Düşünceleriniz fazla kaygılı ve gerçekçi değil.Eşimle ikimiz de özel sektörde çalışan insanlarız. Asgari ücret bir tık üstü alıyoruz . Bir oğlumuz var. 6 yaşında, İkinciyi yapmıyorum çünkü bırakabilecegim kimse yok. Ana istiyorum . Bakıcı parası dünya para bunun yerine iş biraksam geçinmek aşırı zor.
Bazen yaşlılığı düşünüyorum
Bir evladım var başka kimsem yok anne baba kardeş yok. Bu evladım da hayırsız çıkabilir bana bakmıyorum diyebilir. Ya da bana bakıcı tutacak gücü de olmayabilir. Keza benim de bu gidişle olmaz zaten.
Belki yatalak olacağım .
Huzur evine giderim . Devletin böyle imkanlari var. Ama orası da anlatılanlardan dolayı korkutuyor.
Bilmiyorum ya bu sıralar beni bı gelecek kaygısı yaşlılık kaygısı sardı.
Tabiki çocuk bana baksın diye yapılmaz ama aranıp sorulmak isterim en azından. Biri aramazsa öbürü arar diyebilmek isterdim . İkinci çocuk isterdim ama yapamam.
Öyle bir iç döküş konusuydu . İyi geceler
Yaşlanana kadar anca bir ev bjr de emekliliğim olur. Özel sektörde anca bu kadar. O emekli maaşı ve yıllanmış evin kirası umarım benim bakıcı ya da huzur evi parama yeter de kimseye muhtaç kalmam. Tabiki istemem çocuğumun ayağına bağ olmak. Ama... Şu an bakıyorum emekliler 7.500 alıyor. Eski evini kiraya verse o da 8-9 olsa. Bu parayla su an bir yaşlı bakım evi parasını ya da yatılı bakıcı parasını karşılayabilir mi ? Hiç sanmam. Yaşlı dediysem bakıma muhtaç olan bir yaşlı yani. Yoksa herkes ister hık diye ölmeyi ama yıllarca yatalak olmak var.Öncelikle dünyaya yalnız geldik ve yalnız gideceğiz. Bu demek değil ki sürekli yalnız olacağız. Ama bir noktada az da olsa yalnız kalmaya alışmak lazım diye düşünüyorum. Yaşlılık korkusu çok büyük ihtimal yalnızlık korkusu ile paralel gidiyor. Benim çocuğum yok 37 yaşından gün aldım. İki kardeşiz. Annemin babamın herseyine koşarım ama bu benimle alakalı. Onları sevdiğim için ve içimden geldiği için isteyerek yapıyorum. Hayırlı evlat olunması bana göre biraz çocuğun karakteri ile bir de ailenin çocuğu yetiştirmesi ile alakalı diye düşünüyorum Ama mutlaka yaşlılık için pasif gelir veya gelirler olmalı. Şu anki konjonktürde eğer durumun çok iyi değilse, maaşlı çalışan isen, kendi işin değilse anca kendini ve kendi çekirdek aileni geçindirebilirsin. O yüzden yaşlılıkta önce maddi olarak kendine güvenmen lazım. İleride arada çocuğun maddi destek verir amenna. Ama maddiyat yoksa nasıl verecek. Manevi olarak çoğu kişi anne babası ile zaten iyi kötü ilgileniyor. Çevremde gördüğüm çocuk doğurup ilgilenmeden, sevmeden çocuk buyutenlerin ileride de çocukları manevi bile destek olmuyor. Çünkü anne baba sevmemiş ki. Çoğu ilgilenilmeyen anne, babaların öyküsü böyle. Çok az yeterli ilgi sevgiyi verdiği halde sonradan anne baba ile ilgilenmeyen çıkar. İnsanımızda şu var ne kadar çok çocuğum olursa biri bakmazsa diğeri bakar. Artık o bitti. Eğer yetersiz koşullarla bir sürü çocuğun olursa ileride o çocuklar sana bakmak yerine seni suçlar okutmadınız, yedirip icirmediniz vs diye. Ki o konuda haklılar. Dünyaya gelmelerine vesile olmuşsan çocuklarınla maddi manevi ilgileneceksin, onlara yeterli olacaksın. Kısaca yaşlılık için maddi birikimi oluşturmaya bakın. En azından başını sokacak bir eviniz, arabanız, emekliliğiniz ve kefen parası dediğimiz nakitte en az 500 bin olmalı. Ne olur ne olmaz acil ameliyat vs parası..sonrası Allah kerim. İnşallah çocuğunuz vicdanlı olur da manevi ilgi verir. Ama ben açıkçası çocuğumla aynı evde ileride yaşamak istemezdim, evim ayrı olsun arada gelip gitsin arasınlar isterdim. Bir de yardımcım olsun arada yemeğimi yapsın,benimle iki sohbet etsin isterdim. Bunun için de para olması lazım. Özel bakım evlerinde de şöyle kalınabilir emekliliğiniz olur ve kendi evinizi kiraya verirsiniz, öyle özel bakım evi finanse edilir. Bu arada özel bakım evlerinde iyi olanlar da var öyle duydum.Hepsi çok kötü değil, orada kalmak da bir tercih. Ben sizin yerinizde olsam maddiyat için sadece kendime güvenirim. Maneviyat için ise hayırlı evlat yetiştirmeye çalışıp bol bol hayırlı evlat olması için dua edip hayırlı evlat olup arada gelsin arasın sorsun isterdim. En azından elimden geleni yapardım. Gerisini tevekkül ederdim..
Benim eşim boşanmış bir ailenin tek çocuğu. Annesi akciğer kanseriydi biz tanıştığımızda. Kadın inanılmaz despot bir kadındı. Evleneceğine tahammül edemedi. Neyse biz evlendik. Sürekli eşime emirler veriyor. Evine gitmeyeceksin, bana bakacaksın diye. Ben tüp bebek tedavisi görüyordum. Kadın eşime “boşuna uğraşmayın. O yaşlı çocuğu olmaz” dedi. O lafıyla kendi annesini sildi. Kadın 2 sene daha yaşadı. Erkek kardeşi ve hanımı baktı.Benim de yaşlılık kaygım var ama benimki şu şekilde. Tek bir çocuğum var, bana bakmak zorunda mı kalacak?
Yarının bile garantisi yokken yaşlılığı çok da düşünmüyorum açıkçası ama 5 tane de olsa bakmayabilirler.yaslaninca bana baksın diye çocuk yapılmaz bence.bende 2 tane var hayat ne getirir yaslanir muhtac olursam bakarlar mi bilmiyorumEşimle ikimiz de özel sektörde çalışan insanlarız. Asgari ücret bir tık üstü alıyoruz . Bir oğlumuz var. 6 yaşında, İkinciyi yapmıyorum çünkü bırakabilecegim kimse yok. Ana istiyorum . Bakıcı parası dünya para bunun yerine iş biraksam geçinmek aşırı zor.
Bazen yaşlılığı düşünüyorum
Bir evladım var başka kimsem yok anne baba kardeş yok. Bu evladım da hayırsız çıkabilir bana bakmıyorum diyebilir. Ya da bana bakıcı tutacak gücü de olmayabilir. Keza benim de bu gidişle olmaz zaten.
Belki yatalak olacağım .
Huzur evine giderim . Devletin böyle imkanlari var. Ama orası da anlatılanlardan dolayı korkutuyor.
Bilmiyorum ya bu sıralar beni bı gelecek kaygısı yaşlılık kaygısı sardı.
Tabiki çocuk bana baksın diye yapılmaz ama aranıp sorulmak isterim en azından. Biri aramazsa öbürü arar diyebilmek isterdim . İkinci çocuk isterdim ama yapamam.
Öyle bir iç döküş konusuydu . İyi geceler
Burada her gün "kaynanam gelecek, kalacak gelsin istemiyorum" postlari okurken hala gelininizin sizi kabul edeceğini ve oğlunuzun bakacağını düşünmek büyük saflık olur. Kaldı ki evlatlarımıza böyle ağır bir sorumluluk yuklememeliyiz. Onların da bir hayatı olacak. Mümkün olduğunca yaşlılığında birikim yapıp bakimevlerine yerlesmemiz gerekecek. Benim de iki evladım var. Asla bana bakacaklar diye düşünmüyorum. Annem ve kv den dolayı o görevin çok zorlu olduğunu biliyorum.Eşimle ikimiz de özel sektörde çalışan insanlarız. Asgari ücret bir tık üstü alıyoruz . Bir oğlumuz var. 6 yaşında, İkinciyi yapmıyorum çünkü bırakabilecegim kimse yok. Ana istiyorum . Bakıcı parası dünya para bunun yerine iş biraksam geçinmek aşırı zor.
Bazen yaşlılığı düşünüyorum
Bir evladım var başka kimsem yok anne baba kardeş yok. Bu evladım da hayırsız çıkabilir bana bakmıyorum diyebilir. Ya da bana bakıcı tutacak gücü de olmayabilir. Keza benim de bu gidişle olmaz zaten.
Belki yatalak olacağım .
Huzur evine giderim . Devletin böyle imkanlari var. Ama orası da anlatılanlardan dolayı korkutuyor.
Bilmiyorum ya bu sıralar beni bı gelecek kaygısı yaşlılık kaygısı sardı.
Tabiki çocuk bana baksın diye yapılmaz ama aranıp sorulmak isterim en azından. Biri aramazsa öbürü arar diyebilmek isterdim . İkinci çocuk isterdim ama yapamam.
Öyle bir iç döküş konusuydu . İyi geceler
Tabiki öyle . Kim ister gelin ile damat ile aynı evde oturmayı . Arada gozetsin arasın yeter . Beni tek anlayan siz çıktınız.Konu sahibinin, çocuk gecesini gündüzüne katsın, hiç nefes almadan bana baksın, birlikte yaşayalım falan gibi düşüncelerle söylediğini düşünmüyorum bu konuyu. Yani ileride bakıcı tutacak ya da huzurevine gidecek parası bile olsa insanın, yine bu bakıcıyı ya da huzurevini denetleyecek onu önemseyen birine ihtiyacı var. Kişinin önemsendiğini bakan kişilere hissettirecek biri mutlaka şart. üç çocuğum var ve evet hayatlarını bana feda etmesinler ama benimle ilgilenmelerini, zor zamanda yanımda olduklarını hissetmeyi isterim. Aileyiz sonuçta ve anılarımız, bir geçmişimiz var, anneleriyim yani daha ne olması lazım.Ben de hayatlarını benim için harcasınlar istemem asla ama önemsesinler yani, sırtta dönmezler umarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?