aynı senin gibi hissediyorum ben de. sadece yaşım biraz daha küçük(26) bi de nişanlılığa kadar ilerleyen bir ilişkim olmadı tanışma aşamasında anlaşamayacağımı anlayıp bitirdim. Ben de işimi gücümü elime aldım. Geçen yıldan beri evlenmeyi düşünüyorum ama karşıma çıkan insanlarla uyumlu olamıyoruz.
Ben sana göre daha karamsarım ama. hep romantik biriydim ama sevgi dolu bir birliktelik yaşayamıyorum diye kendimi çok talihsiz ilan etmeye başladım. kaderin bir cilvesi Allah'ın beni sınama şekli olarak görmeye başladım bu durumu. Biraz abarttığımın benim gibi çok kadının olduğunu fark ediyorum ama yine de arada böyle hissetmekten alamıyorum kendimi. Genç yaşta da anne olmak istiyordum ama bu konuda da karamsarlaştım iyice. hayatım da istediğim şeyleri genelde çok uğraşmadan elde ettim. herkesin yıllarını verdiği kpss yi bile 9 ayda derece yaparak hallettim ama bu konuda işler istediğim gibi gitmedi ve bu beni çok yoruyor. Allah beni affetsin çünkü gereğinden fazla tepki veriyorum ve bu olumsuz düşünce yapısı önümü kapıyor sanırım.
soruna gelince mümkün, çok sayıda örnekler görüyorum bu konuda.
Evlilik icin yasinizda bana göre gec degil. Insan tecrübe edindikce daha dogru kararlar aliyor bana göre. Ama ask dedigimizde mizikci bir cocuk gibi istedigimizde gelmiyor 
