- 24 Mayıs 2021
- 976
- 735
- 38
- Konu Sahibi AlerjikRinit
- #1
Selam Arkadaşlar,
Anormal derecede aile bağları kopuk bir insanım. Çok kalabalık bir ailem var ama kimse kimsenin umrunda değil. Bayramlarda bile bir araya gelinmez. Kimse birbirini istemez falan. Çocukluğumdan beri hep özenirim kalabalık ve birbirini seven ailelere.
Umarım evleneceğim kişinin güzel bir ailesi olur aile açığımı ordan gideririm dedim.
Ama maalesef bizimkilerden daha beterler.
Kayınvalidem eski tip bir kayınvalide, hizmet edilsin, herşeye karışsın, herşeyde onun dediği olsun. Eşim bile tahammül edemediği için bekarken tek yaşıyordu desem sanırım daha net açıklamış olurum.
Sadece iki torunu var eşimin ailesinin. Benim çocuklarım.Ama o kadar ilgisizler o kadar sevgisizler ki.
Bir kere bile arayıp konuşmazlar özlediklerini söylemezler.
Kırk yılın başı bir bayramda gitsek heveslenip bir çorap dahii almazlar. (Beklentim yok kesinlikle ama çocuk sonuçta sevindirmek sevaptır )
Şimdi yaz geldi diye herkes memleketine gidiyor. (Kendi ailemle yakınız. Eşimin ailesi 2 saatlik mesafede.)
Çocuklarımda gidecek biryerimiz yok diye üzülüyorlar. Ailece elbette tatillere gidiyoruz vakit geçiriyoruz. Ama kendimde olmadığı gibi çocuklarımında akraba bağı olmaması beni çok üzüyor.
Ne yaparım nasıl yaparım bilmiyorum ama bu yanlızlık beni baya yordu sanırım.
Benim gibi olanlar nasıl başa çıkıyorsunuz bu hisle
Anormal derecede aile bağları kopuk bir insanım. Çok kalabalık bir ailem var ama kimse kimsenin umrunda değil. Bayramlarda bile bir araya gelinmez. Kimse birbirini istemez falan. Çocukluğumdan beri hep özenirim kalabalık ve birbirini seven ailelere.
Umarım evleneceğim kişinin güzel bir ailesi olur aile açığımı ordan gideririm dedim.
Ama maalesef bizimkilerden daha beterler.
Kayınvalidem eski tip bir kayınvalide, hizmet edilsin, herşeye karışsın, herşeyde onun dediği olsun. Eşim bile tahammül edemediği için bekarken tek yaşıyordu desem sanırım daha net açıklamış olurum.
Sadece iki torunu var eşimin ailesinin. Benim çocuklarım.Ama o kadar ilgisizler o kadar sevgisizler ki.
Bir kere bile arayıp konuşmazlar özlediklerini söylemezler.
Kırk yılın başı bir bayramda gitsek heveslenip bir çorap dahii almazlar. (Beklentim yok kesinlikle ama çocuk sonuçta sevindirmek sevaptır )
Şimdi yaz geldi diye herkes memleketine gidiyor. (Kendi ailemle yakınız. Eşimin ailesi 2 saatlik mesafede.)
Çocuklarımda gidecek biryerimiz yok diye üzülüyorlar. Ailece elbette tatillere gidiyoruz vakit geçiriyoruz. Ama kendimde olmadığı gibi çocuklarımında akraba bağı olmaması beni çok üzüyor.
Ne yaparım nasıl yaparım bilmiyorum ama bu yanlızlık beni baya yordu sanırım.
Benim gibi olanlar nasıl başa çıkıyorsunuz bu hisle
