Merhaba arkadaşlar... inanılmaz tartışmalı ama bi o kadarda mutlu ama sıkıntıların çözülemediği bi evliliğim var... erken yaşta evlendim 6 aydır evliyim kavgasız anlarımızda çok mutluyum ben yiyim diye yemeyen, el üstünde tutan, hareketlerindende anladığım kadar beni seven ve ilgili bi eşim var.. Ama aynı zamanda küfür eden,beni ailemle arada bırakan herşeyi istediği gibi anlayan ve öfke kontrolü hiççç olmayan bi insan... ama artık kavgalar bizi birbirimizden soğutmaya başladı ve boşanma lafları ağza alınmaya başladı... uzun uzun yazıyorum çünkü benim içimdekileri tanımadığınız 'benden'daha çok sizi objektif yapar...
MUTSUZUM ARKADAŞLAR ÇOK MUTSUZUM.
Çok daraldım sıkıntılı hep yıpratılmış bi aileden çıkıp daha çok yıpranmama sebep olan evliliğim beni şehirden gitmeye sürüklüyor artık. Neden annem ve babamın evi değil?
ben 1 hafta evden kovulup oraya gittiğimde hergün ağladım. Anneme kurban olayım en çok sevdiğim. Ama en çok beni o ağlattı.
Evime geri döneyim diye bana bilmem neler gibi ortalarda gezersin boşanırsan dedi..komşulardan sakladı bana destek olmadı.. ben sırf ona güvenip evliliğimi bitirmeyim diye aslında onun açısından iyi ama benim için değil. Ben annemde olsa kimseye güvenip hareket etmem benim hayatım.KİMSEYE GÜVENEMEM... Eşim haksızlığını kabul etmez kendi açısından çok haklıdır beyefendi ama istediği gibi anlar.. hep bunu sordum. Beni alana kadar canın cıktı bunları yaşatmak için mi evlendin? Kavga etmediğimiz anlarda dünyanın en mutlusuyum kavgada nasıl bu kadar canileşiyosun? Hayır ben sinirliyken beni dinleme peki ben? Dedi.. soğuduk artık birbirimizden. Herşeyede kavga edilmez ki.. bende kahrı çekilecek insan değilim oda... ikimizde baskınız Seviyomuyum tabiki evet ama artık boşvermişliğin dibini yaşıyorum.Boşanma dilekçesi yazdım yalandan önüne koydum bana boşanalım dedi... imzalamadı yırttı kessen yine boşamam dedi... sen hep diyosun Ben bikere söyledim bak böyle oluyomuş falan filan... Ünversite öğrencisiyim bide ben.. herşeyi sinirli anında başıma kakar. Kavgalarda çok ağır konuşur bende konuşunca saygısız olurum. Evet arkadaşlar kovulduğum bi evim rahatça oturamadığım ailem var. Benim evim diyebileceğim hiçbir yer yok. Kendi evimi kurmak şehirden gitmek istiyorum..Uzun diye belki okumayacaksınız bile olsun. Buda burda dursun...