- 12 Ocak 2017
- 171
- 261
- 18
- 35
Herkese merhabalar.
Ben 27 yasindayim. Bundan 3 yil once bosandim. Cok severek ve ailemin onayi olmadan evlendim. Esim, disaridan gozlemlendiginde sessiz sakin, naif, egitimli, hatta pasif denilebilecek karakterde biriydi. Ailem kendisini onaylamadi cunku akillarinda baska birini tasarliyorlardi.
Cok zor gunler gecirdim. Hic bir zaman buyuklerime saygisizlik etmedim. Dugunde takilan altinlara kayinvalidem el koydu. Sadece babaannemin bana hediye ettigi küpeyi almaya kalktigimda kayinpederim bana dedi ki, bakalim videodan kimin taktigina ona gore sana veririz.Itiraz ettigimde ise esimin teyzesi ve kuzeni evden kovdu.
Esim beni aldatti. Sesimi cikarmadim. Benim ailem de sus dedi. Erkektir arada yapar dediler.
Kendinden 6 yas buyuk sevgilisi vardi. Ayni evde 2 yil kalmislar. En sonunda karnimda bebekle ( neden hamile kaldin bu kadar sorunlu adamdan demekte haklisiniz ama hamile oldugumu bilmiyordum. ) babamin evine dondum ve fenalastim ve sonuc olarak acliktan ve uzuntuden düşük yaptim fenalastim.
8 ay evli kaldim. 5 ay bosanmak icin bekledim. Psikolojik tedavi gordum. Cok is degistirdim. Bosandigimi ogrenen her erkek bana asildi. Aglayarak hep kactim. Ailem dahi yuzume vurdu annem cok kalbimi kirdi. Kadinlar ise şen dul diyip alay konusu yapti calistigim yerde.
Calisiyorum. Hayata tutunmaya ugrasiyorum. Akrabalarimin cogu kurumsal firmalarda yonetici pozisyonundalar ama hepsi bana sırt cevirdi. Zaten kucuklugumden beri soguk ve burnu havada insanlardi.
Bu dunyada kendi dunyamda olmaktan yoruldum. Evlilik meraklisi degilim Hele bu kadar yasanmisliklardan sonra. Yalniz bazen seytan durtuyor, acaba baska bir paralel evrende ben mutlu muyum iyi bir adamla ? Bazen isten eve geldigimde yatagima uzandigimda yanimda bana sarilan birini istiyorum. Artik vebali gibi davranilmasini istemiyorum. Anne olmak istiyor bir yanim.
Benim gibi bosanmis erkeklerle tanistirildim. Onlar da cocuk istemediklerini dahasi eski eslerini unutamadiklarini soylediler.
Cocugu olan kadinlari gorunce icimde burukluk yasiyorum. Yasim da geciyor gunlerim bosa gidiyor.
Sevilecek kadin degilmisim ben.
Yoruldum...
Ben 27 yasindayim. Bundan 3 yil once bosandim. Cok severek ve ailemin onayi olmadan evlendim. Esim, disaridan gozlemlendiginde sessiz sakin, naif, egitimli, hatta pasif denilebilecek karakterde biriydi. Ailem kendisini onaylamadi cunku akillarinda baska birini tasarliyorlardi.
Cok zor gunler gecirdim. Hic bir zaman buyuklerime saygisizlik etmedim. Dugunde takilan altinlara kayinvalidem el koydu. Sadece babaannemin bana hediye ettigi küpeyi almaya kalktigimda kayinpederim bana dedi ki, bakalim videodan kimin taktigina ona gore sana veririz.Itiraz ettigimde ise esimin teyzesi ve kuzeni evden kovdu.
Esim beni aldatti. Sesimi cikarmadim. Benim ailem de sus dedi. Erkektir arada yapar dediler.
Kendinden 6 yas buyuk sevgilisi vardi. Ayni evde 2 yil kalmislar. En sonunda karnimda bebekle ( neden hamile kaldin bu kadar sorunlu adamdan demekte haklisiniz ama hamile oldugumu bilmiyordum. ) babamin evine dondum ve fenalastim ve sonuc olarak acliktan ve uzuntuden düşük yaptim fenalastim.
8 ay evli kaldim. 5 ay bosanmak icin bekledim. Psikolojik tedavi gordum. Cok is degistirdim. Bosandigimi ogrenen her erkek bana asildi. Aglayarak hep kactim. Ailem dahi yuzume vurdu annem cok kalbimi kirdi. Kadinlar ise şen dul diyip alay konusu yapti calistigim yerde.
Calisiyorum. Hayata tutunmaya ugrasiyorum. Akrabalarimin cogu kurumsal firmalarda yonetici pozisyonundalar ama hepsi bana sırt cevirdi. Zaten kucuklugumden beri soguk ve burnu havada insanlardi.
Bu dunyada kendi dunyamda olmaktan yoruldum. Evlilik meraklisi degilim Hele bu kadar yasanmisliklardan sonra. Yalniz bazen seytan durtuyor, acaba baska bir paralel evrende ben mutlu muyum iyi bir adamla ? Bazen isten eve geldigimde yatagima uzandigimda yanimda bana sarilan birini istiyorum. Artik vebali gibi davranilmasini istemiyorum. Anne olmak istiyor bir yanim.
Benim gibi bosanmis erkeklerle tanistirildim. Onlar da cocuk istemediklerini dahasi eski eslerini unutamadiklarini soylediler.
Cocugu olan kadinlari gorunce icimde burukluk yasiyorum. Yasim da geciyor gunlerim bosa gidiyor.
Sevilecek kadin degilmisim ben.
Yoruldum...