Amin insallahhh canimBu sefer bebeklerinle don insallah. Sana simsiki yapissinlar ve saglikla dogsunlar./
Her sey yolunda gitsin..
Nisan ayi ilk hamilemiz sen olacaksin Allahin izniyle..
Ayyy ben şimdiden heycanlandımm hadii inşallah umut ol bizeAmin insallahhh canimkurban olduğum rabbim hepimize evlat nasip insallahh
Aniiinnnm canim âmin cümlemiz ınsallah artık hepimiz bebislerinizi gelirizAyyy ben şimdiden heycanlandımm hadii inşallah umut ol bize
bende eksik testlerimi bugun verdim bakalım pazartesi sonuc ne cıkcak ona göre başlıcambu sene bizlerin senesi olcakk ben ınanıyorum hepimiz inşallah bebişlerimizle döneriz
Bizimki bana hiç benzemiyor eşimin kopyası ama gözlerini belliki donörden almış. Umurumda mi? Zerre değil. Aşığım aşıkArkadaşlar merhaba benim sormak istediğim soru; yumurta donasyonu ile dünyaya gelecek bebek bana benzer mi? Eşimin bebeğe bakışı nasıl olur diye çok tedirginim? Bu konuda deneyiminizi paylaşabilir misiniz?
iki seferde de yumurta sağlıklı oluşmadı bende. Esim hep kızımız olursa sana benzer insallah derdi. Şimdi bu sözü aklımdan hiç çıkmıyorMerhaba, bebek fiziksel olarak size benzemez ama huyları benzer, yumurta donasyonu olduğu için eşinize benzer, zaten sonuçta eşinizin spermi ile olacağı için kendi bebeğini elbette sevecek. sonuçta yapılan işlem tüp bebek işlemi sadece yumurta sizin değil.
Arkadaşlar merhaba benim sormak istediğim soru; yumurta donasyonu ile dünyaya gelecek bebek bana benzer mi? Eşimin bebeğe bakışı nasıl olur diye çok tedirginim? Bu konuda deneyiminizi paylaşabilir misiniz?
Benim güzel oglum a yumurta donasyonu, eşimden cok bana benzetiyolar, biz içden içe gülüyoruz eşimle, sana ve tüm anne olacaklara soyliyim en sin düşüneceginiz konu bu olsun çünkü o kdr cook seviyosunuz ki inanın kelime bulamiyorum 8,5 aylık kuzum inanin sabahi zor ediyorum ki uyansin da sevim allahim beşikte dikilip sabah bana ışıl ışıl bir bakışı var kokusu gülüşüne canımı veririm ne donasyon ne başka bişey akliniza gelmez öpmeye koklamaya bakmaya doyamiyo insan ahh güzel rabbim yaşatsın hepinize insallah onu veren rabbime 24 saat sukrediyorum murat beye hep dua ediyorum canim kanim kalbim yavrumu bize kavuşturduArkadaşlar merhaba benim sormak istediğim soru; yumurta donasyonu ile dünyaya gelecek bebek bana benzer mi? Eşimin bebeğe bakışı nasıl olur diye çok tedirginim? Bu konuda deneyiminizi paylaşabilir misiniz?
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤Benim güzel oglum a yumurta donasyonu, eşimden cok bana benzetiyolar, biz içden içe gülüyoruz eşimle, sana ve tüm anne olacaklara soyliyim en sin düşüneceginiz konu bu olsun çünkü o kdr cook seviyosunuz ki inanın kelime bulamiyorum 8,5 aylık kuzum inanin sabahi zor ediyorum ki uyansin da sevim allahim beşikte dikilip sabah bana ışıl ışıl bir bakışı var kokusu gülüşüne canımı veririm ne donasyon ne başka bişey akliniza gelmez öpmeye koklamaya bakmaya doyamiyo insan ahh güzel rabbim yaşatsın hepinize insallah onu veren rabbime 24 saat sukrediyorum murat beye hep dua ediyorum canim kanim kalbim yavrumu bize kavuşturdu
Amiiinnn canim insallah senin de hayırlısıyla güzel haberlerini bekliyorum bu aşk i en yakin zaman da tadacagina inaniyorum dualarım seninle ve sizinle❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤kurban olurum ne tatlı olmuştur yavrun tam yanaklarından sık malık cağıdır şimdi.kocaman öp benim yerime güzel yavrunu ayağınıza taş değdirmesin insallahh. ❤❤❤❤❤❤
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤Amiiinnn canim insallah senin de hayırlısıyla güzel haberlerini bekliyorum bu aşk i en yakin zaman da tadacagina inaniyorum dualarım seninle ve sizinle❤
Çok iyi anlıyorum seni ama doğurduğunda bunlar aklına hiç gelmeyecek emin ol, onu sen içinde büyüttüğün icin kucağına aldığında bambaşka insanlar olacaksınız.iki seferde de yumurta sağlıklı oluşmadı bende. Esim hep kızımız olursa sana benzer insallah derdi. Şimdi bu sözü aklımdan hiç çıkmıyor
Canım hiç benzer benzemez aslında benim olmayacak bu çocuk gibi düşüncelere kapılma. Sen içinde taşıyorsun kanınla besliyorsun. İnan sperm donasyonu çok daha zor erkek için kabullenme açısından ama bizimki öyle ve eşim ilk bebeğimizi kaybettiğimizden beri diken üstünde geçende bana bizimde evimiz bebek kokacak mı? Diye sordu. Öyle benimsedi öyle çok seviyorki hem kaybettiğimiz yavrumuzu hem de şimdikini. Yani bir erkek bu kadar kabulleniyorsa kadının kabullenmesi çok daha kolay çünkü canından can veriyorsun kanınla besleyip onun ilk hareketlerini sen hissediyorsun. Lütfe n acaba diye düşünüp kendini strese sokma. Rabbim bize bu şekilde evlat sahip olmayı nasip ederse bin şükür çünkü diğerleri gibi şanslı değiliz ve ne çok acılar çekiyoruz sadece anne ve baba olmak için. Rabbim hepimizi mükafatlandırsın inşallah.iki seferde de yumurta sağlıklı oluşmadı bende. Esim hep kızımız olursa sana benzer insallah derdi. Şimdi bu sözü aklımdan hiç çıkmıyor
Öncelikle cok sansli oldugunu aklindan cikarmaya kızlar ben de bir türlü kendi çocuğum olmayacağı hüznünü içimden atamıyorum. Üç yıl tedaviler, düşükler derken iş geldi donör yumurtaya. Şimdi hamileyim, biliyorum bana kızanınız çok olcak ama içimde bir hüzün var, zekasıyla, güzelliğiyle güzel olan hiç birşeyiyle gurur duyamayacağım, herkes inşallah sana benzer diyor, sessiz kalıyorum öyle şeyler duyduğumda. Sever miyim, ya lohusa depresyonuyla beraber hormonlarda zaten kötüydü iyice zor günler yaşarsam diye korkuyorum, kimseye de söylemedik zaten, dertleşemiyorum da. Eşime de yansıtmıyorum nihayetinde o da bir sürü risk aldı, tanımadığı bilmediği bir inansın genlerine razı oldu. Psikolojik destek alsam iyi olcak sanırım, ama bişey de yapmadım bunun için. Şimdilik içimde bir sevgi kıpırtısı yok, burada okuyorum hareket edince bağlandım diyenler var, ben hep hüzünlü buruk kalmaktan korkuyorum. hep mi böyle sevgi doluydunuz, ben nasıl bu hüznü, bu mağduriyetimi içimden atıp yaşadıklarımı hazmedebilirim acaba. Sanki yeğenlerim bana daha yakın onlar hiç değilse benim genimden taşıyor diyorum.
❤❤❤❤❤❤❤Çok iyi anlıyorum seni ama doğurduğunda bunlar aklına hiç gelmeyecek emin ol, onu sen içinde büyüttüğün icin kucağına aldığında bambaşka insanlar olacaksınız.Ozlemfusuy ne güzel dile getirmiş duygularını kesinlikle sizde aynı şekilde hissedeceksiniz anne baba olmanın verdiği mutluluğu tattiginizda dünyanın en güzel hissinin bu olduğuna kanaat getireceksiniz. Yolunuz açık olsun, Allah muradınızı nasip eylesin insallah
Ben hiç sevgi dolu değildim. Zaten anaç bir ruha da sahip değilim. Despot bir anne tarafından buyutuldugum için ister istemez ona benzedigimi düşünüyordum. Resmen risk aldım. Aklımda hep ya sevemezsem sorusu vardı. Eşimin bile benden beklentisi yoktu. Doğurup onun kucağına atacağımı düşünüyormuş sonradan soylediya kızlar ben de bir türlü kendi çocuğum olmayacağı hüznünü içimden atamıyorum. Üç yıl tedaviler, düşükler derken iş geldi donör yumurtaya. Şimdi hamileyim, biliyorum bana kızanınız çok olcak ama içimde bir hüzün var, zekasıyla, güzelliğiyle güzel olan hiç birşeyiyle gurur duyamayacağım, herkes inşallah sana benzer diyor, sessiz kalıyorum öyle şeyler duyduğumda. Sever miyim, ya lohusa depresyonuyla beraber hormonlarda zaten kötüydü iyice zor günler yaşarsam diye korkuyorum, kimseye de söylemedik zaten, dertleşemiyorum da. Eşime de yansıtmıyorum nihayetinde o da bir sürü risk aldı, tanımadığı bilmediği bir inansın genlerine razı oldu. Psikolojik destek alsam iyi olcak sanırım, ama bişey de yapmadım bunun için. Şimdilik içimde bir sevgi kıpırtısı yok, burada okuyorum hareket edince bağlandım diyenler var, ben hep hüzünlü buruk kalmaktan korkuyorum. hep mi böyle sevgi doluydunuz, ben nasıl bu hüznü, bu mağduriyetimi içimden atıp yaşadıklarımı hazmedebilirim acaba. Sanki yeğenlerim bana daha yakın onlar hiç değilse benim genimden taşıyor diyorum.
Ben de yakında yumurta donasyonu yaptıracağım hatta donörün tedavisine başlandı.çok zor bi karar bu evet ama o kadar tüp benek denememe rağmen olmadı 8 defa denedim her ay ayrı bir stres çektim olmadı Böyle bir şansıda kaçırmak istemedim daha doğrusu Anne olabilme ihtimaliyle olamama ihtimali arasındaki seçimi yaptım aklıma her takılan soru da döndüm sayfaları okudum donasyonla anne olan arkadaşların duyguları bana güç verdi. O çocuk senin sen yetiştireceksin bütün seçimlerini yaparken sen olcaksın yanında onun için zekasıylada,güzelliğiylede,insanlığıylada sen gurur duycaksın hatta ne kadar eşinin genlerini taşısada bir çok huyunu senden alacak benim nacizane fikrim hamleliğinin tadını çıkar.Burda anne olmak için uğraşan tüm arkadaşlarımada Rabbim hayırlısıyla nasip etsin bu duyguyu içinde banadaya kızlar ben de bir türlü kendi çocuğum olmayacağı hüznünü içimden atamıyorum. Üç yıl tedaviler, düşükler derken iş geldi donör yumurtaya. Şimdi hamileyim, biliyorum bana kızanınız çok olcak ama içimde bir hüzün var, zekasıyla, güzelliğiyle güzel olan hiç birşeyiyle gurur duyamayacağım, herkes inşallah sana benzer diyor, sessiz kalıyorum öyle şeyler duyduğumda. Sever miyim, ya lohusa depresyonuyla beraber hormonlarda zaten kötüydü iyice zor günler yaşarsam diye korkuyorum, kimseye de söylemedik zaten, dertleşemiyorum da. Eşime de yansıtmıyorum nihayetinde o da bir sürü risk aldı, tanımadığı bilmediği bir inansın genlerine razı oldu. Psikolojik destek alsam iyi olcak sanırım, ama bişey de yapmadım bunun için. Şimdilik içimde bir sevgi kıpırtısı yok, burada okuyorum hareket edince bağlandım diyenler var, ben hep hüzünlü buruk kalmaktan korkuyorum. hep mi böyle sevgi doluydunuz, ben nasıl bu hüznü, bu mağduriyetimi içimden atıp yaşadıklarımı hazmedebilirim acaba. Sanki yeğenlerim bana daha yakın onlar hiç değilse benim genimden taşıyor diyorum.
Hayatim da hic anne olma hayali kurmadim o sorumlulugu yada bir insana verilen emek cok bos gelirdi bana insan oglu nankor büyütüp ona harcama yapcama esimle gezer tozar keyif yapariz diyodum laf aramizda biraz da rahatıma düşkünüm, kimsenin bebeğini 5 dk dan fzl kucagim da tutmadim alti degistirilirken çiş bile olsa kacardim midem bulanırdı, donasyonu cevrenin cenesi ve en cok da eşimin baba olma hakkini elinden aliyormusum gibi geldigi icin istedim, ama simdi ki sevgimin tarifi yok hic endiselenme dogdukdan bi kac ay snr sana öyle bi bakip sokuluyor ve zmnla o sana öyle sığınıyor ki senin, donasyon, evlatlık hic bisey fark etmiyor, insanar evlattan cok emegini sever aslin da bunu hic unutma ayrıca kendi adıma soyliyim öyle cok bulunmaz bi genim yok aileye sülaleye bakiyorum da öyle kişiler var ki hatta gecen gün sinirlendigim de iyi ki bu sulaleden gen almamış dedimya kızlar ben de bir türlü kendi çocuğum olmayacağı hüznünü içimden atamıyorum. Üç yıl tedaviler, düşükler derken iş geldi donör yumurtaya. Şimdi hamileyim, biliyorum bana kızanınız çok olcak ama içimde bir hüzün var, zekasıyla, güzelliğiyle güzel olan hiç birşeyiyle gurur duyamayacağım, herkes inşallah sana benzer diyor, sessiz kalıyorum öyle şeyler duyduğumda. Sever miyim, ya lohusa depresyonuyla beraber hormonlarda zaten kötüydü iyice zor günler yaşarsam diye korkuyorum, kimseye de söylemedik zaten, dertleşemiyorum da. Eşime de yansıtmıyorum nihayetinde o da bir sürü risk aldı, tanımadığı bilmediği bir inansın genlerine razı oldu. Psikolojik destek alsam iyi olcak sanırım, ama bişey de yapmadım bunun için. Şimdilik içimde bir sevgi kıpırtısı yok, burada okuyorum hareket edince bağlandım diyenler var, ben hep hüzünlü buruk kalmaktan korkuyorum. hep mi böyle sevgi doluydunuz, ben nasıl bu hüznü, bu mağduriyetimi içimden atıp yaşadıklarımı hazmedebilirim acaba. Sanki yeğenlerim bana daha yakın onlar hiç değilse benim genimden taşıyor diyorum.
Sonunda çok duygulandım aslında zaten dediğim gibi hüzün kuşu oldum, duygularımı içimde yaşıyorum, ancak buraya yazabildim. Sizlerin tecrübesi benm için çok önemli, hele ki benim gibi düşünüp hisseden insanların dönüşümü kıymetli. Dediğin çok doğru beşki ben de emeğimi severim, şu anda öyle hissetmiyorum ama şu anda hala kendime üzülmekle meşgulum sanırım. Böyle sıradışı birşeyin içinde olmak herkesi kandırıyor olmak zoruma gidiyor muhtemelen. İyimki varsınız ayırdığınız zaman için minnettarımHayatim da hic anne olma hayali kurmadim o sorumlulugu yada bir insana verilen emek cok bos gelirdi bana insan oglu nankor büyütüp ona harcama yapcama esimle gezer tozar keyif yapariz diyodum laf aramizda biraz da rahatıma düşkünüm, kimsenin bebeğini 5 dk dan fzl kucagim da tutmadim alti degistirilirken çiş bile olsa kacardim midem bulanırdı, donasyonu cevrenin cenesi ve en cok da eşimin baba olma hakkini elinden aliyormusum gibi geldigi icin istedim, ama simdi ki sevgimin tarifi yok hic endiselenme dogdukdan bi kac ay snr sana öyle bi bakip sokuluyor ve zmnla o sana öyle sığınıyor ki senin, donasyon, evlatlık hic bisey fark etmiyor, insanar evlattan cok emegini sever aslin da bunu hic unutma ayrıca kendi adıma soyliyim öyle cok bulunmaz bi genim yok aileye sülaleye bakiyorum da öyle kişiler var ki hatta gecen gün sinirlendigim de iyi ki bu sulaleden gen almamış dedimesime de keske seninkini de donasyon yapsaydik dedim allah yavrularimiza can sağlığı versin iyi kötü guzl cirkin hep hayat sekillendiriyor iki kişi 12 yilir deli gibi aşıktık 3 aşık olduk hatta sanirim esim icten ice kiskaniyo onu cok opuyosun beni pek gözün gormuyo diyo yani 2 bebek oldu ev d3 korkma arkadaşım sev konuş yavrunla bir hayatımız var saril eşine evladina hayat işte biz plan yaparken yasadiklarimizdir bosver birz gerisini akisina birak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?