Yol ayrımı


Bence bu konular hassas konular.
Öyle kul değiliz ki onlara itaat edelim ne yaparlarsa yapsınlar. Küçücük bir çocuğa bile saygılı davranmak zorundayız. Toplumda nedense küçük büyüğe sonsuz saygı gösterecek onlar ne yaparsa yapsınlar.
Anne babası da olsa kimse kimseyi zorla sevemez , sevmek de zorunda değil ama karşılıklı saygılı davranmak zorunda. Bu kadar basit. Onlar sürekli saygısızca davransın ama biz sonsuz müsamaha gösterelim, hiçbirşey olmamış gibi davranalım o zaman bu da samimiyetsizlik olur ve belli bir yerde o zaman şahsiyetimiz de kalmaz.
Bu demek değildirki onların en ufak bir hatasında vay efendim bana böyle davrandı vs. diyerekten ortaya çıkalım.
Belli oranda sessiz kalacaksın, hatta eşine bile duyurmayacaksın ama onlar birgün birikir daha da büyük sorunlar haline de gelebilir ona da dikkat etmek lazım.
Ama yapılabiliyorsa da mümkün oldğunca iyi olmaya çalışmak en iyisi tabiki. Karşı taraf sürekli hata aramıyorsa, saygısızlık yapmıyorsa, gözünün üzerinde kaşın var demiyorsa...
Niyet önemli...
 

Bu tür laflar kızgınlıkla da söylenmiş olsa insanın içinde yer ediyor.Aynen söylediğin gibi bunları yaşadıkça bana ailem ve sen ikilemini yarattıkça eşimden soğuyorum.Ben bir yıldır bu konu için mücadele ediyorum.
 

Evet eşim ataerkil aile yapısına sahip ve dediğiniz gibi evlilikten de bu duruma uygun davranmamı bekliyor.Haklısınız benevlilik öncesinde bukadarını sezinleyemedim.Mizaç olarak özellikle kadın erkek eşitliğinden yanayım.Yani ben eşimle evlendim onun ailesiyle değil.Tabiki yerine getirmem gereken şeyler var.Ama annesine sadece saygı duyabiliyorum sevmek zorunda değilim.Ayrıca annesinin bir takım tutumları benim değişmeme neden oldu.Geldiğimiz noktayı eşimin biz böyleyiz ya bu duruma uyarsın ya da gidersin tutumu sebep oldu.içinde bulunduğum durumu net ifade edemiyorum belkide.
 

Bence işyerinden örnek bile vermeyin.
Ben evliliğin duygusal bir ortaklık olduğunu düşünüyorum.
Belli bir yere kadar numara yaparsınız belli bir yerden sonra kendiniz olmaktan çıkarsınız ve patlarsınız...
Herkes ön kestirimde bulunmayabilir evlenmeden önce eşi konusunda.
Kültürler çok benzer görünse bile o ailenin içine girince herşey daha farklı görünüyor.
Bana bir arkadaşım ben evlenmeden önce şunu söylemişti: Herşeyimiz aynı idi eşimin ailesi ile, maddi, manevi, yaşam tarzı, kültür yapısı, kafa yapısı ama işin içine girince farkıllıkların çok olduğunu gördüm diye.
 
canım yuana söz söylemek istemem ama ben sana örneğim işte geçer düzelir diye bekledim 4 yıl oldu hala bekliyorum çocuk olduktan sonra dahada beter oldu ki sen yeni evlisin birde ilerleyen yıllarını düşünsene heyecanın bittiği aşkın bittiği dönemleri işte o adam hiç yüzvermiyor sana benimkinin ailesi 6 saatlik yolda olmasına rağmen olmuyor ailesini koruyor çocuk olduktan sonra hiç ayrılamazsın benden demesi
 
Valla evlilik böyle birkurummaalesef.Dikkat ederseniz en Batılı ülkerlede bile evlilik kurumu çok zor.Ama en azından orda evlenme toplumsal yapı içersinde bir zorunluluk gibi değil.Eşinizin kişiliğiyleilgili bi sorunuz yoksa onun kişiliğini kabullenin,yuvanızı dağıtsanız da yeni birevlilik yaptıgınızda benzer yapıda olan biriyle karşılaşma olasılıgnız o kadar yüksek ki.Evlenmeden yaşamak da trde çok mümkün değil hele kiçocuk sahibi olmak istiyorsanıZ.o YÜZDEN KENDİNİZ VE BEKLENTİLERİNİZİ töpüleyin.Biraz cadı olun.Eşinizin yanında annesine süperrmiş gibi davranın , gitsin.Evlilik duyguların paylaşıldığı mantıksal bir kurumdur.İşyerleriyle karşılaştırmam bu yüzden.Yani kafaızı ve mantıgınızı kullanmazsanız o kurmu yürütemezsiniz zaten.Duygularla olmaz yani.
 
Bi de neden herkes arkadaşa ayrıl çocuk olursa ayrılamazsın gibitelkinlerde bulunuyor anlamıyorum.Sanki ayrılınca süper bir yaşantısı mı olacak? Gene Türk aile sistem, içinde bir evlilik yapacak , eşin gitmesebile sen bi uzman yardımıalabilirsin.Evlilikterapsitleri varcanımonlara git.Bence yuvanı yıkmaya değmez.
 

Ama sadece mantıkla yürütürsen de zamanla mutsuz olursun.
Niye evliliğe mutlaka sürürülmesi gereken bir kurummuş gibi bakıyorsunuz ?
Tabiki şuandaki durum için ben ayrıl gibi bir tavsiyede bulunmam asla da ...
Gerçekten mutsuz ise sevgiyi bırakın saygı da bitmişse nasıl sürecek o evlilik...
Ha çocuk olması da apayrı bir konu...
Zaten çocuk varsa 1 yerine 10 kere düşünmek lazım.
 

Evet bence mücadele etmeli...
Ama henüz çocuk yapmadan...
O çocuğa da yazık..
Şimdi herkesin evliliğinde sürekli çatışma ve kavga mı var ? O çocuk sürekli çatışma şeklinde bir ailede büyüse iyi mi olur?
Arkadaşların dediği doğru çocuk olursa ayrılması daha da zor olur. Belki mutsuz olsa bile sürdürür o evliliği...
 

Yapma ya ben dedim benim yanımda ne olacak..Herkesin durumu bir degil..Kadınları bu hale getiren kayınvalide ve sevgili ogulları.
 

eşin seni seviyorsa sende onu seviyorsa uy kurallarına ne olacak tatlım ya gül gibi geçinir gidersin hiç kafanı takmana değmez, ay burda açılan konuları bir okuda hayatına şükredersin canım takma kafana sevgi varsa herşey yolunu bulur.
 

sevgi var ama her şey yolunu bulamadı ki bu duruma geldik
 
K.validenin basta soyledigi soz dogruymus demek ki.

Evlliligin, k.valideyle iyi gecinmeye bagliymis.

Boyle bir evliliktense, omur boyu babacigimin evinde kalirim daha iyi.

Annesine bu kadar asik olan erkeklerin neden evlendigini gercekten anlamiyorum.
 
Böyle hastalıklı bir kayınvalideyle ve bu hastalığı sonuna kadar destekleyen bir adamla devam etmek zor. Ne demek ya benim kurallarım yada gidersin. Ya çocuk yada gidersin. Annesiyle olan hayatından memnun, ama çocuk yapması lazım. Bu yüzden evlenmiş sadece. 10 kişiden boşanması önemli değil, çocuk yapacak biri lazım. Bende böyle bir izlenim oluşturdu. Bu arada sabret, amaan ne var ki, sanki boşanınca daha iyi olacak diyenlere şunu soruyorum. Konu sahibi neden kendini bu kadar aşağılasın? Kendini hiç mi sevmesin? Hiç mi mutlu olamasın? İkinci boşanmasını yaşayacak olan adam utanmıyor da konu sahibi mi utansın?
 

sinirlerim çok bozuk.İlk başta kendi ailem boşanınca daha mı iyi olcak,sabret düzelir şeklinde düşünüyor.Onlara göre yaşadıklarım boşanmak için sebep değil.
 
sinirlerim çok bozuk.İlk başta kendi ailem boşanınca daha mı iyi olcak,sabret düzelir şeklinde düşünüyor.Onlara göre yaşadıklarım boşanmak için sebep değil.

Ne olmasını bekliyorlar? Sinir hastası olup intihar etmenizi falan mı? Uç bir örnekmiş gibi düşünmeyin, boşanmak için sebep görülmeyen şeylerden canına kıyanlar var.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…