Yorgunum

Miknatis var uzerimde adeta. Kotu adamlari uzerime cekiyorum. Birinden teklif aldigimda icim icimi yiyor. Ya bosandigimi bilirse ? Kimseyi kandirmak istemem. Yalan soylemeyi pek beceremem, gulesim geliyor yalan soylerken . Hayat mi zor insanlar mi zor, ben mi zorum, her sey de zoruma gidiyor.

Bir de iyi erkeklerin coktan kapildigini dusunuyorum. Sonsuza kadar yalniz kalacagim hissiyatindan kurtulamiyorum.

Isteklerim de cok mutevazi. Maddi anlamda beklentim yok. Esim dahi olsa kimseden bir kurus istemeyen biriydim. Dusunuyorum da her erkek mi aldatir? Bu aldatilma korkusuyla bir daha kime nasil guvenirim? Ya ayni olaylari tekrar yasarsam? Basit siradan bir tartisma aninda yuzume vurursa bosandigimi ?
 
İşiniz zor mu? Ya da çalıştığınız kurum özel sektör mü? Mesleğiniz nedir özel değilse?
 

Femistlik değil yaptığım tamamen pozitif ayrımcılık karşıtlığı. Erkeği yerin dibine sokalım kadını tepemize çıkartalım mantığına karşıyım.

Bu bahsettiğiniz şeyler verilerle kanıtlanabilir şeyler değil. Evlilikler sadece dayak ve şiddet yüzünden bitmez. Bir sürü, kayıt altına alınabilen ya da alınamayan sebep olabilir. O yüzden boşanan erkek sorunludur demek tam manasıyla bir önyargıdır.

Size önyargılarınızla mutluluklar dileyerek ayrılayım ben sahneden. Umarım günün birinde hayatınıza boşanmış bir erkek girmez ya da siz boşanmış bir kadın olmazsınız. Zira toplumun her ikisine de bakışı sizinki gibi.
 

bu tür bedduamsı lafları doğru bulmuyorum. şimdi ben de mi "umarım bir gün boşanmak durumunda kalmazsınız ya da boşanmış bir erkek hayatınıza girmez" diyeyim?

demeyeyim çünkü ben bişey dediğimde oluyor o yüzden demeyeyim. evet bakış açımı ifade ettim daha diyecek bir sözüm yok bu konuda.
 
ya hayatı evlilik/erkek odaklı yaşayacağınıza kendinize odaklansanız.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…