Bunu yazarken bile bir yanım rahatsız oluyor ama... Madem şans verdiniz bırakın o döksün içini, sizin ona destek olmak ve kendi istekleriniz dogrultusunda sınır koymak, eskiye dönüş olmasına izin vermemekten başka yapabileceginiz birşey yok bence. O ne derse desin önemli olan, yaraları kapanması gereken kişi sizsiniz, kendinizden vazgecip ona odaklanmamanızı öneririm.
Eşiniz kadar uç davranışlarda bulunmasa da dengeyi kuramamasını ve pişmanlıgını birine benzetiyorum... Ben affedemedim.
Ama şans veriyorsam sizin gibi davranırdım sanırım. Sorgulamaz, yorum yapmaz, anlattıgında geçmiş öfkemi kusmak için fırsat kollamaz "bak işte annenler hep böyleydi" demez ancak uygun zamanda karşıma aldıgımda da benzer şekilde hataları hakkında sizin gibi konuşurdum herhalde.
Bir nevi günah çıkarıyor gibi konuşuyor eşiniz. Yerinizde olsam hemen yumusamam, şımartmam ama onu dinlemeyi, anlamaya çalışmayı da ihmal etmem herhalde. Şans vermek böyle birşey olsa gerek.
Ailesinden ne konuda ilgi bekliyor, umursanacak ne gibi bir durum var bilmiyorum ama her insanın duyacagı şefkati, yalnızlıktan uzaklaşma istegini eşiniz ailesine rest çektigi için sizin aracılıgınız ile tatmin etmeye çalıştıgını düşünüyorum.
Bu bence dogal birşey, ilgi sevgi vs. her ilişkide zaten olur ama karşılıklı olması önemli. Bu yüzden geçmişteki hataları eşinizin ayagına takılan taşlar gibi sürekli tökezlemesine, dolayısıyla bir şeyleri toparlamaya çalışmasını saglıyor galiba.
Umarım her şey sizin(pink_woman) mutlu olacagınız şekilde ilerler...
