- 15 Aralık 2018
- 8.427
- 20.273
- 348
- Konu Sahibi minik kalp0753
-
- #1
bu kadar stresle tabiki çocuğun olmaz...Merhaba hanımlar öyle biraz yazıp içimi dökmek istedim çünkü içimdeki sıkıntıyı hiç birşey yerni doldurmuyor. Geziyorum eğleniyorum arkadaşlarımla ailemle sizlerle çok güzel kaliteli vakitler geçiriyorum allaha şükürler olsun ki. Çalışıyorum bazen boş zamanım olmuyor iş ev ve ev işleri derken. Ama öyle bir an oluyor ki kendimle başbaşa kalıyorum öylece konuşmadan bazen düşünmeden kendimi yiyip bitiriyorum gözlerimden yaşlar süzülüyor bunun yeri hiç önemli değil iş yeri olabilir tuvalet olabilir yastığı başıma koyduğumda olabilir sesizliğe büründüğümde beni yakalayan bi casper gibiherkes hayatta bir günahın bedelini çekmeliydi değil mi ben hangisini çekiyordum? Gençliğimde yaptığım hataların mı ama hepsi cahillikti. Yoksa ailelerin akrabaların birbirinin hakkını yiyip ah edip senin çocuğundan çıksın beddularını mı çekiyorum ben. Anlamıyorum ki belkide bu yokluğun nedeninin allah tarafından geldiğine çok inandığım için deli gibi sebeb arıyorumdur? Ama neden kabullenemiyordum ki ? Bunca cümleyi yazıp derdimi klavyede bile yazamama ne demeli? Yoksa ben dışardan farklı, iç dünyamda başka birimiyim? Çocuğum olmuyor ve bu casper beni yakalayınca tonton bi bebeğin olmazsa, ya ömrün hasretle geçen yıllara dönüşürse, ya eşimde bu mutsuzluğa benle ortak olursa beni ben olarak sevdiği için birlikte olup bir yanı hep eksik kalırsa. Çünkü sevdiğim bi adamın mutlu olmasını isterim ama eksik kalmasına nasıl dayanırım ki haksızlık değil mi bu ?
Daha çocuk meselesinde yolun çok ama çok başındayım bir çok kez tüp bebek deneyip olumsuz sonuç alanlarda var, sebepsiz olanlarda var, tanı teşhis edilip bebiş gelmeyende var, 9 ay boyunca karnında taşıyıp kaybeden de, belli bir aya gelip düşürende var. Bunların sonunda mutluğa ulaşan çok insanla tanıştım burada. Hepsi bir umut bana. Ama ben daha bu kadar yolun başındayken bu kadar üzüntü stres normal mi ben bunu çözemiyorum. Ben abartıyormuyum? Ben neden böyleyim çözemiyorum. Hiç bir teselli yüreğimi doldurmuyor içimi ferahlatmıyor. Sadece inşallah diyebiliyorum.
-şimdiden herkesin olumlu olumsuz yorumları için teşekkür ederim. Amacım öylece yazıp bir ferahlamak genelde duygularımı içimde yaşarım. Belkide dışardan bakan gözler benim bu ruh halimi çözerde bende rahata kavuşurum kim bilir.
Polemiğe girmiyim dedim ama bu ne şimdi.Yorum yapma zorunluluğumuz yok. Kimsenin moralini bozma hakkımızın olmadığı gibi.bu kadar stresle tabiki çocuğun olmaz...
Evlendiğim günden beri cocuk istedim seni cok cok iyi anlıyorum. Stres yapma demek boşuna. Her adette insan yeniden yıkılıyor. Yerinde olsam (ki zamanında oldum) gidip eşimle tahlillerimi yaptırırım. Biz nisan 2016da 24 yaşımızda evlendik ekim 2016 da testlerimizi yaptırdık :) sorun cıkmadı sebepsiz dendi. 2017 haziranda ilk aşılama denedim olumsuz oldu. Eşimin sperm değerleri aşılama icin yetersiz oldugu ortaya cıktı. Tüp bebeğe gectik haziran 2018de. Cok sükür oğlumuzu kucagımıza aldık nisan 2019da :) bence benim gibi cok kafaya takıyorsan erkenden yoluna bakMerhaba hanımlar öyle biraz yazıp içimi dökmek istedim çünkü içimdeki sıkıntıyı hiç birşey yerni doldurmuyor. Geziyorum eğleniyorum arkadaşlarımla ailemle sizlerle çok güzel kaliteli vakitler geçiriyorum allaha şükürler olsun ki. Çalışıyorum bazen boş zamanım olmuyor iş ev ve ev işleri derken. Ama öyle bir an oluyor ki kendimle başbaşa kalıyorum öylece konuşmadan bazen düşünmeden kendimi yiyip bitiriyorum gözlerimden yaşlar süzülüyor bunun yeri hiç önemli değil iş yeri olabilir tuvalet olabilir yastığı başıma koyduğumda olabilir sesizliğe büründüğümde beni yakalayan bi casper gibiherkes hayatta bir günahın bedelini çekmeliydi değil mi ben hangisini çekiyordum? Gençliğimde yaptığım hataların mı ama hepsi cahillikti. Yoksa ailelerin akrabaların birbirinin hakkını yiyip ah edip senin çocuğundan çıksın beddularını mı çekiyorum ben. Anlamıyorum ki belkide bu yokluğun nedeninin allah tarafından geldiğine çok inandığım için deli gibi sebeb arıyorumdur? Ama neden kabullenemiyordum ki ? Bunca cümleyi yazıp derdimi klavyede bile yazamama ne demeli? Yoksa ben dışardan farklı, iç dünyamda başka birimiyim? Çocuğum olmuyor ve bu casper beni yakalayınca tonton bi bebeğin olmazsa, ya ömrün hasretle geçen yıllara dönüşürse, ya eşimde bu mutsuzluğa benle ortak olursa beni ben olarak sevdiği için birlikte olup bir yanı hep eksik kalırsa. Çünkü sevdiğim bi adamın mutlu olmasını isterim ama eksik kalmasına nasıl dayanırım ki haksızlık değil mi bu ?
Daha çocuk meselesinde yolun çok ama çok başındayım bir çok kez tüp bebek deneyip olumsuz sonuç alanlarda var, sebepsiz olanlarda var, tanı teşhis edilip bebiş gelmeyende var, 9 ay boyunca karnında taşıyıp kaybeden de, belli bir aya gelip düşürende var. Bunların sonunda mutluğa ulaşan çok insanla tanıştım burada. Hepsi bir umut bana. Ama ben daha bu kadar yolun başındayken bu kadar üzüntü stres normal mi ben bunu çözemiyorum. Ben abartıyormuyum? Ben neden böyleyim çözemiyorum. Hiç bir teselli yüreğimi doldurmuyor içimi ferahlatmıyor. Sadece inşallah diyebiliyorum.
-şimdiden herkesin olumlu olumsuz yorumları için teşekkür ederim. Amacım öylece yazıp bir ferahlamak genelde duygularımı içimde yaşarım. Belkide dışardan bakan gözler benim bu ruh halimi çözerde bende rahata kavuşurum kim bilir.
Canım bende girmeyim dedim ama girsem kötü olacak en güzeli emoji ile belli ettim kendi girerse gelirimPolemiğe girmiyim dedim ama bu ne şimdi.Yorum yapma zorunluluğumuz yok. Kimsenin moralini bozma hakkımızın olmadığı gibi.
Söylemesi kolay. Yaşayan bilir. Emin ol cevresinde bunu söyleyen yeterince anlayışsız vardır. Bir de sana gerek yokbu kadar stresle tabiki çocuğun olmaz...
Polemiğe girmiyim dedim ama bu ne şimdi.Yorum yapma zorunluluğumuz yok. Kimsenin moralini bozma hakkımızın olmadığı gibi.
Bütün sıkıntın stresin çocuk minikim benim duurmumu da biliyorsun ama dünyanın sonu değil bitanem sadece zamani değil bagzi şeylerin zamanı gelince hatta diyeceksin neler iicn kendimi üzmüşüm yıpratmişim bile diyeceksin dönüp arkana baktığında herşeyin zamanı var canım sadece biraz daha beklemek gerekiyor
Bakın etrafınızı ne güzel gözlemleyen,farkinda olan,şükretmeyi bilen birisiniz.boyle olduğu halde hala daha icinizdeki stres geçmiyor,siz beyninizi değil beyniniz sizi yonlendiriyorsa bir uzmandan destek alın derim.cunku bazen insanin ici başka dışı başka soyler ve buna asla engel olamayabilir.evlenelide çok olmamis sanırım değilmi ?
4 aşılama 4 tüp denedim 9 yıllık evliyim eşim çok istediğinden evlendiğimizden beri hiç korunmadık ve hiçbir sebep yok ve acı olanını söyleyeyim mi o içindeki huzursuzluk,umutsuzluk, gülüşlerinin yarım kalması, aklının bir yerinde sürekli acaba düşüncelerinin olması hiç bitmiyor maalesefMerhaba hanımlar öyle biraz yazıp içimi dökmek istedim çünkü içimdeki sıkıntıyı hiç birşey yerni doldurmuyor. Geziyorum eğleniyorum arkadaşlarımla ailemle sizlerle çok güzel kaliteli vakitler geçiriyorum allaha şükürler olsun ki. Çalışıyorum bazen boş zamanım olmuyor iş ev ve ev işleri derken. Ama öyle bir an oluyor ki kendimle başbaşa kalıyorum öylece konuşmadan bazen düşünmeden kendimi yiyip bitiriyorum gözlerimden yaşlar süzülüyor bunun yeri hiç önemli değil iş yeri olabilir tuvalet olabilir yastığı başıma koyduğumda olabilir sesizliğe büründüğümde beni yakalayan bi casper gibiherkes hayatta bir günahın bedelini çekmeliydi değil mi ben hangisini çekiyordum? Gençliğimde yaptığım hataların mı ama hepsi cahillikti. Yoksa ailelerin akrabaların birbirinin hakkını yiyip ah edip senin çocuğundan çıksın beddularını mı çekiyorum ben. Anlamıyorum ki belkide bu yokluğun nedeninin allah tarafından geldiğine çok inandığım için deli gibi sebeb arıyorumdur? Ama neden kabullenemiyordum ki ? Bunca cümleyi yazıp derdimi klavyede bile yazamama ne demeli? Yoksa ben dışardan farklı, iç dünyamda başka birimiyim? Çocuğum olmuyor ve bu casper beni yakalayınca tonton bi bebeğin olmazsa, ya ömrün hasretle geçen yıllara dönüşürse, ya eşimde bu mutsuzluğa benle ortak olursa beni ben olarak sevdiği için birlikte olup bir yanı hep eksik kalırsa. Çünkü sevdiğim bi adamın mutlu olmasını isterim ama eksik kalmasına nasıl dayanırım ki haksızlık değil mi bu ?
Daha çocuk meselesinde yolun çok ama çok başındayım bir çok kez tüp bebek deneyip olumsuz sonuç alanlarda var, sebepsiz olanlarda var, tanı teşhis edilip bebiş gelmeyende var, 9 ay boyunca karnında taşıyıp kaybeden de, belli bir aya gelip düşürende var. Bunların sonunda mutluğa ulaşan çok insanla tanıştım burada. Hepsi bir umut bana. Ama ben daha bu kadar yolun başındayken bu kadar üzüntü stres normal mi ben bunu çözemiyorum. Ben abartıyormuyum? Ben neden böyleyim çözemiyorum. Hiç bir teselli yüreğimi doldurmuyor içimi ferahlatmıyor. Sadece inşallah diyebiliyorum.
-şimdiden herkesin olumlu olumsuz yorumları için teşekkür ederim. Amacım öylece yazıp bir ferahlamak genelde duygularımı içimde yaşarım. Belkide dışardan bakan gözler benim bu ruh halimi çözerde bende rahata kavuşurum kim bilir.
Polemiğe girmiyim dedim ama bu ne şimdi.Yorum yapma zorunluluğumuz yok. Kimsenin moralini bozma hakkımızın olmadığı gibi.
Canım bende girmeyim dedim ama girsem kötü olacak en güzeli emoji ile belli ettim kendi girerse gelirim
Tabiki,zaten bunalımların takıntıların çoğu böyle gelişir.beyniniz size hükmeder neye alışırsa hergun onu yapmak ister.beyin çabuk kanar mesela bugün çok mutluyum diye tekrar ederseniz seratonin salgılayıp öyle zanneder.sakin ol 1 sene henüz çok erken,güzel günlerini boş düşüncelerle heba etme.sevgilersiz beyninizi değil beyniniz sizi yonlendiriyorsa bir uzmandan destek alın
bu cümle beni etkiledi gerçekten dediğiniz gibi olabilir aslında. yani herşeyin farkında olupta bu sıkıntıyı yaşıyorsam sebebi bu olabilir gerçekten. evet canım evleneli 1 yıl oldu.
Evlendiğim günden beri cocuk istedim seni cok cok iyi anlıyorum. Stres yapma demek boşuna. Her adette insan yeniden yıkılıyor. Yerinde olsam (ki zamanında oldum) gidip eşimle tahlillerimi yaptırırım. Biz nisan 2016da 24 yaşımızda evlendik ekim 2016 da testlerimizi yaptırdık :) sorun cıkmadı sebepsiz dendi. 2017 haziranda ilk aşılama denedim olumsuz oldu. Eşimin sperm değerleri aşılama icin yetersiz oldugu ortaya cıktı. Tüp bebeğe gectik haziran 2018de. Cok sükür oğlumuzu kucagımıza aldık nisan 2019da :) bence benim gibi cok kafaya takıyorsan erkenden yoluna bak
Söylemesi kolay. Yaşayan bilir. Emin ol cevresinde bunu söyleyen yeterince anlayışsız vardır. Bir de sana gerek yok
4 aşılama 4 tüp denedim 9 yıllık evliyim eşim çok istediğinden evlendiğimizden beri hiç korunmadık ve hiçbir sebep yok ve acı olanını söyleyeyim mi o içindeki huzursuzluk,umutsuzluk, gülüşlerinin yarım kalması, aklının bir yerinde sürekli acaba düşüncelerinin olması hiç bitmiyor maalesef
Dışardan dağ gibi taş gibi duruyorsun gülüyorsun eğleniyorsun umursamıyor gibi davranıyorsun ama içinde ah yaşayan bilir ne diyebilirim ki inşallah hayırlıysa rabbim bana ve tüm isteyenlere hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin tez vakitte inşallah
Tabiki,zaten bunalımların takıntıların çoğu böyle gelişir.beyniniz size hükmeder neye alışırsa hergun onu yapmak ister.beyin çabuk kanar mesela bugün çok mutluyum diye tekrar ederseniz seratonin salgılayıp öyle zanneder.sakin ol 1 sene henüz çok erken,güzel günlerini boş düşüncelerle heba etme.sevgiler
Sıkıntı, stres yapmayın diyorlar ya aslında gerçekten doğru ama işin içindeki sen olunca söylemesi kolay tabi yaşayan benim moduna giriyosun. Ben de yaşadım. Bana da çok dediler stres yapma diye ama her adet günü öncesi testlerim ve ben hazırdık. Olmadı olmadı olmadı. Hatta testte negatif çıkmasına rağmen belirtiler var deyip kan testi yaptırdığım dönemler bile oldu. Geçen mayıs ayında 3 günlük bir tatil yapalım, kafamızı rahatlatalım dedik. Ben de o ay dedim ki bu ay kendimi rahat bırakıcam, tatilin tadını çıkarıcam, hiçbi şey düşünmeyeceğim. Öyle de yaptım. Ertesi ay bir baktım ki hamileyim. Yani ya zamanı gelince rahatlıyorsun ya da rahatladığın zaman şansın artıyor, belki ikisi de ama daha çok yeni evlisin biraz sabır diyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?