyle bireysellik bilinci kazandığı ve başka bir(kardeş)ini kabullenmesi çok sıkıntılı olduğu için bu şekilde ayarladıklarını olumuştum..bilimsel açıklaması da var bunun.
4 yaş kardeş kıskançlığının en yoğun yaşandığı yaş diye bilinir(istisnaları vardır tabi)
Güzel güzel büyüt sen de yavrularını inşallah pamukannesi

Konu sahibi, kolaylıklar diliyorum. Yardımcınız olacaksa havada, karada yaparsınız

nobahari .!.:

2 yaş civarı en mantıklısı yaş farkı olarak bence..benim çevremde gördüğüm Almanların da çocuklarının arası hep 2 yaş, ay bile şaşmıyor..2 yaş itibariyle bireysellik bilinci kazandığı ve başka bir(kardeş)ini kabullenmesi çok sıkıntılı olduğu için bu şekilde ayarladıklarını olumuştum..bilimsel açıklaması da var bunun.
4 yaş kardeş kıskançlığının en yoğun yaşandığı yaş diye bilinir(istisnaları vardır tabi)
Güzel güzel büyüt sen de yavrularını inşallah pamukannesi

Konu sahibi, kolaylıklar diliyorum. Yardımcınız olacaksa havada, karada yaparsınız

Genişletmek için tıkla...

Sagol insallah

vivamedusa .!.:

çocuğun da hayali miydi acaba? bence arada 3 4 yaş olmalı tam onun ilgi beklediği zamanlar tüm aile yeni bebeğe eğilecek hep gölgesinde kalacak. genelde öyle oluyo denge kuranı pek görmedim ben.

Genişletmek için tıkla...

Anneanneyle dedeyle babanneyle buyukbabayla filan kalabalık bı aile ortamı olursa denge kuruluyor çocuk ana babaya bağlı olmuyor herkesin ilgisiyle büyüdüğü için pek anne baba saplantısı olmuyor büyük cocukta

Sağlık sıhhat ile kucağınıza alın inşallah benim kızkarının aradı 23 ay vede plansız bi gebelikdi ilk zamanlar yoğundu o korku endişe pişmanlık suçluluk hissi zamnla azaldı telaşla bitti diyememm hala ara ara var ama kardeşliklerini izledikçe iyiki diyorum çektiğimiz eziyetlere değiyor muhakakki çoçukların yaş aralığı fazla olnlarda diyor o hissi yaşadık diye yada zorlandık diye

Yorumlarda olduğu gibi çok düşkünler birbirlerine küçük olan ablayı servis japısından iner şnmez kucaklr aynı odada yatıyorlar birblrleri göremezlerse nerde derler .Bide yetişşlşyor herşeye emin olun yorgunluklarda geçiyor

Benimle ablamın arasında 2yaş var. Çok iyi anlaşırız. Hergün telde konuşuruz yetmez görüntü konuşuruz. Birbirimize yeemek pasta tarifi veririz. Sıkıntımız olsa sadece ikimiz dertleşiriz kimse duymaz. Şimdi çocuklarımız da birbirlerini çok seviyor. Oyüzden kardeş bence çok güzel hele yaşlar yakınsa paylaşacakları şeyler varsa. Bence kardeş en iyi arkadaştır seni hiç bırakmaz. (Yada ben öyle kardeşlik ilişkisi yaşadogım için bana öyle geliyor bilmiyorum)

Benimkilerin arasında 14 ay var. 4-5 sene sizin gibi düşünüyordum hatta bayağı bunalıma da girdim. Şu an diyorum ki, hayatta yaptığım tek iyi şey.

2 kızım var.biri 3 yaşına girecek diğeri 1 yaşına girecek aralarında 22 ay var.küçüğü planlı bir gebelik değildi ama iyiki olmuş çünkü 2.çocuğu düşünüyordum zaten.hamileligim boyunca kızıma o kadar üzüldüm ki daha küçük bu ona çok büyük haksızlık diye ama önemli olan dengeyi kurabilmek bence biz dengeyi kurmayı basaranlardaniz gibi geliyor bana.bu süreçte en büyük şans bence kesinlikle eş kişisi ben bu yüzden çok şanslıyım. Çok yardımcı olan bi eşim var.büyüğü gece uykusuna bile babası ile geçiyor. Yalnız gerçekten çok çok zorlu bir surec.çok zorlandığım ve çok gözyaşı döktüğüm zamanlar oldu ama iyiki olmuş büyüdü bile.şimdi düşününce daha yeni 2. Çocuk için çalışmalara başlamıştık :)ama bakınca zorlu süreci atlatmış 2 cocuk annesi bir kadinim:)Rabbim yardımcınız olsun sağlığıyla gelsin insllah

Merhaba,
Çocuktan çocuğa öyle fark ediyor ki bunu çevremde çok net gozlemleyebiliyorum. Benim ikinci doğuduğunda büyük iki yaşına girmek üzereydi. Doğal olarak yorgun ve uykusuz oluyor insan ama biz çok şükür çabuk bir düzen oturtmuştuk. Bende arka arkaya çocuk istemiştim ki yorgunluğa ve gece kalkmalarina alışığım, rahatliga alışmadan olsun dedim.

Şimdi biri 5 biri 3yasinda, evimizde kaos yok veya çocuklarım şımarık değiller. Büyük geç konuşmaya başladı, ama bir odaya girmeden kapıyı tiklatmasini bilecek kadar bilinçli,yemek iyice hazır olana kadar sofrayı hazırlar, üstünü başını kendi çıkarır giyer, 1 buçuk yaşından beri kendi yemek yer. Bu kendine yetebilmesi benim onu boş bırakmam ve onun hayata tutunma çabası ile ilgili değil, çünkü onunla ilgili bir annesi var ve annesini modelliyor. Çok emek verdim diyebilirim çok çok yoruldum ama ortaya çıkan tablo bu. Bunu asla övünmek için demiyorum ama ne yaparsanız yapın içten gelerek istek ile yapın. Başka bir ex arkadaşımın çocuklarınin arasında 3 yaş var, daha bebek doğumadan büyüyüne tablet hediye etti ki çocuk ondan oyun istemesin diye. Oldum olası öyle, övünülecek biseymis gibide renkleri kendi internetten öğreniyor ben hiç öğretmedim derdi. Çok sıkılrm iki dk oturup oynayamam diye bu sefer birde cep telefonu hediye etti çocuğa.. ortak bir arkadaşım oradayken şok olmuştu daha 5 yaşındaki bir çocuk oyun oynarken dönüp dönüp telefonunu kontrol ediyor YouTube giriyor başka çocuklarla oynayacagina...e olacağı budur sen 2-3 yaşındaki çocuğun eline sınırsız tablet verip akşam 10kadar uyumasını bekleyip artı gün içinde çocukla vakit geçirmezsen...çocuk yakında okula başlayacak, buranın yerel dilini bilmiyor ve anlamıyor, okula başlayınca ogrenirmismiş:)) yani örneklerle anlatıyorum ki sizde madem böyle bir yola girmissiniz, elinizden gelenin en iyisini yapın.

Her ikisine yetebilecekmiyim düşünceleri çok normal ama bebek genelde uyurken büyük ile ilgilenebilirsinz, yaş aralığı sizde çokta küçük değilmiş. Pişman olduğum tek şey temizlik için yardım almamam oldu. Ilan verdim bir kaç kişi ile konustum, sonrasında kendi kendimi gaza getirip kendim yaptım. Başlarda mesela haftada bir yardımcı gelse, sonra bunu ayda iki sefere indirseniz inanın harika olacak. En azından cam kapı siler mutfak dolap iç ve dislarini elden geçirir, banyoyu dip köşe siler. Size kalan ise üstten toz almak süpürmek günlük işte WC banyo temizliği. Bu çok fark ediyor, kafanız rahat çocuklarla ilgileniyorsunuz. Ve ikiz arabası hayat kurtarır, en çok bunaldiginiz anlarda bile evden çıkmak caydırıcı gelse bile hemen hazırlanıp çocukları ikiz arabasına koyup temiz havaya çıktiginizda her seferinde şükür edeceksiniz. Hem çocuklar sakinlesiyor, hem siz olaylara başka açıdan yaklaşıp gün değerlendirmesi yapabiliyorsunuz, yürürken kafa dağıtmak çok güzel bişey:)

kelebek_gibi .!.:

Herkese iyi geceler. Öncelikle şunu belirteyim su an hamileyim. 2 yaşında bir kızım var iki hamileliğim de planlı isteyerek oldu.Allah nasip ederse yaş farkı 31 ay olacak. Ama su an içimi bi hüzün kapladı kızım çok küçük ona haksızlık ediyormuşum gibi hissettim. Yaş farkı az olan iki ya da daha fazla çocuk büyüten annelerin fikirlerine ihtiyacım var nasıl denge kurdunuz? Bu psikoloji hep böyle devam etti mi hamilelikle mi alakalı? Sanki kızımı çok üzecekmiş gibi geliyor bir kardeşinin olması. Aslında hep hayalimdi peş peşe doğurup birlikte büyütmek..

Genişletmek için tıkla...

En guzelını yapmışsınız.Birbirlerıne hayırlı evlat kardes olup destek olurlar ınsallah

kelebek_gibi .!.:

Herkese iyi geceler. Öncelikle şunu belirteyim su an hamileyim. 2 yaşında bir kızım var iki hamileliğim de planlı isteyerek oldu.Allah nasip ederse yaş farkı 31 ay olacak. Ama su an içimi bi hüzün kapladı kızım çok küçük ona haksızlık ediyormuşum gibi hissettim. Yaş farkı az olan iki ya da daha fazla çocuk büyüten annelerin fikirlerine ihtiyacım var nasıl denge kurdunuz? Bu psikoloji hep böyle devam etti mi hamilelikle mi alakalı? Sanki kızımı çok üzecekmiş gibi geliyor bir kardeşinin olması. Aslında hep hayalimdi peş peşe doğurup birlikte büyütmek..

Genişletmek için tıkla...

Kızımla oğlumun arası 22 ay. Oğlum 40 kızım 18 aylik. Şimdiden çok iyi arkadaşlar. Elbette kavga ediyorlar ama bir taraftan da mücadele etmeyi öğreniyorlar. Hayatta rabbimin nasip ettiği en güzel dileğim yaşları yakın kardeşlerdi. Hiç pişman olmadım. Çoğunlukla abinin istediği şekilde oynadık ama küçük hiç pişman değil aksine örnek alacak birisi olduğu için daha çok hoşlanıyor bana kalsa araları çok daha az olurdu birinden dolayı diğerini ihmal ettiğimi hiç düşünmedim. Bu arada ise başladım ikisi de bakıcı iledurumları da aynı. Kızım benden yemezse abisinin elinden mutlaka yer gibi

Bu hallerine baktıkça hep şükrediyorum hep iyiki diyorum

kelebek_gibi .!.:

Herkese iyi geceler. Öncelikle şunu belirteyim su an hamileyim. 2 yaşında bir kızım var iki hamileliğim de planlı isteyerek oldu.Allah nasip ederse yaş farkı 31 ay olacak. Ama su an içimi bi hüzün kapladı kızım çok küçük ona haksızlık ediyormuşum gibi hissettim. Yaş farkı az olan iki ya da daha fazla çocuk büyüten annelerin fikirlerine ihtiyacım var nasıl denge kurdunuz? Bu psikoloji hep böyle devam etti mi hamilelikle mi alakalı? Sanki kızımı çok üzecekmiş gibi geliyor bir kardeşinin olması. Aslında hep hayalimdi peş peşe doğurup birlikte büyütmek..

Genişletmek için tıkla...

Oğlumla kızım arasında tam 30ay var. Bende öyle düşündüm oğluma haksızlık olacakmış gibi ama bu bebek ne zaman gelirse gelsin aynı his olacak. Simdi oğlum 4bucuk yasında kızım 2yasında ama diyorum iyi ki olmuş.anneye Biraz zor olsa da ilk zamanlar ikisi ile ilgilenmek onların birlikte evde koşuşturmaları herseye değer. Şimdi süpriz 3.bebek geliyor. Kızımla arasında 27ay olacak bu bebekte de suçlu hissettim kendimi. Ama suan tek suclu hissettiğim nokta kızımı emzirmeden erken kesmek oldu

Kızlarımın arasında 18 ay var. Küçük doğduğunda büyüğüm gözüme öyle büyük göründü halbuki oda 1.5 yaşında bebekti daha. Küçük büyüğün yaşlarına geldikçe anladım daha bebekmiş bu yaşta, daha küçücükmüş diye. Ben haksızlık yaptığımı düşünüyorum. Biraz daha büyümesini bekleyebilşrmişim. Şimdi 8.5 ve 10 yaşında lar. İyi anlaştıkları zamanda oluyor kavga ettikleri zamanda. Ama yakın yaşlardan dolayı çok fazla paylaşımları oluyor ve aynı dili konuşabiliyorlar.
Büyükten hiç duymadım keşke kardeşim olmasaydı dediğini ama küçüğüm diyor ben tek çocuk olmak istiyordum diye

Olmus artık, bu kadar takılmayın ya. Zaten iki üç yaşında ileride net hatırlamayacak bile.

kelebek_gibi .!.:

Herkese iyi geceler. Öncelikle şunu belirteyim su an hamileyim. 2 yaşında bir kızım var iki hamileliğim de planlı isteyerek oldu.Allah nasip ederse yaş farkı 31 ay olacak. Ama su an içimi bi hüzün kapladı kızım çok küçük ona haksızlık ediyormuşum gibi hissettim. Yaş farkı az olan iki ya da daha fazla çocuk büyüten annelerin fikirlerine ihtiyacım var nasıl denge kurdunuz? Bu psikoloji hep böyle devam etti mi hamilelikle mi alakalı? Sanki kızımı çok üzecekmiş gibi geliyor bir kardeşinin olması. Aslında hep hayalimdi peş peşe doğurup birlikte büyütmek..

Genişletmek için tıkla...

Bizimkilerin de arası 23 ay, oğlum iki yaşına girecek kızım da daha 27 günlük. İlk iki hafta her gün ağladım Allahım biz ne yaptık oğlum daha bebek, ne güzel düzenimiz vardı ben oğlumla ilgilenemiyorum dedim. Oğlum da sevgisini vurarak, tırmalayarak gösterdiği için odadan dışarı da çıkamadım bebekle. Odaya hapsoldum, hayatım bitti, oğlum da beni unutacak diye kahroldum. Şimdi yavaş yavaş odadan dışarı çıkıp kontrollü şekilde bebeği sevdiriyorum severken vurabileceği için diken üstündeyim, bebek uyurken onunla ilgileniyorum. Oyunu, banyosu, yemesi vs çok yoruluyorum ama biraz daha büyüdüklerinde her şey çok güzel olacak diyorum. Bazen ikisi aynı anda uyuyorlar dinleniyorum, ama bazen ikisi aynı anda ağlıyor o zaman yetememe hissi çok zorluyor. Evde bir destek bir yardımcı olursa çok da zor olmaz diye düşünüyorum ama koronadan dolayı yardımcı da alamıyorum zor ama çok güzel bakalım zaman neler gösterecek. 27 günlük deneyimimle paylaşabileceklerin bunlar

kelebek_gibi .!.:

Dönüşü olmadığını biliyorum benim gibi yaş aralıgı yakın çocukları olan annelerin yaşadıklarını merak ettiğim için konu açtım. Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

benim 4 yas var faydasi olurmu bilmiyorum ama .bazen kavga etselerde babalari yada ben tek bir tanesine kizdigimizda birbirlerini koruyorlar.
Ornegin buyuk kizim ,o daha cok kucuk baba neden boyle yaptin diyor.
Kucuk kizim da ,ablama boyle davranamazsin cunku karakol u ararim diyor.
Dovmek siddet yada hakaret yok .
Sadece masani neden toplamadin yada kitabini okumadin cizgi filmi birak sorumlu ol diye uyariyoruz.birlik oluyorlar.