• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yıllarca okuyup nihayetinde ev hanımı olmak

2014 te son sinifken nişanlandim. Diş ticaret mezunuyum. Çok iyi islerde çalışmadım, ön muhasebe olarak çalıştım 2 sene. Sonra 2016 da kızıma hamile kalınca çıktım. Tam kursa gittim, iş hayatına dönmeye hazırlanırken 2. Bebeğim supriz oldu. Ne yazikki çalışma hayatı bitti. Bir dönem yaşadım bu çıkmazı... Aileme de faydam olamadı, kendime de diye.. geçen kış part time çalışma denedim. Kızın biri anasinifiydi, annem 1 ay bakabildi. Bakamicam dedi, haklıydı da. Kizsamda hak verdim, işi bıraktım. Mecburen şuan çocuklarımın büyümesini bekliyorum. Ha şöyle bir durum var eşim ayriyetten ek iş yapıyor. Benim açığını kapatmaya çalışıyor. Eğer Eylül ayında küçük kizimi da anaokuluna verebilirsem tekrar part time iş bakma umudum var. Baktım olmuyor bende evden dgsye çalışıp okumaya devam ederim diyorum. En azından geleceğe yatırım olsun 🥴
 
Neredeyse 200 üniversitenin olduğu ve elimizi sallasak ilahiyatçıya çarptığımız güzide ülkemizde de lisans diplomanız var diye atomu parçalamışsınız gibi davranmanızın hiç gereği yok
Siz de her konfor alanından çıkmak istemeyen az eğitimli kadın gibi kpss bahanesini bulmuşsunuz ve ikna edilmek istiyorsunuz. Yormayın bizi
 
Lisans mezunuyum evlendim ve yenidoğan bir bebeğim var. Her şey için hamdolsun şikayet etmiyorum ama çalışmamak bende stres oluşturuyor.
Sürekli eşimden istemek durumundayım ya da herhangi bir ihtiyacımı hesaplamak harcamalarımı bildirmek durumundayım
Yıllarca beni okutan aileme karşı da vefa borcu hissediyorum, istemezler ama onlara da destek olmak istiyorum maddi anlamda.
Bir de asosyal oldum gibi hissediyorum önceden çok aktiftim
Duygularım çok karışık bilmiyorum

Yani aile durumunuzu bilmiyorum ama planlamanızı ona göre yapabilirdiniz.
Bir kaç sene çalışıp biraz birikim yapıp öyle çocuk düşünmek gibi.
Harcamalarınızı neden bildiriyorsunuz? Ek kart çıkartabilir. Sizde zaten ona göre harcarsınız. Her harcamada istemek veya durum bildirimi yapmak ne alaka?
Onun dışında geçici bi durum olarak düşünün.
Çocuğunuz biraz büyüdüğünde çalışabilirsiniz.
 
Lisans mezunuyum evlendim ve yenidoğan bir bebeğim var. Her şey için hamdolsun şikayet etmiyorum ama çalışmamak bende stres oluşturuyor.
Sürekli eşimden istemek durumundayım ya da herhangi bir ihtiyacımı hesaplamak harcamalarımı bildirmek durumundayım
Yıllarca beni okutan aileme karşı da vefa borcu hissediyorum, istemezler ama onlara da destek olmak istiyorum maddi anlamda.
Bir de asosyal oldum gibi hissediyorum önceden çok aktiftim
Duygularım çok karışık bilmiyorum
Lisans mezunuyum. Geçen sene yüksek lisansa başvurdum. 7 aylık bir kızım var. Mecbur dondurdum. Ev hanımıyım şuan. İlk başta bana da sıkıntı yaratıyordu bu durum ama eşim ve benim göz bebeğimiz için ev hanımı olmayı ve çocuğun bakımını üstlendim. Kendinizi kötü hissetmenize gerek yok. Şahsen 3 yaşına gelene kadar da evladım ile ilgilenmeyi uygun gördüm. Sonra çalışma hayatıma devam edeceğim.
 
Mezun olmuşsunuz hemen evlenip hemen çocuk yapmışsınız zaten çalışma planınız yokmuş. Üniversite bitirmek artık önemli değil her köşe başında var zaten ikna edilmek istiyorsunuz sanırım. Çalışmayı düşünmeyip kostur koştur evlenip çocuk yapan kadınlar kpssye sarılıyorlar devlet eskisi gibi alım yapmıyor branşıniz nedir?
 
Planlizlik kotü olmus, ama yapacak birsey yok.
Bebeginizin en guzel gunlerinin kiymetini bilip
Tadini cikarin. Sonradan birde bu guzel günleri
Heba ettiginiz icin uzülmeyin.
İstedikten sonra hersey olur.
 
Lisans mezunuyum evlendim ve yenidoğan bir bebeğim var. Her şey için hamdolsun şikayet etmiyorum ama çalışmamak bende stres oluşturuyor.
Sürekli eşimden istemek durumundayım ya da herhangi bir ihtiyacımı hesaplamak harcamalarımı bildirmek durumundayım
Yıllarca beni okutan aileme karşı da vefa borcu hissediyorum, istemezler ama onlara da destek olmak istiyorum maddi anlamda.
Bir de asosyal oldum gibi hissediyorum önceden çok aktiftim
Duygularım çok karışık bilmiyorum
Bende ilk evlendigim zmaanlar çalıştım 1.cocuk oldu çalıştım 2.olfu çalıştım tabi bakan vardı 3.den sonra çalışmadım ama ilk zmaanlar esjnden para istemek zor geliyordu sonra yuzsuzlugu elime bı aldım artık utanma çekinme yok🤣🤣 alışırsın merak etme ama bu aralar çalışmak benim aklimdada var,hatta ilk maasimla annemi ve teyzeme tatile götürmek istiyorum ins Allah nasip eder,senin daha ilk çocuk sanırım az büyüsün çalışırsın dert etme
 
Bu ben 🙋🏻‍♀️ bi kaç ay önce böyle bi konu açtım oradaki yorumları da okuyun nasıl linkleniyor bilmiyorum.

Bebeğinize bakacak birileri varsa biraz büyütünce yaşından sonra falan iş hayatına dönebilirsiniz. O zaman böyle hisleriniz olmaz ama o döneme kadar bebeğinizle bu zamanların tadını çıkarın. Şimdi 20 aylık oldu zaman su gibi gerçekten akıp gidiyor. O anları artık fotoğrsflara bakınca hatırlıyorum ya da anımı tetikliyicek bişey olunca 🥲 sizi çokk iyi anlıyorum ekonomik olarak birine bağlı olmanın kendine eziyetini çok iyi biliyorum. Hala daha bazen o duygular öyle bir yükleniyor ki tarifi yok bunun. Yine de kendinize şunu hatırlatın. Size ihtiyacı olan minik bi can dünyaya geldi. Çok çabuk büyüyecek ve bu günleri o zmaan unutacaksınız. Hatta bazen kendinize güleceksiniz. Şu an için bunun çözümü yok o yüzden kendinize yüklenip iyice zorlaştırmayın. Zamana bırakın uygun zaman geldiğinde kendiliğinden çözülecek.

Bana kreid kartı ya da aylık belirli bi miktar toplu almayı önerdiler. Ama eşimin kendi işletmesi maaşlı çalışmıyor o yüzden toplu alma işi olmuyor. Kredi kartında da o çukurdan zor kurtulduk sayılır hala ceremesini çekiyoruz o yüzden bi daha tövbe ettik. Bize bunlar uymadı ama belki size uyar. Ben hala o gün konuyu açtığım konumda neysem öyleyim. Hala eşimden para istiyorum. Hiçte beni zorda bırakmıyor ama insana acayip yük oluyor bu anlıyorum. O yüzden şu an bu duyguları düşünmemeye üstüne düşmemeye çalışıyorum. Şu an yenidoğan bi bebekle daha iyi bi seçenek yok ne yazık ki

Dipnot: sonradan yorumları okudum hiç çslışmamışsınız zaten ben evlenene kadar hatta doğum iznine kadar çalışmıştım. O yüzden ekstra zorlandım. Sizin zaten böyle bi durumunuz yokmuş üniversiteden çıkıp evlendip hemen çocuk olduğu için asosyal hissetmişsiniz sanırım.
 
Son düzenleme:
Ben evlenmedim iştede çalışmadım oturup 2 yıl ders çalıştım bütün fedakarlıkları yaptım o kadar zordu ki herkes evleniyordu geziyordu sonra atandım arkdşlarımın çocuğu oldu ben atandım ettim geç evlendim onların çocuğu 3 4 yaşında ben yeni hamileyim şimdi gelmiş bana diyolar oo atandın valla şanslısın şimdi sizce bu şans mı tercih mi tamam illaki kısmet diye bir şey var bazen ne yapsan olmaz ama evlenip üstüne çocuk yapıp sonrada atanamadım demek saçma ve üstelik o arkadaşlarım kıskançlık yapıyor bana komik geliyor sadece
 
Yakında 32 yaşında olacak bir psikoloğum, mezun olduğum gibi çalışmaya başladım. Evlenmek hiçbir zaman önceliğim olmadı. Önce kariyerimi inşa edeyim eğitimlerimi tamamlayım istedim. Kpss pek düşünmedim açıkçası çok yüksek puan alıp torpilsiz oldukları için elenen arkadaşlarımı da gördükçe daha çok kendimi yetiştirip özel sektöre yöneldim. 29 yaşında evlendim ve geçen sene bu zamanlar tüp bebekle hamile kaldım. Hamileliğimin 32.haftasına kadar çalıştım. Patronum mobbing uygulamasa daha 1 ay çalışırdım. Bebeğim 3 buçuk aylık ve şu aşamada benim için aşırı zor olsa da işe dönmeyi düşünmüyorum çünkü ailem başka şehirde yaşıyor ve bebeğime bakacak kimse yok. Eşim bakıcı tutabiliriz dedi ama ben biri baksın istemiyorum özellikle bebeklerin bu dönemlerinde anne-babadan daha iyi bakacak biri olduğuna inanmıyorum. Rapor sürem bitti ve maaş almıyorum, eşimin kartını kullanıyorum kendi kartım da var eşim ödüyor. Benim de hoşuma gitmiyor bu durum, çünkü şimdiye kadar bekarlıktan beri hep kendi paramı kazandım kafama göre harcadım. Çalışmaya alışmış kadınlar için çalışmamak, evde sosyallikten uzak olmak ve eşten para istemek daha zor inanın, sizin durumunuz bambaşka. Siz en başta seçiminizi yapmış hayatınıza ona göre yön vermişsiniz. Ben benim gibi çalışmış ve bebekten dolayı ara verdiniz sandım ama siz zaten mezun olur olmaz evlenmiş ve hemen çocuk yapmışsınız. Keşke biraz çalışıp ailenize hayrınız olup sonra evlenseydiniz. Bekarken kendi paranı kazanmak ve harcamak o kadar güzel ki. Ama keşkeler insanı üzmekten başka bi işe yaramadığı için bence içinde bulunduğunuz koşulları size en uygun şekilde değerlendirin. Bebekten vakit buldukça kpss çalışın hedefiniz buysa. Bebeğin kreş zamanı gelene kadar her anın tadını çıkarın sonra kreşe verip çalışma hayatına başlarsınız. İş hayatında 2-3 yıl olmamanız size bişey kaybettirmez ama bebeğinizi yetiştirmek o bebeğe çok şey kazandırır🌸
 
KPSS çalışıp atanmak istiyorum ama bebekle nasıl yaparım yol gösterilmesi lazım
okul biter bitmez evlenip çocuk yapmışsın
şimdi adamdan harçlık almak ağrına gittiği için kpss çalışmam lazım moduna girmişsin
kusura bakma ama evlenip çocuk yaptıktan sonra kpss perileri gelen hanımlar bana hiç samimi gelmiyor
para kazanmak senin için çok gerekli bişey olsaydı evlilikten önce bi iş hayatın olurdu
ya da en azından kpss'yi halledip atanmış olurdun
 
Çalışırsınız üyeler o konuyla alakalı yorum yapmış ama ben başka bişeye takıldım. Eşinizden niye sürekli istiyorsunuz ki, kart çıkartsın size ve maaşında nakit versin oyle sürekli isterseniz tabiki kendinizi kötü hissedersiniz.
 
Bebişiniz hayırlı olsun benim de 5 aylık bir bebeğim var ve kanuda eczacıyım.. Ücretsiz izin aldım 2 yıllık.. Eşim de mühendis kamuda.. Maaşı yattığı gibi hesabıma asgari ücret atıyor.. Ne aldığıma da hiç karışmıyor.. Eşiniz de size bir miktar para atıp o kısmı kafanıza takmamanıza neden olabilir.. Çalışma hayatına gelince ben de bebeğimi kimseye bırakmak istemiyorum ama mesleğimi de bırakmak istemiyorum gerçekten çok zor bi ikilem.. ücretsiz iznim bitince ne yapacağım hiç bilmiyorum
Ücretsiz izniniz gayet uzun, ben 6 ay kullanabilmiştim. Tabii o kadar zaman sonra bebişten ayrılmak zor gelecek ama inanın en fazla 3-4 günde alışıyorsunuz yeni düzene. Canınızı sıkmayın, aynı süreci yaşayan tonlarca kadın var. Su akıp yatağını buluyor. Sağlıkla büyüsün 🙏
 
Kusura bakmayın ama bence zaten böyle bir derdiniz yokmuş. Muhtemelen bi anlık bunalımla bunları düşündünüz. Geçer merak etmeyin. Zaten düşünce yapınız bu şekilde olsaydı mezun olduktan sonra koştura koştura evlenip çocuk yapmazdınız. Zaten çalışma hayatınız hiç olmamış, e bebek de hemen şimdi olsun deyince olmuyor sonuçta bunun da bi karar aşaması var, planlaması var. Yani bebek olmadan önce bunları aklınızdan geçirseydiniz keşke. Ayrıca bölümünüz için özel sektörde iş yok diye biliyorum. Yanılıyor da olabilirim bilmiyorum. Keşke mezun olduktan sonra önce kpssyi halledeyim deseydiniz. Hadi demediniz diyelim bebek olmadan kpssyi halledeyim diyebilirdiniz. Hiç birini düşünmemişsiniz. Yani bizim size verebileceğimiz tavsiye kalmamış. Mecbur çocuğun kreş çağını bekleyeceksiniz 😅
 
Hiç tecrübem yokken 30 yaşımda işe başladım. Çocuğum 3,5 yaşındaydı. Torpilde tanıdık da yok bu arada kendi imkanımla girdim. İşletme mezunuyum. Online program eğitimi aldım. Tecrübesizdim girdim. Onlar asgariye çalıştırmak için beni aldılar bende tecrübe edinmek için. 1 sene sonra ayrıldım şartları daha iyi olan bi yerde çalışıyorum şimdi.
konuyla alakasız şu yorumunuzu görmek ilaç gibi geldi
tecrübesizler kervanındayım inşallah ben de yolumu bulurum
 
Neredeyse 200 üniversitenin olduğu ve elimizi sallasak ilahiyatçıya çarptığımız güzide ülkemizde de lisans diplomanız var diye atomu parçalamışsınız gibi davranmanızın hiç gereği yok
Siz de her konfor alanından çıkmak istemeyen az eğitimli kadın gibi kpss bahanesini bulmuşsunuz ve ikna edilmek istiyorsunuz. Yormayın bizi
Ne şimdi bu? Faydan yoksa gölge etmene de gerek yok
az eğitimliymiş
Hakkımda hangi bilginle üstenci bir üslup kullanabiliyorsun?
Benimle aynı yollardan geçmiş birileri varsa diye yazdım, ki çok güzel yorumlar da geldi. Yeterli zaten, maksat dertleşmek?!
 
Bebekten dolayı değil ülkedeki işsizlik durumundan ya da daha aza kanaat etmen gerektigi söylendiği için ya da belli bir hedef için vs de şu an çalışmıyor olabilirdin. İnsanların hayatlarında böyle dönemler olabilir. Önemli olan karşı tarafın sana nasıl hissettirdiği. Üç kuruş para istemek için kivranacak duruma gelirsen elbette bu durum seni çok bunaltir. Ben senelerce aralıksız özel sektorde günde 10 11 saat çalıştım. Para biriktirdim, evlendim, o parayı masraflarimiza harcadım. Sonra tekrar biriktirdim. Son zamanlarda işsizlik dönemlerim oldu. Boş gecirmeyim diyerek yüksek lisansa başladim. Eşim de destek oldu. Şu an maddi olarak hem köşemde bir miktar birikimim var. Hem bir kartım var ödemesine eşimin destek olduğu.. Bu süreyi yine evde ve rahat geçiriyorum. Yeni bir işim olana kadar. Kadınlar keşke evlilik ve bebekten önce sadece kendinize bir miktar birikim yapsanız... Çünkü hayat da yeterince zor. İşsiz de kalabilirsiniz. Eşsiz de kalabilirsiniz. Bebekle bir başınıza da kalabilirsiniz. Yapayalnız da kalabilirsiniz. Köşede duran o küçük miktar birikimin verdigi rahatlığı anlatamam.
 
Ne şimdi bu? Faydan yoksa gölge etmene de gerek yok
az eğitimliymiş
Hakkımda hangi bilginle üstenci bir üslup kullanabiliyorsun?
Benimle aynı yollardan geçmiş birileri varsa diye yazdım, ki çok güzel yorumlar da geldi. Yeterli zaten, maksat dertleşmek?!

Bilgileri kendiniz sıraladınız. İlahiyat mezunu ve hiç çalışmamış bir kadınısınız. Lisans mezunu olmak, sizin çevrelerde aşırı yüksek eğitim olarak karşılanıyorsa sizi yanılttıkları için onlardan hesap sorun ama aksini düşünmek burada binlerce kadına haksızlık.
Birçok kadın size akıl verdikten sonra bir ayrıntı yakalayıp verdiği akıldan bile vazgeçti. Kendinize bir nedenini sorun bence. Kendi gerçekliğiniz altında eziliyorsanız başka insanları üstenci olmakla suçlamayın boşuna.
Ayrıca haddinizi de bilin.
 
Hayat sürprizlerle dolu bir kadın yaşı veya sahip olduğu çocuk sayısı...ne olursa olsun mutlaka çalışmalı .iki kuruş bir kenarda bir birikimi elinin ekmeği mutlaka olmalı .boşanma ölüm hastalık çocukların geleceği .... Bunun için planlı hayat yaşamayı tercih edenlerdenim nerden başlarsanız o kardır. Evet lisans mezunu sunuz ama şu an lisans mezunu olmak bütün işyerlerinin size kucak açması anlamına gelmiyor .mezunıyet sonrasında iş hayatında mücadele etmek ayakta kalmak başarılı olmak zorundayız
 
Keşke evlilik, daha da önemlisi çocuktan önce iş konusunu halletseydiniz. Benim de 1 yaşında bir bebeğim var ve bence bebekle ders çalışmak mümkün değil. Ha bebeğiniz çok sakindir, kendi kendine oyalanıyordur bilemem, benimki öyle değil. Biraz planlama hatası olmuş.

Siz yine de elinizden geleni yapın sınav için. Olmadı bebek kreş yaşına gelince yoğunlaşırsınız bu konuya. Ya da KPSS ile atanmaya çalışmak yerine başka bir iş bulursunuz.

Şu anda bebeğiniz küçük zaten. Onun için daha iyi evde olmanız.
 
Son düzenleme:
Back
X