Size bir sey sorayim o zaman. Babaniz annenizi aldatmis olsaydi ne hissederdiniz babaniza karsi. Yine de iyi bir baba olsun diyelim ama boyle bir sey yapmis olsaydi ne hissederdin?benim babam hiç iyi bir koca değil çok yönde ama çok çok iyi bir baba. tek başına çuruttum genellemenizi.
Ayirdigi ne malum daha 8 ay olmus. Zamn su gibi geciyor zaten demekki daha acisibj sindirememis
Dusununce evet oyle ama yasayinca oyle degil.
Sizin mantığınız kısasa kısas. Ama çocuklarımız bizim oyuncağımız değil ki, hırslarımıza göre kukla edelim onları. Adam eşini aldatmış, leş bir durum, kadın öfkelenmekte haklı, burada sonuna kadar hemfikiriz. Buna karşılık kadın çocuğu bir cezalandırma aracı olarak mı kullanmalı? Oysa yapılması gereken "çocuğum için en iyisi, doğrusu neyse o" mantığı olmalı. Adam kapasitesiz, vicdansız bir zavallı diye, anne de aynı şekilde mi davransın şimdi? Eee çocuğun suçu ne ama? İleride babasıyla görüşmek istemeyecek demişsiniz ama bilemezsiniz, nasıl bu kadar eminsiniz? Annesi sürekli babayı kötülemez, ondan uzak tutmaya çalışmazsa, belki de normal bir ilişki kuracaklar zamanla. Bunu çocuk kendi kararlarını verebilecek yaşa geldiğinde ona bırakmak lazım.
Zamanla gosterecek birine benziyor zaten
Ben gostermesin demiyorum ki
BUnun gururla değil egoyla ilgisi var.
Demek istediğinizi anlıyorum. Kadın elbette görüştürecek. Ama ne zaman? 8 ay çok uzun bir süre. Ne zaman içi biraz soğuyacak belli değil ki. Bu belirsiz gidişatın çocuğa vereceği zararı göz önünde bulundurup, duygusal davranmak yerine azıcık mantıklı olmak gerekiyor. İçimize sinmese de böyle.
Yoo degil.
