Burada da ayılma odası var, ayılıp giydirip dinlenme odasına alıyorlar. Bende anestezi verilmeden önce çok sinir bozucu bir durum oldu... Anestezistle (2m boyunda bir bey) kağıt imzaladık kendini tanıttı işlemi anlattı ve benim dosyamı alarak beni soyunma kabinine bıraktı, neyse sonra ben soyunup hazırlanıp malum yere geçtim operasyon için, o sırada adam dosyama bakıyordu ve bana “adresinizden ve sigorta kurumunuzdan anladığım kadarıyla şurda çalışıyorsun, eşimle eşiniz iş arkadaşı, hemde komşuyuz, bizde xxxxx de şu evlerdeyiz” diye anlatmaya başladı, ben ayaklar havada aptal gibi adama bakıyorum, uyutun beniiii diye bağıracaktım :) İşlemden sonra ayılmanı bekleyip dinlenme odasına getiriyorlar ama daha algılar açılmamış oluyor, beni 2 hemşire kolumdan tuttu getirirken anestezist bu sefer “bırakın bırakın bu küçük kadın zaten” dedi ve beni kolunun altına alıp dinlenme odasına götürüp yatırdı. Sonra el sıkıştık ayrıldık ama bende oralar silik biraz. İnşallah bu komşu kimse bir daha dışarda falan karşılaşmayız allahım, amin!
Benim eşim ben girerkende çıkarkende telefonundan işle ilgili şeyler yapıyordu, o günlerde izin bile almadı, home office yaptı. Yemek hazırlama ilgilenme gibi şeylerlede uğraşmadı hiç, ben bir şekilde kendim hallettim. Manevi olarakta destek olmadi, umursamaz pek boyle seyleri. Zaten çocuk istemezdi asla, ben zorla, biz gidince kizim yanliz kalmasin ilerde diye yillar sonra ikna edebildim. Bu basarisizdan sonra dondurulmuslar olmasaydi asla bir daha denemezdik heralde.
Kizimizi da kabullenmesi baya uzun surmustu.
