Yeni evliyim. Öncesinde tanışıyorduk sevgiliydik yani gorucu usulu değil onu belirteyim. Evlenince çok şey degişti sanki. Kısaca anlatayım. Eşim dışarıya karşı mesela aileme, arkadaşlarıma karşı çok kibar ve düşünceli. Hoşsohbettir. Beni asla rezil etmez başkalarının yanında. O yuzden butun çevrem eşime bayılır. AMA yalnızken buz gibi donuk biri oldu. İki güzel laf etmiyor. Birsey deyince kavga mı çıkartacaksın diyor. İletişimimiz koptu bir suredir bu sekilde. Eskiden şakalaşırdık konuşurduk vs.
Ikincisi arkadaşımla gitmek istedigim bir kurs vardı. Eşim de gelsin beraber gidelim diye günlerce yalvardım ama esim asla gelmeyi kabul etmedi. Bari izlemeye gel kenarda otur dedim bakariz fln diye geçiştirdi. Sonra arkadaşımın eşi ortamı görmek istemiş benim eşime sen de gel beraber gidelim deyince benimki ikna olmus. Eşini önemseyen insan zaten başta kendisi merak edip gelmek istemez mi. Daha böyle çok Konu var. Bugün bir arkadaşıma yuzeysel olarak dertlesme anlaminda anlattim. Insanlar evlenince yavas yavas rutine bağlar bunlar normal dedi. AMA benim hislerim baska seyler soyluyor. Sizce saçma mı düşünüyorum?
Ikincisi arkadaşımla gitmek istedigim bir kurs vardı. Eşim de gelsin beraber gidelim diye günlerce yalvardım ama esim asla gelmeyi kabul etmedi. Bari izlemeye gel kenarda otur dedim bakariz fln diye geçiştirdi. Sonra arkadaşımın eşi ortamı görmek istemiş benim eşime sen de gel beraber gidelim deyince benimki ikna olmus. Eşini önemseyen insan zaten başta kendisi merak edip gelmek istemez mi. Daha böyle çok Konu var. Bugün bir arkadaşıma yuzeysel olarak dertlesme anlaminda anlattim. Insanlar evlenince yavas yavas rutine bağlar bunlar normal dedi. AMA benim hislerim baska seyler soyluyor. Sizce saçma mı düşünüyorum?
