çok kötüydüm bugün. çözmem gereken şeyler bir anda yine dizildi karşıma ve ilk defa kendimi kaybettim yerken. yazmak bile istemiyorum ama 1800 kaloriyi gördüm diyeyim. evdeki şeylerden sandviç falan yapıp tıkındım. acı, utanç, öfke, anlaşılmamak gibi şeyler hissettiğimde bir şeyi çiğnemek bile istemiyorum ittirmek istiyorum sanki direkt. elimle bastırmaya çalıştığım acılı bir yer var ve oraya yemek gönderiyorum. anlatması zor. en azından nispeten sağlıklı şeyler yedim fazla da olsa diyeyim. gidip kızartma yapmadım dışardan bir şeyler söylemedim, abur cubur almadım. sonra da ağlayıp kalkıp zor bela 40 dakika yürüdüm. kendini gerçekleştiren kehanete döndü artık biraz da. üçüncü hafta bitmek üzereyken durduramadım kendimi. bir de günlerdir doğru düzgün verememiş olmanın öfkesi ve sabırsızlığı eklendi sanırım.
perşembe sabah tartı kaydı yapıyorum. yarın sıkı yapsam bile ancak bugünü dengelerim herhalde. uğraşacağım yine de. ve bundan sonra bir müddet her gün tartılıp yazacağım kaç gr verdiğimi. şimdilik böyle sıkı bir takibe ihtiyacım var. bir an önce dizlerim için, insülini düzenlemem için ve bir ay sonra memleketteki insanları vs ziyarete gideceğimiz için vs 100 ün altına düşmem lazım... neyse toparlayacağım umarım...