- 1 Eylül 2013
- 1.194
- 241
- 173
- Konu Sahibi amadaclarke
- #1
Merhaba herkese, başlıktaki gibi bir sorunum var işin içinden çıkamıyorum. Durumu açmak gerekirse; yaklaşık 5 yıllık bir ilişkim ağır bir ihanet sonrası bitti, sonrasında yediğim tehditler de cabasıydı. Üstünden aylar falan geçmişti ki o şahıs bana mesajlar attı 'hakkını helal et' diye. Kendisi hala nasıl bir yüz bulabiliyo oda ayrı bir konu tabi neyse.
Sorunum şu, ben bu kişiden ayrılalı 1 seneyi geçti ve bu süre içinde kimseyle çıkmadım. Sadece görüştüğüm bir kişi vardı oda bir birbuçuk ay sürdü sonrasında ben istemediğimi söyledim. Bütün bu süre içinde karşıma onlarca kişi çıktı falan diyemem tabi ama çıkan 3 5 kişiyi de hep geri çevirdim.
Herdefasında hazır olmadığımı düşündüm, içimi hep bi korku kapladı ya gene aynı şeyler olursa gibi düşünceden kendimi alamadım. bazen boğulacakmış gibi oluyorum. Mesela bir erkek arkadaşımla muhabbet ediyorum ve biranda bana karşı değişik bi ilgisi olduğunu hissettiğim an bütün kapılarımı kapatıyorum neden yapıyorum bunu anlayamıyorum.
Örnek vermem gerekirse
Az önce taa dershane zamanlarından bir arkadaşımın fotoğrafına esprili bir yorum yazdım, oda özelden mesaj atmış naber nasılsın öyle böyle derken konu bian da ilerledi 'ya ben de senin telefonun var mıydı?' 'biara buluşalım ya' olayına kadar ilerledi. Aslında nekadar normal birşey iki eski arkadaşın böyle konuşması dimi. Ama anlamadığım bir şekilde savunma mekanizmam harekete geçiyor ben anlamıyorum kimi neyden koruyorum neden böyle yapıyorum. Bilen birileri var mı??? hayır milletin bişiden haberide yok ben böle salak salak bi tavır falan alıyorum hemen
Sorunum şu, ben bu kişiden ayrılalı 1 seneyi geçti ve bu süre içinde kimseyle çıkmadım. Sadece görüştüğüm bir kişi vardı oda bir birbuçuk ay sürdü sonrasında ben istemediğimi söyledim. Bütün bu süre içinde karşıma onlarca kişi çıktı falan diyemem tabi ama çıkan 3 5 kişiyi de hep geri çevirdim.
Herdefasında hazır olmadığımı düşündüm, içimi hep bi korku kapladı ya gene aynı şeyler olursa gibi düşünceden kendimi alamadım. bazen boğulacakmış gibi oluyorum. Mesela bir erkek arkadaşımla muhabbet ediyorum ve biranda bana karşı değişik bi ilgisi olduğunu hissettiğim an bütün kapılarımı kapatıyorum neden yapıyorum bunu anlayamıyorum.
Örnek vermem gerekirse
Az önce taa dershane zamanlarından bir arkadaşımın fotoğrafına esprili bir yorum yazdım, oda özelden mesaj atmış naber nasılsın öyle böyle derken konu bian da ilerledi 'ya ben de senin telefonun var mıydı?' 'biara buluşalım ya' olayına kadar ilerledi. Aslında nekadar normal birşey iki eski arkadaşın böyle konuşması dimi. Ama anlamadığım bir şekilde savunma mekanizmam harekete geçiyor ben anlamıyorum kimi neyden koruyorum neden böyle yapıyorum. Bilen birileri var mı??? hayır milletin bişiden haberide yok ben böle salak salak bi tavır falan alıyorum hemen
işte galiba öyle bir psikolojiye büründüm, en ufacık duygusal birşey hissettiğim erkeğe öcü gibi bakar hale geldim inanılcak gibi değil 
zamanla düzelirim diyodum hep ama o da olmadı henüz 
ama artık buna hazırmışım gibi hissetmeme rağmen bu şekilde davranmama sinir oluyorum işte 
Uğur Koşar'ın kitaplarını ben de tavsiye ederim. Şu an elimde ALLAH DE ÖTESİNİ BIRAK adlı kitabı var. Bu yazarı yeni keşfettim okudukça huzur buldum. Aslında bildiğimiz şeyler; ama bi başkasının yazdığını okumak daha etkileyici oluyor. Eminim basit bir insan olsaydınız, karakteri zayıf, ilmi seviyesi düşük o zaman hiç bunları sorgulamazdınız bile. :) Bu sizin ne kadar bilinçli bi insan olduğunuzu gösteriyor. Bu durumu atlatacağınızdan adım gibi eminim.
Araştırıp alıcam Uğur Koşar'ın kitaplarını mutlaka, umarım işime yarar ve umarım dediğiniz gibi olur 
