Merhaba bayanlar. Bu sene 12. sınıfım dershane arıyorduk. "Duk" çünkü 5 saat önce kaydolmuşum. "Muş" çünkü haberim yok.
Benim 9 sınıfta gittiğim bir dershane vardı. Annem oraya gitmemde ısrarcıydı bu sene. Ben de başka bir dershane istiyordum çünkü kimse gelip de 9. sınıfta o dershaneden neden ayrıldığımı sormadı bile.
Neyse sorun bu değil. Bugün görüşmeye gittik. Konuşuldu edildi. Fiyat konuşulacağı zaman ben dışarı çıkartıldım neyse annem konuştu falan. Biraz uzun sürdü bu konuşma. Yöneticiler beni tanıyor tabi.
Biz annemle "Bugün burayla konuşuruz, akşam bütün görüştüklerimizi değerlendirir, yarın da kayıt yaptırırız" diye anlaştık.
Neyse annem çıktı. Bu sefer başka bir odaya müdür'ün yanına geçtiler.
Bundan 10 yıl önce bir kefil-borç olayı vardı bizim ailede. Annem aynen şöyle:
Müdür : Sorun ne hocam ?
Yardımcı : Hocam fiyatta anlaşamadık.
Müdür : Neden noldu ? Gerekli indirimi yapmadınız mı öğrenciye ?
Yardımcı : Yaptık hocam daa...
Müdür : Daa ?
Annem : Hocam fiyat biraz fazla. Herkeste olduğu gibi borçlarımız falan var. Biraz daha inilmesini istedik.
Müdür : Ne borcu ? Tabi krediyi çektiniz çektiniz. (Hoca gülerek)
Annem : Yok hocam, eşim birine kefil oldu onu ödüyoruz !
Ben burda şoklarda tabi. Hayır verilen fiyatı ödeyebiliriz hem de hayli hayli ama ne gerek var buna ?
Müdür : Aaaaaa, kötü olmuuuuuuuuuuş.
Bi üzülme, "Canım kızım yazık, tüh" nidaları. Bana ter bastı.
Müdür verdiği fiyattan 400 TL daha indi. Anneme dedim ki "Madem öyle eve gidelim, yarın geliriz." "Tamam ben birşey konuşucam" dedi. Ben de yukarı lavaboya çıktım.
5 dakika geçti geçmedi. Bi geldim kayıt olmuşum ! Bide kayıt kağıdımın üzerine kocaman "ÖZEL DURUMDAN" yazılmış. Geliyolar gidiyolar "Vah yazık çocuğa, ah yazık çocuğa"
O dershaneden ayrılma sebebimi bugün bi daha yaşadım zaten. Kapıdan girdik. "Aaaa sen Şerife,Oğzhan,Berkay" ın döneminden değil misin ? Sorun o zaten. O dershanede bitek Şerife,Oğuzhan,Berkay vardır. 9 da da öyleydi hala da öyle.
O yüzden düşünmek, her yeri bir tartmak istedim. Dershaneden çıkarken de anladı zaten annem bozuk olduğumu.
Dışarı çıktık. Anneme dedim ki "Neden yalan söyledin ? Kredim var de, borcum var de bir sürü şey de. Neden aile meselelerimizi herkese açıyosun ? Gerek var mıydı ? "
Annem de başladı "Sana yaranılmıyor, ne istiyorsun anlamıyorum . Senden iğreniyorum. Neden böylesin, ne günah işledim de beni senle cezalandırdı" Sokağın ortasında bağırıyor bana. Durum taa "Hakkımı helal etmiyorum, allah belanı versin, ölsen de kurtulsam" durumuna geldi yani.
"Anne ben sadece fikrimin sorulmasını istiyorum, hani düşünecektik, hadi onu da geçtim neden yalan söylüyosun ? Ben gelip de senin iş yerinde insanlara senin borçlrını, hayat hikayeni yayın ediyor muyum" dedim.
"Senin gibisi olmaz olsun, niye böylesin, ölsem de kurtulsan, yürü sildirelim hadi dön, gitme dershaneye de, ne yaparsan yap" ....
Ve daha bir çok şey.
Bayağa gelene kadar kavga ettik.
Söyleyin ben haksız mıyım ? En azından fikrim sorulamaz mıydı ? Ne gerek vardı kefillik olayına falan.
Hatta artık kaydoluşumu da geçtim, gururum o kadar incindi ki. Bütün herkes vah vah, tüh tüh. Acıyarak bakıyor.
Ne diyim ki. Bilemedim. Küstük şimdi. O içerde ben odamda. Hala yaptığının doğruluğunu savunuyor. Ben anlayamadım bi.
Benim 9 sınıfta gittiğim bir dershane vardı. Annem oraya gitmemde ısrarcıydı bu sene. Ben de başka bir dershane istiyordum çünkü kimse gelip de 9. sınıfta o dershaneden neden ayrıldığımı sormadı bile.
Neyse sorun bu değil. Bugün görüşmeye gittik. Konuşuldu edildi. Fiyat konuşulacağı zaman ben dışarı çıkartıldım neyse annem konuştu falan. Biraz uzun sürdü bu konuşma. Yöneticiler beni tanıyor tabi.
Biz annemle "Bugün burayla konuşuruz, akşam bütün görüştüklerimizi değerlendirir, yarın da kayıt yaptırırız" diye anlaştık.
Neyse annem çıktı. Bu sefer başka bir odaya müdür'ün yanına geçtiler.
Bundan 10 yıl önce bir kefil-borç olayı vardı bizim ailede. Annem aynen şöyle:
Müdür : Sorun ne hocam ?
Yardımcı : Hocam fiyatta anlaşamadık.
Müdür : Neden noldu ? Gerekli indirimi yapmadınız mı öğrenciye ?
Yardımcı : Yaptık hocam daa...
Müdür : Daa ?
Annem : Hocam fiyat biraz fazla. Herkeste olduğu gibi borçlarımız falan var. Biraz daha inilmesini istedik.
Müdür : Ne borcu ? Tabi krediyi çektiniz çektiniz. (Hoca gülerek)
Annem : Yok hocam, eşim birine kefil oldu onu ödüyoruz !
Ben burda şoklarda tabi. Hayır verilen fiyatı ödeyebiliriz hem de hayli hayli ama ne gerek var buna ?
Müdür : Aaaaaa, kötü olmuuuuuuuuuuş.
Bi üzülme, "Canım kızım yazık, tüh" nidaları. Bana ter bastı.
Müdür verdiği fiyattan 400 TL daha indi. Anneme dedim ki "Madem öyle eve gidelim, yarın geliriz." "Tamam ben birşey konuşucam" dedi. Ben de yukarı lavaboya çıktım.
5 dakika geçti geçmedi. Bi geldim kayıt olmuşum ! Bide kayıt kağıdımın üzerine kocaman "ÖZEL DURUMDAN" yazılmış. Geliyolar gidiyolar "Vah yazık çocuğa, ah yazık çocuğa"
O dershaneden ayrılma sebebimi bugün bi daha yaşadım zaten. Kapıdan girdik. "Aaaa sen Şerife,Oğzhan,Berkay" ın döneminden değil misin ? Sorun o zaten. O dershanede bitek Şerife,Oğuzhan,Berkay vardır. 9 da da öyleydi hala da öyle.
O yüzden düşünmek, her yeri bir tartmak istedim. Dershaneden çıkarken de anladı zaten annem bozuk olduğumu.
Dışarı çıktık. Anneme dedim ki "Neden yalan söyledin ? Kredim var de, borcum var de bir sürü şey de. Neden aile meselelerimizi herkese açıyosun ? Gerek var mıydı ? "
Annem de başladı "Sana yaranılmıyor, ne istiyorsun anlamıyorum . Senden iğreniyorum. Neden böylesin, ne günah işledim de beni senle cezalandırdı" Sokağın ortasında bağırıyor bana. Durum taa "Hakkımı helal etmiyorum, allah belanı versin, ölsen de kurtulsam" durumuna geldi yani.
"Anne ben sadece fikrimin sorulmasını istiyorum, hani düşünecektik, hadi onu da geçtim neden yalan söylüyosun ? Ben gelip de senin iş yerinde insanlara senin borçlrını, hayat hikayeni yayın ediyor muyum" dedim.
"Senin gibisi olmaz olsun, niye böylesin, ölsem de kurtulsan, yürü sildirelim hadi dön, gitme dershaneye de, ne yaparsan yap" ....
Ve daha bir çok şey.
Bayağa gelene kadar kavga ettik.
Söyleyin ben haksız mıyım ? En azından fikrim sorulamaz mıydı ? Ne gerek vardı kefillik olayına falan.
Hatta artık kaydoluşumu da geçtim, gururum o kadar incindi ki. Bütün herkes vah vah, tüh tüh. Acıyarak bakıyor.
Ne diyim ki. Bilemedim. Küstük şimdi. O içerde ben odamda. Hala yaptığının doğruluğunu savunuyor. Ben anlayamadım bi.