- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
Arkadaşlar ehliyetimi yeni aldım. İşe kendim gidip gelebilmek için. Bu arada 1 km uzakta bi öğretmen arkadaşım var. Her gün geçerken onu da alıyorum okula birlikte geliyoruz. Şimdiye kadar çok defa yol parası vermek istediğini söyledi hiçbirini kabul etmedim. Sonuçta araba sürmemi ilerletmemde onu evden alıp okula birlikte gitmemizin çok etkisi var. Hem bana pratik oluyor hem de beni motive ediyor. Bir gün o kadar çok ısrar etti ki bu benzin muhabbetini. Laf arasında dedim ki " madem içime sinmiyor bir gün bana yemek ısmarlarsın hem gezmiş oluruz " dedim.
Neyse her sabah kalkıyorum evden çıkarken ona mesaj atıyorum geliyorum diye, evinin önüne gidiyorum bekliyorum bekliyorum bekliyorum arıyorum sonunda geldim diye. Koşa koşa geliyor biniyor arabaya yine geç kaldım pardon diyor. Bir kaç sefer tolere ettim ama geç kalması artik canımı sıkmaya başladı çünkü evden 5 dakika geç çıkabilirim onu bekleyene kadar. Tam ders zili çalınca okulda oluyoruz çünkü koşa koşa kitaplarımı alıp sınıfa gidiyorum. Her geç kalmasında mesajın geç geldi " " telefon salonda kalmis görmedim " " montumu bulamadım " " ay telefon arızalı gibi " " ay çocukların kahvaltısını yetistiremedim" vb... Şeyler söylüyor.
Bugün dedim ki " bundan sonra ben sana mesaj atmayim evden çıkarken sen saat tam 7.35 te kapının önünde ol ben beklemeyim seni, sen de benim mesajimi bekleme" dedim.
Galiba bozuldu bana çünkü ders çıkışı dedi ki, bana sanki borçluymuş gibi " sana şu yemeği ismarlayim da rahatlayım !? "
Çok sinir bozucu değil mi ? Ben bunu mu ima ettim şimdi ?? Yoksa çok mu alınganım ?
Cevap olarak " tamam haftaya gezelim yani olur " dedim. Sonra da pişman oldum neden kabul ettim sanki para konusunu yapmisim gibi hissettim kendimi.
Neyse her sabah kalkıyorum evden çıkarken ona mesaj atıyorum geliyorum diye, evinin önüne gidiyorum bekliyorum bekliyorum bekliyorum arıyorum sonunda geldim diye. Koşa koşa geliyor biniyor arabaya yine geç kaldım pardon diyor. Bir kaç sefer tolere ettim ama geç kalması artik canımı sıkmaya başladı çünkü evden 5 dakika geç çıkabilirim onu bekleyene kadar. Tam ders zili çalınca okulda oluyoruz çünkü koşa koşa kitaplarımı alıp sınıfa gidiyorum. Her geç kalmasında mesajın geç geldi " " telefon salonda kalmis görmedim " " montumu bulamadım " " ay telefon arızalı gibi " " ay çocukların kahvaltısını yetistiremedim" vb... Şeyler söylüyor.
Bugün dedim ki " bundan sonra ben sana mesaj atmayim evden çıkarken sen saat tam 7.35 te kapının önünde ol ben beklemeyim seni, sen de benim mesajimi bekleme" dedim.
Galiba bozuldu bana çünkü ders çıkışı dedi ki, bana sanki borçluymuş gibi " sana şu yemeği ismarlayim da rahatlayım !? "
Çok sinir bozucu değil mi ? Ben bunu mu ima ettim şimdi ?? Yoksa çok mu alınganım ?
Cevap olarak " tamam haftaya gezelim yani olur " dedim. Sonra da pişman oldum neden kabul ettim sanki para konusunu yapmisim gibi hissettim kendimi.