- 28 Aralık 2017
- 2.834
- 9.783
- 158
Canım, ben 29 a giriyorum. Senelerdir işsizim ve sevgilim de olmadı... Çok üzüldüm zamanında, çoook ağladım... Hayatımın en umutsuz, hiçbir şey yapmadığım, her şeyden vazgeçtiğim döneminde sevgilim çıktı karşıma, çok yeni...
yani demem o ki, ağlama değmeeez hayaaat bu gözyaşlarınaaaa :))
Her şeyin bi zamanı olduğuna inanıyorum... Biz ne kadar ağlasak da sızlansak da bence zamanı var daha...
Yalnızlığa odaklanma... Ben hayatımın sonuna kadar yalnız olacağımı düşünüyordum...
Hayat, çok değişik ya. Kader... Neylerden nerelere varıyorsun inanamıyor insan bazen... Ama şunu öğrenmek gerekiyor ki, sevgilin olsun, kocan olsun, aşık olduğun insan olsun; insan her zaman yalnızdır. Hayata olumlu bak... Böyle üzülerek zamanla daha dik durmayı ve gülümsemeyi öğreneceksin![]()
Peki ailenizin davranisi nasildi issiz ve yalnizmissiniz?
Cevre baskisi vb olmadi mi?