Arkadaşlar canım çok sıkkın bir vaziyette eve geldim. Zaten dün geceden konu açmıştım eşimle ilgili. Hastayım hala. Zorla ayakta duruyorum. Öğlen aradı, hayret verici bir şekilde yemeğe davet etti. Gittik. Yemek boyunca benim tüm yorgunluğuna ve kendimi kötü hissediyor olmama rağmen fazlaca neşeliydi. Sebebini bile sordum hatta. İyi bir haber falan mı aldın diye..bir sıkıntı yok, sana vakit ayırmak istedim dedi. Yer Kalabalıktı öğlen saati dolayısıyla. Bazı insanlar ayakta bekliyordu. Bense henüz salatamı ve tatlımı bitirmemişken, ayakta bekleyen iki adamı (hastanede dr. Muş, işi düşüyormuş falan) masaya davet etti ve biz kalkıyoruz buyurun dedi. Kalkmak zorunda kaldım. Ağzımda lokmamı çiğneyerek kalktım sandalyeden. Adamlar farkettiler durumu, siz devam edin falan dediler ama eşim ısrar etti. Bozuntuya vermedim. Kalktım. Bir kafeye telafisi için çay içmeye ve tatlı yemeye götürdü. Tamam dedim. Tepki verecek Halim yoktu gerçekten. Ama gerçekten çok bozuldum. Üzgünüm. Eşime olumsuz şeyler söyleyerek teselli etmeyin lütfen. Bana iyi şeyler söyleyin. Olumlu çekim gücümü kaybettim sanki bu aralar