yeni ewlendim ve çok yalnızım..

Hayatım ben mersinliyim, şimdi ankara da yaşıyorum.İnan mersinin tanırsan çok seversin çünkü ankara başkent olmasına rağmen mersinde yapabileceğin daha çok şey var. Hiç bişey yapamazsan deniz kenarına inebilir, yürüyüş yapabilirsin. Sabah ve akşamları birçok kişi sahilde yürüyüş ve spor yapar. Yeni hayatında sana mutluluklar dilerim..
 
ah ahh bizim gibi batıdan güneydoğuya gelsen ne yapardın acaba..Gaziantepte bir tanıdığım yoktu geldğimde hala da çok var diyemem keşke ben de bursa da olsaydım gezip altını üstüne getirirdim oraların tarihi yeter be canım..ben burda biriki alışveriş yeri dışında gezecek yer bulamıyorum oraların havası bir başka insanı başka..napalım ekmeğimiz burda bu yüzden burdayız..

sen azcık kendine güven ben 2.5 sene tek başına yaşadım bilmediğim hiç tanıdığım olmayan bir doğu şehrinde ilk atandığımda ve sen yine şanslısın ki eşin var ..dışarı çıktığımda ürküyordum herkes bakıyor diye okuldan eve evden okula..sonraları alışmaya başladım ilk zamanlar hep ağlardım kaç defa yanlış araca binip kayboldum ama korkmadım tek başına dolaşmadan şehri öğrenemezsin ben sana diyim..

azcık çık dışarı ve gez neden kapatıyorsun eve kendini ve eşine sarıyosun bu sefer yazık adama o ne yapsın..sen kendin öğrenecen ayakta durmayı allah korusun bir gün tek başına yaşamak zorunda kalırsam ne yaparım diye düşün ve azzcık kendine güven..
 

bence sen ağlamayı bırak bir işe gir sanayisi büyük evde kaldıkça daha kötü olursun kaynanan ile iş aramaya git
 
Bende Bursa'dan Istanbul'a geldım.
Evlılıgımın ılk bır kac ayında tek basıma markete dahı gıdemıyordum.
Ustelık evıme yakın olmasına ragmen.
Ne vakıt bır seye ıhtıyac duysam ya esımden ıstıyordum yada esımın kardeslerıne aldırıyordum.
Sonra baktım olmuyor boyle, tek basıma cıkmaya basladım.
Ornegın bır corap mı alacagım, nereden alacagımı bılmıyor muyum,
gozume kestırdıgım bırıne gıdıp soruyordum, 'nereden alabılırım?' dıye.
Zamanla bana yetecek kadar ogrendım Istanbul'u.
Sonra bır muddet kursa gıttım, bır muddette calıstım.
Su an yaklasık 1,5 yıldır Istanbul da yasıyorum.
Esım burada dogup-buyumus.
Ama zaman gelıyor ben ona bır yerı tarıf edıyorum
Kesfetmek guzeldır, bence bunun tadını cıkarmaya bakın.
 
bende bursada yaşıyorum hemde senin oturduğun yere çok yakınım sitelere 15 dk ya yürüyerek çıkabilcek bi mesefem var...Bende önceleri sadece ailemle dışarı çıkardım izin vermezlerdi tek çıkmama pek arkadaşımda yoktu 1-2 tanesi hariç..Şimdi büyüdük dolayısıyla ailem çıkmama izin veriyor..Başta bende zorlandım ama sora sora bağdat bulunurmuş heryeri öğrendim bursanın öbür ucuna bıraksalar yine evime çok rahat dönerim..Ayrıca sitelerde otobüslerin durduğu bi yer var..Ordaki nerdeyse her otobüs çarşıya gider.Onlardan birine bin mesela 25-b 25 d 29-a 29-c vs..seni çarşının orda indirirler ve koybalmassın da merak etme canım..Biraz etrafı keşfetmeyi dene bursa gibi bi şehirde yaşıyosun kıymetini bilmelisin :))
 
bence halk eğitimin bir kursuna yazıl hem vakit geçer hem iyi dostluklar edinirsin hem de işe yarayan bişeyler öğrenirsin
 
canım bende mersinden bursaya gelin geldim ve çok sıkılıyodum arkadaşım yok çevrem yok diye aslen bursalıyım normalde gidip gelirdim bursayada sen gibi fakat bursada çok çevrem yoktu canını sıkma düzelir zamanla herşey.arkadaşlıklar edin ben burdan tanıştıgım arkadaşlarla buluştuk sende öyle yapabilirsin.istersen tanışır görüşürüz hemşeri sayılırız canını sıkma sen:1hug:
 
evliliğin ilk zamanları istersen ailenle burun buruna otur insan bir tuhaf oluyor düşünsene doğduğun büyüdüğün aileni bırakıp başka bir evde ve bir yabancı kan bağın bulunmayan biriyle yaşamaya başlıyorsun.bu doğal olarak beynimizin tuhafına gidiyor tabi.ama aradan biraz zaman geçince bir de bakıyorsunki nerede olursan ol isterse ailenin yanında ol bir süre sonra canın sıkılıyor bir an önce evine gitmek istiyorsun.evini hayatını özlüyorsun.böyle üzülenler merak etmeyin ilk zamanlar normaldir sonra tam tersi duygulara sahip olursunuz :)
 
CANIM BENİM ÜZME KENDİNİ BENDE mersinliyim ve 15 günlük evliyim mersinden istanbula ve daha
büyük bir şehire geldim eşin yanında olursa herşeyin üstesinden gelirsin kendine ugraş bul çevre edinmeye çalış einin arakadşalrıyla tanış eşli olarak bir yerlere gidin gexzin biliyorum zor şeyler
ailenden evinden kopmak çok zor ben ailemden uzak olmaya alışamadım ama sevdigim insan yanımda emin ol herşeyin üstesinden geleceksin bursada küçük bir yer çık markete kendine güven ya bende yapamam diyordum ama tek başıma çıkaya başladım souçta kocaman insalarız aklı başında insanlarız sen bu işin üstesinden gelrisin emin ol topram üzülme lütfen üzme kendiniii
 
Bir insanın bir kaç ay içinde yaşayacağı uyum zorluklarını sen 17 gün içinde nasıl yaşadın böyle hayret ettim. 17. günde böyle oluyorsan 3 ay sonra nasıl olursun çok merak ediyorum. Bence biraz sakin olmalısın. Çok yeni evlisin daha. Oraya yerleşeli daha 2 hafta olmuş. Bu sorunlar için çok erken daha.
 
Son düzenleme:
canım gurbete giden herkes yaşıyor bunları...
insanoğlu neye alışmıyorki...mecbur alışacaz maalesef..
bir ağlıcan iki ağlıcan sonra bi bakmışsın kendi çevreni kurmuşsun orda...
 
ben yurtdisina gelin geldim tabiki isteyerek,sen en azindan türkiye sinirlari icerisindesin..buraya geldigimde dil bilmiyodum, kimseyi anlamiyorsun.senin etrafindaki herkes senin dilini konusuyo.kaybolsanda sorarak herseyi bulabilirsin.daha evliliginde cok yeni zamanla o $ehrede alisirsin.insanoglu herseye alisiyo..
 
seni o kadar iyi anlıyorumki... ben de 6 haziranda evlendim. ilk zamanlar hergün ağlardım. telefonda ailemle konuştukça kötü olurdum. dışarıda eşimle gezerken, yalnız olsam eve nasıl dönerim acaba derdim.... ama zamanla yaşadığın şehre alışıyorsun. evimin olduğu semti yavaş yavaş keşfettim. şimdi kızılayı tek başıma gezip gelebilirim. iş başvurusunda bulundum. yakında da aile yaşam merkezine kayıt yaptırıcam. sana tavsiyem evde oturma fazla. hava soğudu ama çık dolaş biraz. birde eşinin desteği çok önemli. sabırlı olmalı ve anlayış göstermeli. ailenin özlemiyse hiç bitmiyor içinde, ama gittikçe daha az acı çekiyorsun.
 
19 yaşındasın canım erken evlenmişsin yaşından dolayı da bunları yaşıyorsun bence eşin kaç yaşında seni anlaması lazım
 
Son düzenleme:
canım ben bu duyguyu pek bilmem ama eğer canın sıkılıyosa çık dışarı bir cafeye git canlı müzik dinle bursa iskenderi yeee yap bişiler işte
 
ağlamanın sebebı bırazda bursada olman ve arkadasının keske burda olsaydın demesı
bana da baska sehırden bır arkadasım keske burada olsan deyınce ben bıle orada olasım gelıyor kı memleketımde yasıyorum ama yınede arkadasımı yanında olmak ıstıyorum

bursa da cok cırkın bır sehır ben geldım 1 aya yakın kaldım hıc durmadan agladım aılemı evımı özledım cok cok cırkın bır sehır ama alısınca sanırım guzel gelıyor begenen de cok,
yasayan da sevıyor bazıları da sevıyor mersıne de gidiyorum cok guzel oraya benzemıyor ama işte alısmaya calıs ne yapıcaksın gez toz ye iç eglen her gun yenı mekanlara gıt, bıraz guzelsen de kötu davranıyorlar başın açıksa da kötu gözle bakıyorlar bursada, bu benım görüşüm ne yaparsın alısmaya calıs mersındekı arkadaslarınla da görşmeyı azalt onları da özluyorsundur.
Allah yardımcın olsun
 
Son düzenleyen: Moderatör:

bende ankarada yaşıyordum ve çok özlüyorum deniz olan memlekete geldim ama ne fayda sanırım özlemek hem alışkanlıktan hemde yalnızlıktan dolayı can sıkıcı hale geliyor emin ol bana görede ankarada yapılıcak çok şey var....
 
canım üzülme bursa gayet güsel bi şehir emin ol yürüyerek pek çok yerine gidip gelebiliyosun kaplıkayada huzur evi var cocuk yurdu var orda gönüllü olarak günlerini geçirebilirsin emin ol buna cok sevinecekler cok sıkılınca tophaneye yürü çarsıya in bursada yürüyerek çarsı dolasmak çok kolay
 
bende üniversitedeyken "şu şehirden bi kurtulamadım burda doğdum, burda okudum inş eş durumundan şehir değiştiririm" diyordum. içten bi duaymış sanırım kabul oldu.

nişanlıyım ve tüm imkanları olan koca bir şehirden küçücük bir şehire evlenip gideceğim... başlarda bu acı vermiyodu ama zaman yaklaştıkça içimi daha çok yakıyor.. ailemi, arkadaşlarımı ve güçlükle bulduğum sevdiğim işimi bırakıp gideceğim bende.. çok zor olacak eminim!

bana teselli veren tek şey yıllarca beraber olmayı istediğim kişiyle evli olmak.... sadece bununla rahatlıyorum. çok şükür ki beni çok iyi anlayan, tanıyan ve seven bir sevgiliye sahibim!

evliliğe, yeni evime, şehre, yeni aileye nasıl alışacağım?? iş bulabilcek miyim? bu sorular beynimi kemiriyor. düşünmek kar etmiyor, ele bişey geçmiyor. ne yazık ki yaşayıp görcez... Allah yardımcımız olsun!
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…