Cok sagol Bcemre,sen nasilsin? gelisme varmi senden cnm?kisa yazarsan ..yavas yavas okuuyp fikir edinecegim insallah.
özelden mesaj atabilirsem mailimide biracagim sana.
sevgilerimle
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yumurta ve Sperm Donasyonu ile Tüp Bebek
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
Cok sagol Bcemre,sen nasilsin? gelisme varmi senden cnm?kisa yazarsan ..yavas yavas okuuyp fikir edinecegim insallah.
özelden mesaj atabilirsem mailimide biracagim sana.
sevgilerimle
selam Larax,
sevindim seni burda gördügüme. masallah nerdeyse yarilamisin hamileligini. ne güzel ne kadar az kilo almisin...ben ikizlerime toplam 30 kg gibi almistim..cogu suydu, vücudum sonunda felakat su topladi ama iste yinede...simdi dogumdan sonra zorluklarimi cekiyorum ama
demek bir tanesi prenses gözükdü - hayirlisi canim. sagliki iki evladini birden insallah kucagina alicaksin. ne heyecanli günler sizleri bekliyor.......insallah hersey iyi gider. uzun zaman göremedim seni burdan. ara sira gel durumdan bahsedersen sevinirim
benim ikizlerim büyüdüler. gülmeye basladilar, agu-aga demeye basladilar. cok tatli sirin oldular git gide. cok zevkli günler geciriyoruz.
- 27 Mart 2012
- 958
- 79
- 123
Anladığım kadarıyla bebeği dogunda insan donasyon oldugunu düşünmek hatırlamak bile istemiyor. Belki de bu nedenle bebeği olan birçok kisi buraya gelmiyor.cok iyi anlıyorum onları.
Sen yine geliyorsun bunun icin teşekkür ederim kendi adıma.. Sana bişeyler sorucam şimdi senin bebeklerin daha da büyüdüler daha kac kere tipleri değişecek biliyorum ama sen benzetmekten vazgeçtin mı.yoksa benziyor mü diye aklına geliyor mü babasına benzediklerini söylemiştin hala öyle mı. Siz ikiniz de esın ve sen aynı ten renginde mısınız . Bu konuları astık artık ama bebeklerin büyüdüğü icin merak ettim duygularını ve yazacakların herkes icin değerli olacağından ozel yazmadım sana. Zaman ayırdığın bilgi verdigin icin cok tesekkurler
Sen yine geliyorsun bunun icin teşekkür ederim kendi adıma.. Sana bişeyler sorucam şimdi senin bebeklerin daha da büyüdüler daha kac kere tipleri değişecek biliyorum ama sen benzetmekten vazgeçtin mı.yoksa benziyor mü diye aklına geliyor mü babasına benzediklerini söylemiştin hala öyle mı. Siz ikiniz de esın ve sen aynı ten renginde mısınız . Bu konuları astık artık ama bebeklerin büyüdüğü icin merak ettim duygularını ve yazacakların herkes icin değerli olacağından ozel yazmadım sana. Zaman ayırdığın bilgi verdigin icin cok tesekkurler
belki dediğin gibi, yani donasyon olduğunu unutmak istediği için foruma uğramayanlar olabilir. ben kendi adıma yazıyorum, kızım doğduktan sonra uzunca bir süre forumu izledim, hem bu sitede, hem önceki sitede. elimden geldiğince kendi deneyimlerimi paylaştım. ama çalışan anneler için foruma zaman ayırmak oldukça zor oluyor, bir süre ara verilince tekrar günceli yakalamak zor oluyor, geriye dönük mesajları tarayacak zaman olmuyor. foruma yeni katılanlar doğal olarak benzer sorular soruyorlar, doğal olarak yazdığımız cevaplar da aynı oluyor, yani zaman geçtikçe sürekli aynı şeyleri tekrar tekrar yazar oluyorsun. bu arada yeni katılanlardan deneme sürecini yaşayan, hamile kalanlar da bilgilendirici olmaya başlayınca, nasıl olsa sorulara cevap veren birileri var deyip pasif konumda kalınıyor. önce kısa kısa, sonra uzun uzun ara vermeler oluyor, sonra da geriye dönük mesajlar birikiyor, sayfalarca geri gitmek imkansız oluyor. benim için durum böyle oldu.
yine de arada bir göz atmadan duramıyorum.
donasyon olduğunu unutma konusunda da yazmak isterim, insan ilk başlarda düşünüyor, kimse ile paylaşmak istemiyor, kimse bilsin istemiyor. ama zamanla bunu daha az düşünür oluyorsun, unutuyorsun. çevrendeki anne çocuk ilişkisinden farklı olmadığını görüyorsun. onu karnında taşıyorsun, doğuruyorsun, emziriyorsun, sen onu seviyorsun, o sana anneciğim diyor, sıkı sıkı sarılıyor, yanağına öpücükler konduruyor, koşulsuz, şartsız saf bir sevgi bu. kararsızlıklar, endişeler, donasyon süreci, sıkıntıları, her şey geride kalıyor. bir zaman sonra yürümesi, konuşması, okulu, yemesi içmesi, hastalığı derken, başka hiçbir şeyin önemi kalmıyor.
kızım anaokuluna başladı, güzel, akıllı, sevecen, sağlıklı, mutlu bir çocuk. başka bir şeyin önemi yok. katlanılan her sıkıntıya değer. iyi ki olmuş. keşke daha önce karar verseymişim.
donasyona karar vermek kolay değil. bu kararı verdiyseniz cesur bir insansınız diye düşünüyorum. herkese sevgiler.
bu arada belirteyim, bu başlık altında çok özel şeyler paylaştım. gerektiğinde birbirimize moral verdik, cesaret verdik, bilgilerimizi deneyimlerimizi paylaştık, test sonuçlarını dört gözle bekledik, güzel haberlerle mutlu olduk, kötü haberlerle yıkıldık, ama hemen pes etmedik, yola devam etmek için bir birimize elimizden geldiğince destek olduk. benim için özeldi, hep öyle kalacak.
az önce bir cevap yazdım bu konuda. bebek sahibi olanlar bir süre sonra kopuyorlar, denemeleri başarısız olan ve artık bunu denemekten vazgeçenler de uzaklaşıyorlar. ama bu başlık altında o kadar çok şey yaşandı, paylaşıldı ki, kesintisiz devam ediyor. çünkü ayrılanlar olduğu gibi, sürekli yeni katılanlar da oluyor, yeni katılanlara yardımcı olmaya çalışanlar da oluyor. zamanım olsa devamlı takip etmek isterdim.
- 27 Mart 2012
- 958
- 79
- 123
çok teşekkürler cevabın için.
ben şahsen çok uzun süre eşimi ikna edemedim. bu süreçte bu sitedeki yazıların hikayelerin bana çok çok yardımcı olduğunu söylemeliyim. eşim nerdeyse buradaki herkesi tanıyor gibi çünkü ben ona hala hergün söylüyorum olup biteni paylaşıyorum.
mesela dün akşam donasyon olduğunu bilmeyen bir kadın varmış 6000 euro ödemişler 48 yaşındaymış falan diye konuştuk.
hani taşıyıcı anne ile olmuştu ya
hani almanya da ikizleri olmuştu ya
hani almanyada üçüncü denemede olan kişi
hani giderken eşi kaza yapmıştı ya
hani beşinci denemede oldu ya
hani dişçi diye anlatmıştım ya
hani ispanya da olan
hani yüz kilo ile hamile kalan (bu arada rosadaliden haber alamadık merak ediyorum)
hani üçüzdü birini şeyyaptılar ya gibi gibi gibi gibi....... yani herkesi anlattım anlatıyorum...
burası çok yardımcı oldu hepimize eskiden daha da çok yazıyordu eskiler sizler daha bilgilendiriciydiniz bizlere gerçekten çok yardımcı oldunuz. ve hala oluyoırsun.
girememe sebepleri de çok doğru analizler hergün giremeyince konular ve kişiler kopuyor çok haklısın.
çok çok teşekkür ederim. sen çok cesur bir annesin çok önceden bu kadar yaygın değilken kabul edip yapmışsın tebrik ediyor ve sağlıkla büyüsün kızın diliyorum öpüyorum.
ben bu foruma cok girenlerdenim hatta bir cok arkadasimla reel bile tanistim telefonda konustuklarim var cunku ben ben gibi oldum yapmacik yalan yapmadim ki tanidigim 2 arkadasin yanlisini görene Kadar cok kirildim sasirdim ..hatta birinde sok oldum kisaca anlatayim kibrista karsilastik otelde forumdan taniyordum ne bilim cok Samimi gördüm kendisini eside öyleydi yani ben öyle sandim cok bebek istiyordu hatta dualar ettim onun icin evliligim buna bagli falan diyordu yinede özele inmiycem neyse arkadas hamile kaldi ikizlere bu arada bir kac kez görüstük esim Yurt disinda calisiyor demisti neyse aradan birkac ay gecti bir gün gazetede bi haber gördüm gözlerime inanamadim 3 cocuklu bir adamin karisinin onu yüz üstü ac sussuz birakip ikizlere hamile kalan metresine gittigi icin kizgin yagla yaktigi haberini gördüm gözlerime inanamadim Adam benim gördügüm adamdi ama yakan karisi benim otelde gördügüm kadin degildi yani kisaca kadin bir yuvayi yikmak 3 cocugu ortada birakip ona gelsin diye kibristaymis vee benim en nefret ettigim sey yuva yikan kadinlardir (Ben bu yüzden kizimi tek basima büyüttüm esimle evlenene Kadar baba nedir bilmedi )demek istedigim ondan sonra ne bilim pek hefesim kalmadi yazmaya vijdan azabi duydum cünkü hamile kalsin diye bir suru tafsiyede bulunmustum simdi adamin karisi hapiste Allah Bilir cocuklar yuvadadir ....ve hala vijdan azabi duyuyorum sanki yardimci olmusum gibi bilmeyerek yaptim ama bunun üzüntüsü bile bana yetiyor kimin ne niyette oldugunu bilmiyoruz sadece rabbim biliyor iste
Selam canim, sagol yazdigin icin...söylediklerin dogru olabilir tabi. insanin donasyon oldugu bazen gercekten aklina geliyor ama önemi olmuyor. yani biliyosun kendi genlerinden degil bu bebek veya bebekler ama gercekten önemi olmuyor cünkü okadar cok seviyorsunki, okadar cok gözlerinin icine baktikca güldükce mutlu oluyorsunki, iyiki böyle bir yöntem vardida, anne oldum diyorsun. ben hala sevincten gözyaslari döktügüm oluyor, simsiki sarilip bebislerime Allaha sükür ediyorum. ama suda var - elbette bazen kalbimin derininde bir aci hissediyorum kisa bir dönem olsada, yani acaba benim genlerden olsaydi nasil olurdu gibi...ama böyle düsünceler cok cok nadir oluyor. olsa dahi kaderim böyleymis diyorum acikcasi.
sordugun diger soruya gelince. hayir esimle ayni ten renginde degiliz. yani ben daha cok esmere kaciyorum, esim daha cok beyaz diyim. bebislerimize gelince, esime benzeyen daha cok beyaz renk, digeri ise bana andiran diyim, daha cok beyaz tenli. yani bebislerimizin ten renkleride farkli belli oluyo. bebeklerimizin biri daha cok babasi, digerini bazi insanlar tipki sen diyorlar, bazilari ise ilginc sana benzemiyor diyorlar. bende artik sakadan "benden daha güzel olucakda ondan benzemiyor" falan saka yapiyom. burdan arkadaslar demisti aklimda kaldi hep. veya diyorum bazilarina, hayir ben benzetiyorum diyorum. öyle gecistiriyorum. veya aman benzemek konusuna takmayin diyorum, önemlisi bebislerimiz saglikli diyorum, insan 7 nesil geride ailede birine benzermis diyorum falan. yani mümkünse cok bu konulari konsumuyorum dahi.
neticede varya, gercekten insan o bebisleri kendin büyütüyosun karninda, senin rahminde gelisiyor, senin kanindan besleniyor, senin dokunuslarini hissediyor, senin kokunu, senin sütünü, sen doguruyorsun, yani sen annesisin baska bundan ötesi yok arkadasim. insan o kadar mutlu oluyorki bebek sahibisin diye, hersey önemsiz kaliyor. onlarsiz hayat düsünemiyorum kesinlikle artik.
ay canim cok tuhaf oldum okuduklarina inanamadim...eminmisin o gördügün adam senin gördügün kisimiydi..off ya nasil olur bir kadin nasil yuva yikmak icin bunu yapar, o adam nasil onunla bu yola gider anlam veremedim acikcasi....elbette en kötüsü yuva yikmak. Allahim kimsenin basina vermesin....yani anladigima göre adam 3üz babasi ve diger kadin evlili bozan da burdan bir bayan onunla yasak iliski yasiyor öylemi...aman Allahim.....
ama ne olur canim sen bu yüzden vijdan azabi cekme, nerden bilecektinki. bilseydin dua falan etmezdin dimi. yani o yüzden üzme kendini.
sevindim seni burda gördügüme canim benim. ne olur ara sira gel bahset kendinden bebisinden..cok öpüyorum seni
aynen canim, yazdiklarini okurken gülümsedim durdum, bende öyle bastan hep esime anlatirdim..ayni senin yazdigin gibi.........bana da bu forum karar vermemde cok ama cok faydasi oldu..
canim ya, yazdiklarina inan bende katiliyorum ve seni cok iyi anliyorum...benim icinde neler paylastim burda, korkumu, sevincimi, duygularimi, herseyi. hayatta kimseye anlatmadigim seyleri burda sizlerle paylastim.......benim icinde burasi cok cok özel....o yüzden de kopamiyorum iste burdan sizlerden.......
canim benim cok eminim günlerce oturup yemek yedik birlikte oda firdevs hnmn hastasiydi ..Adam ücüz babasi degil Boy Boy 3 cocuk babasiymis okuduguma göre ..gazetede görür görmez tanidim o yüzden sevgilisinin resmi yoktu ama gazete metresi ikzlere hamile yaziyordu benim tanidigim esi diye bildigim kadinda ikizlere hamile kaldi esinin resmi vardi gördügüm kadin o degildi gercekten hayatimin sokuydu..üstelik tek ben görmedim forumdan baska bir arkadasimda tanismisti oda tanimis zaten aminnn canim haklisin gercekten igrenc bir olaydi bilsem ne duasi edicem sacini basini yolar rezil ederdim dünyada yuva yikmak Kadar cocuklari anne babasindan ayirmak Kadar daha igrenc birsey varmi canim ? bende seni o Tatli ikizlerini cookkkk öpüyorum sevgiyle kal canim
