- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.430
- 598
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
yorumlarınıza ihtiyacım var...
- Konu Sahibi merallde
- Başlangıç Tarihi
- 27 Nisan 2015
- 4.227
- 7.321
- 158
ramazanda her ne kadar isteseniz de tam anlamıyla bir düzen oluşmaz. bende ramazanda 2-3 senedir gece oturup sabah 6 da yatan öğlen 2-3 gibi kalkan biriydim. bu sene sahuru yaptığım gibi yatıyorum. biraz da insan bünyesinde var uyuyup uyuyamamak. en azından bu konuda eşinizi rahat bırakın çünkü insan vücudu bu ayda ne yapacağını şaşırıyor. biraz müsamaha gösterebilirsiniz eşinize
- 17 Mart 2015
- 7.430
- 5.789
- 148
- 35
- 17 Mart 2015
- 7.430
- 5.789
- 148
- 35
canm bısey sorcamm. yatma saatıne göre dsnmede nrmal zamanda yeternce vakt ayırıyomusana ewıne . gezme olsn ewıcın alsvers olsn brlkte mesela.. sana ılgı gösterıyormu mesela degerlı hssettrıyormu.. bunlar varmı snde
alışverişi birlikte yaparız, hastane gezme oturma birlikte gideriz. hergün bir bardakta olsa bir çay içeriz birlikte. sarılır ilgilenir. arada birlikte kitap okuruz. ama bu işler bitip de kendi dünyasına döndü mü bende bir haller oluyor. hep devam etsin istiyorum sanırım.
- 5 Haziran 2016
- 217
- 243
- 53
- 35
Gece uyumama olayı erkeklerde yaygın sanırım baya. Babam da öyleydi ve annem çok kızardı, şimdi de bıraksa hala öyle olur. Uyumayınca annem bize de kızar çünkü gece uykusu uyumayan insanın ruh halinin normal olmayacağını savunur :) bilimsel veriler de aslında söyler bunu.
Eniştem de öyle, mesleği de serbest olunca kafasına göre yatar kalkar ablam da baya mücadele etti ama artık takmıyor, uykusu gelince gidip yatıyor. Değişmiyorsa eğer siz de takmayın. Aslında siz haklısınız bence, bir evde düzen olmalı.
Eniştem de öyle, mesleği de serbest olunca kafasına göre yatar kalkar ablam da baya mücadele etti ama artık takmıyor, uykusu gelince gidip yatıyor. Değişmiyorsa eğer siz de takmayın. Aslında siz haklısınız bence, bir evde düzen olmalı.
- 30 Mayıs 2015
- 606
- 355
- 103
çok üstüne gitmişsin ama haksız değilsin bence yatağa beraber girilmeli benim eşim bazen çok erken uyur ben uyumasam bile onunla yatağa girerim ya kitap okurum ya telden internete falan girerim ama öncelikle sarılır iyi geceler dileklerimizi rutin yaparız yani alışkanlık haline gelir böylelikle madem kitap okuyacak yanında okusun
- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.430
- 598
bu tarz bir evlilik nedense bana tam aile olamamak gibi geliyor ama
Aile olmaktan anladığın sürekli dip dibe durmaksa herşeyi birlikte yapmaksa birbirinizin hayatlarını kısıtlamaksa doğru söylüyorsun
Bende ,ikimizinde ayrı bireyler olduğunu ,ayrı zevklerimizin olduğunu, illa herşeyi beraber yapmak zorunda olmadığımızı,arkadaşlarımızla kız kıza/erkek erkeğe vakit geçirebileceğimizi düşünüyorum..
Tabi ki birbirimize karşı sorumluluklarımız var,herşeyden evvel evladımız var,otururuz konuşuruz ve biz bana göre tam bir aileyiz :)
bana diyor ki sürekli sürekli olmaz. biraz nefes alayım. hiç kendime ait dünyam olmayac
bir evin, ailenin kalitesi uyku düzeninden anlaşıyor. gece erken yatan boş boş işlerle uyuması gereken saati harcamayan, sabah erken kalkıp zinde güne başlayan, aileler hep bana hayata daha aktif katılıyor gibi geliyor. ben tembellikten nefret ediyorum zaten. ama eşim tam tersi. işleri de hep aksıyor bu durumdan dolayı.
bir evin, ailenin kalitesi uyku düzeninden anlaşıyor. gece erken yatan boş boş işlerle uyuması gereken saati harcamayan, sabah erken kalkıp zinde güne başlayan, aileler hep bana hayata daha aktif katılıyor gibi geliyor. ben tembellikten nefret ediyorum zaten. ama eşim tam tersi. işleri de hep aksıyor bu durumdan dolayı.
- 6 Eylül 2015
- 2.688
- 3.866
- 83
bu tarz bir evlilik nedense bana tam aile olamamak gibi geliyor ama
Vallahi yanlış anlamayın ama bana da başımda dikilip her 15 dakikada bir sırf onun istediği şeyi yapmamı ve o şekilde yaşamamı isteyen benmerkezci bir insanla yaşamak evlilik/aile olmak gibi gelmiyor. Sırf bir tarafın istediği şekilde yaşayacaksak neden evlenelim ki?
Insanların kendilerine ait sosyal zamanları olmaları, bu insanları birbirinden uzaklaştırmaz aksine aralarındaki bağı güçlendirir. Önemli olan geçirilen zamanın çokluğu değil, o zamandan alınan verimdir ama siz ne eşinizi ne de kendinizi rahat bırakıyorsunuz.
Ben eşimden o sözleri işitsem durur kendimde değiştirmem gereken yönleri düşünür ve bunları düzeltmek için kendime yönelirdim. Siz eşinizi didiklemenin peşine düşmüşsünüz buna rağmen. Bence kendinize kaybetme/elde tutamama korkunuz yüzünden eşinize yüklenmenizi engelleyecek, kafanızı dağıtacak yeni uğraşlar bulun.
Sizinle yaşamadığım hâlde yaptıklarınızdan benim bile içim daraldı.
- 5 Haziran 2016
- 217
- 243
- 53
- 35
Bence de çok haklısınız. uykuyu çoğu insan önemsemiyor ama gerçekten gece uykusu hem fizyolojiyi hem psikolojiyi etkilediği için, devamlı düzensiz uyuyan insanların diğer insanlarla iletişiminin bile farklı olduğunu düşünüyorum. bir de enerji meselesi var tabi ki dediğiniz gibi. annem hiç geç yatmamaya çalışır ve 55 yaşında kadın, biz masada yüzümüzü buruştururken o sabah güneşi gibi neşeli olur sabahları :) kahvaltıya da erkenden kaldırır sıkıysa gece uyuma :)
yanlış anlamak ne demem. sizin değerli yorumlarınıza ihtiyacım var. şunu belirteyim ki ben çok idaalist bir aile olmak istiyorum. yani öyle sorumsuz başına buyruk, gece oturup peş peşe dizi izleyen öğlen miskin miskin kalkan, düzensiz bir aile olmaktan nefret ediyorum. daha çalışkan, birlikte birşeyler üreten, erken yatıp hayata erken bir zindelikle başlayan, okuyan, kendini geliştiren bir yapı istiyorum. öz disiplin ve sorumluluk sahibi olalım diyorum. zaten kendim öz disiplin sahibi olamadım bir türlü. bari onunla olalım. ama yok. o ise salaş yaşamak istiyor tabi. ama aklın yolu bir değil mi, güzel ve iyi olanı istemeye hakkımız yok mu? (kendi bunaltan bağımlı yanımı kabul ederek söylüyorum bunu tabi, bende de çok hatalra var) siz ne düşünüyorsunuz bu konuda? başarılı insanların yetiştiği bir aile böyle midir sizce? çocuğumu da düşünüyorum ben.
işte tam olarak bu benim düşüncem. (çok ilgi beklememi ayrı kalmak istememi de buna ilave ediyorum tabi. ne yazıkki böyle bir sorunum da var.) ama idealist olalım diyorum. hayata birşeyler katmış insanlardan olalım. nereye kadar böyle diyorum.
- 5 Haziran 2016
- 217
- 243
- 53
- 35
Derdinizi çok iyi anladım ben ve hak veriyorum size. ilgiyi de çok beklediğiniz için, ikisini birbirine karışmış durumda. o yüzden belki eşinize de doğru söylediğiniz şeyler bile fazla geliyordur, her söylediğinizden sıkılıyordur. İlgi delisi olmayın, o Zaman belki gerçekten ne demek istediğinizi duyacaktır. tabi ki insanlar evli de olsa birbirini çok sıkmamalı ama bir evde de düzen olmalıdır kesinlikle. disiplin evde başlar dediğiniz gibi. beklentilerinizi azaltıp, disiplininizi kendiniz kazanıp kendinizi geliştirmeye bakın eğer eşiniz yanaşmıyorsa. O yatmıyorsa da siz düzenli yatıp kalkın. En büyük değişim kendimizden başlar :)
- 6 Eylül 2015
- 2.688
- 3.866
- 83
Elbetteki iyi ve güzel olanı istemeye hakkınız var ancak bu sadece istek olarak kalmamalı. Istekleriniz söz konusu olduğu zaman birincil olan sizsiniz. O yüzden değişime kendinizden başlamanız gerek.
Sizin de kendiniz için belirttiğiniz gibi öncelikle istediğiniz öz disiplini sağlayın.
Kendi başınıza başaramadığınız bir şeyde, eşinizi ittirici/destekleyici kuvvet olarak görmeyin. Başarırsam onunla başarırım yahut başaramazsam, başarısızlığımdaki etken onun sorumsuz (size göre) yaşantısının hayatıma olumsuz etkileri yüzündendir gibi. Bu sadece bilinçaltının olumsuz durumları yönetme/kendini aklama biçimidir ki aksine onda olumsuz gördüğünüz yönler sizi idealize ettiğiniz hayata götürmek için motive etsin.
Değişim bulaşıcı bir şeydir. Eşinizin yanında sürekli çivide yamulan bir tabloyu düzelttiğiniz zaman, ilk zamanlar yaptığınız iş ona gereksiz gelecektir ama bir süre sonra o tablonun orada yamuk durması onu da rahatsız edecektir. (Örnek)
Eşinizin de belirttiği gibi ya da size yüklediği gibi onun bu şekilde davranmasındaki neden sizin ona (size göre) yapması gereken şeyleri dikte etmeniz olabilir. Haklı olsanız dahi tekrarlayıcı biçimde davrandığınız için eşiniz ister istemez umursamazlık ile psikolojik bir savunma içine giriyor.
Sözle değil davranışlarınızla onun değişimine yardımcı olun ve unutmayın eşinizin yaşadığı durumuna maruz kalan siz de olabilirdiniz. Onun tarafından da düşünün ve eşinizin karnından çıkmış ve ona sosyal bağımlılığınız varmış gibi yaşamayın.
Bizim zaten toplumsal olarak başarısızlığımızın en büyük sebebi, birbirimizin ağzının içinde yaşamamız ve bireysel/hür bir yaşantı kuramamamız.
Başarıya gelince başarı çok göreceli bir kavramdır. Başarıda birincil olan yine insanın kendisidir. Kimi çocuğun eline sadece kalem verecek imkana sahipsinizdir, o çocuktan deha çıkar. Kimi çocuğa da kalem fabrikası satın alsanız yapabileceği şeyler sınırlıdır. Tabiî bu demek değil ki böyle olacak diye boşverelim.
Kısacası işin özü değişime kendinizden başlayın ve neyi ne için istediğinizi iyi düşünün.
Örneğin: 'Ideal Aile'yi ne için istiyorsunuz? (Toplum için mi? Kendiniz için mi?)
Toplumsal kaygıların üzerine çıkabilmiş insanlar diğerlerine göre görece daha rahattır. Eşinizin durumu da bu olabilir.
Belki o da esnek çalışma zamanına sahip bir iş kurmuş olmayı kendi bireysel başarısı olarak kabul ediyor ve o yüzden bu şekilde davranıyordur, ha?
Yardımcı olabildiysem sevinirim.
- 17 Mart 2015
- 7.430
- 5.789
- 148
- 35
o kadarını yapıyorsabrazda kendı halıne brak o zaman canm dıcektmkı yeternce vakt ayrmıyosa hep bıseylerle ılgılenıyosa özlemen nrmal ıstegn nrmal ama snde braz kendıne bska mesgale bul o ıstedgnı yapakn snde bska seyle ugras.. hem sukret o saydıklarını yapmayan bısuru koca var emın ol
yazınızı okurken belki bir başkası böyle bir konu açsa ve aynı çıkmazın içinde olduğunu söylese bende kısmen sizin verdiğiniz cevabı verirdim diye düşündüm. teorikte çok doğru söyledikleriniz. ancak pratikte nasıl yapacağız? iş meselenin pratik boyutuna gelince her birimiz klasik, pasif, toplumun örneklediği, kendini aşamamış, aynı tek düzelik ve sıradanlıkla hayatını yaşayıp bitiren ailelerden öteye geçemiyoruz ne yazık ki. işte sorunda burada başlıyor. bu yazdıklarınız çok doğru ama hadi uygulayalım deyince hepimiz kendi sınırlarımızın, iradesizliğimizin esiri olmaya devam ediyor, bir arpa boyu yol alamıyoruz. sonra da böyle dertlerimiz olmaya devam ediyor. zaman akıp gidiyor.
ben doğru fikirlere sahip olsam da pratikte uygulanmayınca bir anlamı olmuyor. hemen olsun birşeyler derken, çabalarken birde bakmışım hayat akıp gitmiş. bunu görünce telaşa kapılıp daha da üsteliyorum sanırım. ama siz haklısınız birşeyleri "oldurmak" için alelacele "olmayacak" yöntemleri kullanmaya kalkıyorum. sonuç; ne birşey "oluyor" nede yöntemim doğru "oluyor". sakinleşmeliyim ve farklı bir yerden bakmalıyım sanırım.
teşekkür ederim çok yardımcı oldunuz.
Benzer Konular
- Kilitli
