Merak eden, yorumlarıyla bana destek olan arkadaşlar için yazıyorum..ama lütfen bana kızmayın
Cuma akşamı kendi annemin de tavsiyesi üzerine eve gittim, zaten o akşam da gelıyormusun diye aradı. Ben de yoldayım dedim, almaya gelıyorum dedi gerek yok gelme ben gelirim dedim. Neyse eve gittim, bana o kadar sıcak ve iyi davrandıki , çünkü gelmezsin sanıyordum dedi, ben de konuşmak için geldim dedim. Ama biraz dinlenmek istiyorum dedim ve ona soğuk davranrak gözünün önünde çekildim. Daha sonra arkadaşının kınası vardı cocukluk arkadaşı oldugu için gitme demedim, gelcek misin dedi. gelmesem dedim tamam sen dinlen dedi.. ben de o gelene kadar uyumuşum sabah kahvaltı hazrlamış uyandım. Gece birlikte olmak istedi, cok özledim lütfen zor durumdayım dedi. ben de biraz hayır dedikten sonra anlayış gösterdim. Hiç öfkeli davranmadı..neyse sabah kahvaltıda konuşmaya başladım..kırıldıgım noktaları anlattım, ondan beklentimi anlattım..daha sonra ben senin 3.kişilerle ilişkilerini karışmıycaam ama sen bana ne kadar anlayışlı olursan ben de o kadar olucam, eğer sen beni mutlu edersen ben de o kadar edicem dedim. Ayrıca annemle gidip konuşmana gerek yoktu dedim, hadi konuştun neden kendi dediklerini söylemedin dedim ben söyleyince cok üzüldü.O da hala ben söylediklerimin arkasındayım dedi. Ben annemi üzmek için değil biraz olsun rahatlamak için gittim dedi..çünkü gerçekten kötüydüm kalbim filan ağırdı dedi, bana bir hal olsa yüzünü görmek istemeyecek kadar sana kzıdım dedi,..ben de peki ilk önce kime bişi olursa o kişi yüzünü göstermesin dedim..Sonra işte huyuma gitmeye başladı, ben seni sevmediğim için böyle değilim inanki çok sevıyorum belki de senin beni sevdiğinden daha cok sevıyorum ve ayrılsam ben senden daha zor toparlanrım..ama ben iyi değilim dedi. bir de sen geçen hafta evine gelmedin, kadınlık görevlerini unutuyorsun dedi belki de ben bunu kaldıramıyorum dedi. ama dedim her geldiğimde kırılıyorum ve sen benim yerimde olsan gelmek istermisin dedim.
sONRA tamam dedi 3 günlük dünya da kırmayalım birbirmzi, bu bize ders olsun..ben seni üzmicem ama sen de değiş biraz duygusallıgından vazgeç, vs dedi. Ben de deniycem ama söz veremem dedim, sadece sana şimdilik söz vericem şey senin 3. kişilerle olan ablan, annen, babn vs gibi konularda birşey demiyeceğim ama 2miz arasında olan şeylerde susmamı bekleme dedim. Sonra sarıldı filan. bir de kendine dikkat etmıyosun, yemiyosun beni o zaman da sinir ediyosun dedi, benmde psilojım iyi olamyınca ben cok yemek yiyemem, eşimin kzıdıgı diğer noktada bu.
Neyse düğüne gidicektik kuaföre bıraktı aldı beni, sonra anneme gittim ben. daha sonra da onun annesine..
annesi bana kızım sabret oğlum arada böyle oluyor dedi, yani benim anladıgım eşimde psikolojık bir rahatsızlık var. bir süre anlayış göster, sabret dedi. aynı şey kızımda da var o da eşine çektiriyor dedi. anne dedim ben sabredim susim ama ya ben ne olucam dedim..ben de iyi olmuyorum, ben de zarar görüyorum dedim..ben herşeyi sineye çekerim ama hakaretlerini unutamıyorum dedim. Tabiki haklısın dedi. ama sabret düzelicek inşallah dedi...
ama eşimin ne gibi hastalıgı oldugunu bilmıyorum, annesine söylemiş anne ben yine bir ara oldugum gibi oluyorum yani çabuk sinirlenme, öfkelenme, vs. ama ben de psikologa gidelim deyince kabul etmedi.
Şimdi normal düzene döndü herşey..ama eşim de annesi de kendi annem de bir daha aynı şey olursa toparlanamayacığımı biliyor..