Merhaba arkadaşlar sürekli eşim sayesinde yeni olaylar yaşadığım için başlık böyle oldu.dün evimde otururken annem geldi kredi kartı üstündeymiş gel beraber markete gidelim bez falan alırız cocuğa dedi cocuğuda alıp gitti(market eve 5 dk uzaklıkta).olayın sebebi bu.neyse bugun eşimle kalktık dedim sağlık ocağına inmem lazım doğum kontrol iğnesi oluyorum günü geldi.buda iyi tamam cocuğu annene bırakırız beraber gideriz dedi(işe geç gittiği için)ok dedim senin annenede gidemedim kaç gündür cocugu özlemiştir.sağlık ocağından sonra annemden cocugu alır annene geçerim dedim tamam dedi.(kendi evim kayınvalidemin evi ve annemin evi 10 dk ancak araları yok bile)neyse cıktık evden hava biraz serin otobüse binelim demiştim ona o yürüyelim dedi yürüdük.kayınvalidemde cam siliyomuş camda gördük konuştuk anne sana gelicem bugun dedim.oda lafın arasında ben dün sana geldimde kızım evde yoktun dedi.bende annemle markete gitmiştik ozaman geldin heralde dedim,oda belkide zile yanlış basmışımdır yukarı cıkmadım zaten dedi konu kapandı.neyse ayrıldık anneme doğru çıkarken.benimki başladı yine söylenmeye (annenle markete gidiyosunda niye söylemiyosun) dedi bende( bi acelesimi var alt tarafı markete gittik gezmeye gitmedimya) dedim bu arada telefonum tamirde kendisi benden haber alamıyoya deli oluyo.sonrada (zaten 2 gün evde dursan şaşarım) demezmi..2 gün önce annemden gelmiştim onu kastediyo.bende( ben anneme gideyim oturmaya demedim ne zamandır annen cocugu görmedi dedim sende tamam dedin) dedim.asıl derdi benim markete gitmiş olmam çünkü annesi dedikten sonra bizimkinin yüzüasıldı.yürürken cocugun yüzünü kapaatta soğuk gelmesin dedim vayy ( sen cıkardın cocugu anneni cağarıpta gidemiyomuydun sağlık ocağına bu cocuk hasta olsun ben sana sorarım demezmi) deli oldum (benmi çıkalım dedim sen planını yapmışsın beraber gidelim sağlık ocağına cocuğu annene bırakıpta dedin bende tamam dedim sonradan aklıma annen geldi sağlık ocagından sonra onun yanınada giderim dedim.dışarı çıkalım ben demedim sana,hatta otobüse binelim cocuk üşümesin dedim sen binmedin otobüse yürüdün dedim)ama kime laf anlatıyorumki ben.sanki tek başıma sağlık ocağına gidemiyorum.hava soğuk ben giderim öğleden sonra cocugu cıkarmayalım desem benle gitmek istemiyomusun dicek biliyorum.neyse geldik anneme tam kapıda döndü arkasını gitti sen gidersin sağlık ocana dedi.15 dk sonra aradı erken oldugu için annesine gitmiş ordan aradı gel kahvaltı yapmadıysan inelim aşağı dedi.gittim insanların arasında oturuyoruz pastanede gitmiceksin annene bundan sonra hiç dedi pat diye neden dedim bi tane evime gelen yok hep evmedi kalacağım ben arada anneme cıkarım kendi evimede dedim.açtı ğğzını yumdu gözünü.dayanamadım bende ağlamaya başladım.insanların içinde bağarmamı istiyosun kes şu sesini dedi.sonrada önündekileri yiceksin dedi,yemicem doydum deyince altı tabağı fırlattı.insanlardan utandığım için bişe demedim orda mafoldumben.çıktık pastaneden yürüyoruz bana ( siz nankörsünüz,senin gibi insanları gördükçe yaşamaktan bıkıyorum) vs.dedi söylendi durdu.sağlık ocağına gittim ben sonra.kitlendim artık cümleler boğazımda takılıp kalıyo hep,nefes alamıyorum.iyide davransam,kötüde davransam hep kötü ben oluyor hep mutlu etmek için çabalıyorum hep ama onun paranoyaklıklarıyla hep kötü ben oluyorum ne yapacağımı şaşırdım artık derdimi paylaştığım sizler varsınız bi fikir veren her zaman hepinize teşekkür ederim biraz karışık ve uzun oldu daha iyi anlamanız için ayrıntılı yazdım.bıktım artık yoruldum,haketmedim bunları ben.....mafoldumben