Yüz hafızası ve takıntı.

Haha aynen 👍👍👍
6 yaşındaki kızım bile ne nereye göre sağ sol oluyor biliyor yaaa :KK70: :KK70: :KK70:

Ben koca ilde bile ilçeler birbirlerinin neresinde kalıyor anlayamıyorum. Haritadan göstermek kolay da. Aptal gibi hissetmemek için giderken solda, dönerken sağda höhhhöhöö diye kendimi kandırıyorum. 😅
 
Canım sıkkın olduğunda yada çok fazla aynı yerde kaldığım da yer de fayans varsa defalarca sayarım sayılabilecek ne varsâ sayarım, plaka ezberlerim vee yanında şarkı çalsin bisey okunsun ezberlerim ama bunu bilerek yapmıyorum nasil oluyorsa kayıt cihazı gibi beynim kaydediyor başka bişeyle uğraşsam dahi sonuncu bazen iyi olabiliyor ama genelde boş ve gereksiz bilgiyide kaydediyor :işsiz:
 
hayatımda ilk kez gittiğim bir semtte hatta şehirde bile yer yön duygusuyla her yeri bulabiliyorum.
ilk kez yurtdışına çıktığımda stuttgart'a gitmiştim ve yanımda "ştutkart merkez nire?" diye soran bir iş arkadaşım vardı. nasıl oldu bilmiyorum ama kimseye sormadan bir şekilde gideceğimiz yeri buldum. o zamanlar navigasyon da yoktu.
 
Ben koca ilde bile ilçeler birbirlerinin neresinde kalıyor anlayamıyorum. Haritadan göstermek kolay da. Aptal gibi hissetmemek için giderken solda, dönerken sağda höhhhöhöö diye kendimi kandırıyorum. 😅
Allah yardımcımız olsun o zaman.
Ters yöne gitmeyelim de :KK70: :KK70: :KK70:
 
yon bulmada zorluk bende de var. sag solu da zor ogrendim. diskalkuli ye benzetiyorum biraz durumumu
yuz tanima hakkinda ise super recogniser diye yuz unutmayan insanlari tanimlamis bilim adamlari (isvecli olabilirler :KK53:)
soyle bi test var. 8/14 yapabildim. 10 ve uzeri alanlarin super recogniser olma ihtimali varmis :KK53:
 
yon bulmada zorluk bende de var. sag solu da zor ogrendim. diskalkuli ye benzetiyorum biraz durumumu
yuz tanima hakkinda ise super recogniser diye yuz unutmayan insanlari tanimlamis bilim adamlari (isvecli olabilirler :KK53:)
soyle bi test var. 8/14 yapabildim. 10 ve uzeri alanlarin super recogniser olma ihtimali varmis :KK53:

Testin geçerliliği nedir bilmiyorum ama 14/14 yaptım. Super recogniser tekliflerini nereden alıyoruz shsjsjsj.
 
Aynen, zihnim ekran görüntüsü alınmış gibi sayfa fotoğraflarıyla dolu oluyordu. Ama sınavdan çıktığım an konu neydi hatırlamıyordum bile. Çok verimli bir şekilde okudum yani asdfghjk

Ben adres tarif etmeye çalışmıyorum bile artık. Tam bir rezillik çünkü. İnsanları kendimle beraber kayboluşa sürüklemek istemiyorum.

Üniversitede çok zorlandım bunun yüzünden. Elimizde planlar, sokak sokak gezip arazi analizi yapardık. Ulaşım analizleri çıkarırdık. Havaalanından, tren garından vs o arsaya ulaşım yollarını gösterirdik.
Ben evime zor ulaşıyorum, havaalanındaki adamın nereye nasıl ulaşacağını nereden bileyim?
Yaşadığım kabusu tahmin edebilirsin.
Neyse ki onu da çok verimli şekilde atlattım 😁

Ben sinir oluyorum bu duruma. Zira sınavlarda hep yüksek notlar almama rağmen ne öğrendin desen verecek cevabım çok az. Bilgi var bir yerlerde ama ezber şeklinde kalıcı değil.

Geçen bir bilgi yarışmasına denk geldim işte Türk edebiyatının yapı taşlarını soruyor. Dondum kaldım. Gelmedi aklıma çalıkuşu dışında bir şey ki neredeyse hepsini okudum. He kitapların kapaklarını gösterseler hepsini tanırım ama diğer türlü yok.
 
Bende de ezber var ses yok, çok muzdaribim bu durumdan :KK70:

Özenecek gibi değil ama, mesela 2004te dört beş kez dinlediğim bir Eurovision parçasını 15 yıl dinlemeyip ismini görünce söylemeye başlıyorum. Hafızamda çok ciddi yer kaplıyor bunlar, ileride yer açmak için eşi dostu silmem gerekecek diye korkuyorum.
Böyle:
Eki Görüntüle 2554718

Ne güzel yahu bende yok o kısım. Kırk kere de dinlesem şarkı yer etmiyor zihnimde. Ama şarkıcının yüzünü hatırlarım :)
 
Öfff ben de oyleyim ya.
Bir de ben cocuklukta ya da ilk genclikte ornegin 1 kere duydugum melodiyi sözü ve muzigiyle unutmuyorum:confused::confused:
Gecen yil,ta cocukken okuldan ayrilan
ve yolda rastlastigim bir kizin arkasindan adi ve soyadiyla seslendim:KK70:
Bir kac ay once de,kardesimin ilkokul yilliginda resmi olan bir kizi görür gormez tanidim ve sordum,tabii ki oydu.
İsin garibi o kardesimi hatirlamadi,fakat hafizam zayif demiyor da,demekki hic degismemisim:cool:
Bu yuzden hatirladiniz diyor,demedim tabii "kizim seni anan kaybetse hatirlamazdi,sorun benim keskin hafizamda":KK70:
Fakat cok zihin yorucu,bunda haklisin,kafa surekli gecmisi tariyor:)

Ahshjs Allah'tan geçmişten tanıdığım kişilerle fazla karşılaşmıyorum sapık olduğumu düşünsünler istemem :)

Aslında ben bu dalgınlıktan, ebleh gibi dalmaktan, sık sık kaybolmaktan muzdarip haldeyim. Bir de eşimin bu konuda dalga geçmesi sıkıntı. Otobüse binince haber ver, inince haber ver diyor uyuz. Bunda da gayet ciddi.
 
Bende unutmuyorum,hatta 1 hafta önce parkta selamlaştıgım tanıdık gelen kadın kimdi,hala ara ara aklıma gelmiyor desem yalan olmaz ama seninki kadar ileri boyutta değil benimki.
Geçen gün mucize doktor'daki başrol oyuncusunun daha önce hangi dizide oynadığını araştırdım zira çok tanıdık geliyordu. Medcezirde oynadığını buldum da rahatladım aaa bu çocuk o çocukmuş diyerek.
Yön bulma konusu bende de sıkınti ki 10 seneden fazla oldu araba kullanmaya başlayalı,hala bildiğim yoldan giderim,neyse ki navigasyon var da artık eskisi kadar kaybolmuyorum. Eskiden az kaybolmadim arabayla ben.
Eşim hala dalga geçer benimle,bir gün yön bilmeyen ben , yol bilmeyen taksici ile yola çıkıp baya kaybolmuştum, eşimde beni bekliyordu,arıyor nerdesin ben ve taksiciden cevap bilmiyorum,sonra taksi değiştirdim,yolu bilen bir taksiye bindim,o taksici nasıl geri döndü hala aklıma gelir bazen,yolu bulamamıştır diye şaka gibi.
Seni anlayabiliyorum yani.
Seninki kadar ileri düzeyde değilse de bende de var bu sorunlar.

Heh benim de en büyük fobim yolu bilmeyen taksici. Hemen role girip gideceğim yere ilk kez gidiyormuş gibi davranıyorum. Evime, anneme ne bileyim kırk kere gittiğim yere gidiyorum desem rezillik :)
 
Öncelikle bir çözüm önerim yok maalesef. Bu kadar uzun yazdığımı görüp bir çözüm görmeyince hayal kırıklığına uğramayın, önceden uyarayım 😅
Bende de benzerleri farklı şekilde var. Günlük hayattaki insanlara dikkat etmiyorum, dikkat etmediğime şükrettim bu konuyu okuyunca 😂
Bir dizi ya da filmde gördüğüm insanı mutlaka hatırlıyorum ben de. Şu şu filmde/dizide oynamıştı diye sıralarım çevremde biri “ya bu kimdi çok tanıdık geliyo” dediğinde. Ama hani büyük bir rolde olmak zorunda da değil bu hatırladığım kişiler. Ana olay olurken arkadan geçen birini oynamış dahi olabilir. Herhangi bir şekilde hatırlayamazsam kafayı yiyene kadar bulmaya çalışırım o kişinin kim olduğunu. Müzikte de aynı. Olayın önemine göre değişiyor hatırlama sürem. 4-5 yıl önce bir mağazada çalan daha sonra hiç duymadığım bir şarkıyı “aa orada duymuştum” diyebiliyorum ama o gün önemli bişi olmuş olması lazım, ilk kez gittiğim bir şehir vs olabilir. Onun dışında hatırlama seviyem bir ayla sınırlı genelde.

Ha bir de navigatör gibiyim, bir yere sadece bir kere gitmem yetiyor, her zaman bulurum ve alternatif güzergahlar da oturur kafamda. Ama mesela şehrin hiç gitmediğim kısımlarının nerede olduğunu bilmiyorum. Yani Antalya’dayım mesela, merkezi biliyorum ama mesela Alanya farklı bir adadaymış gibi falan geliyor. Oturduğum yerin doğusunda olduğunu biliyorum sadece ama kafamdaki haritaya orayı oturtamıyorum.

Bir de erkek arkadaşımın hem sevdiği hem sevmediği bir huyum konuşmaları unutmamam. Yani kimse sen üç yıl önce bana şunu demiştin ben de bunu bunu demiştim diyen birini sevmez bence biraz sinir bozucu ama kendim yapıyorum bunu 😂

Hatırlayamama durumunda geçirilen krizi çok iyi biliyorum maalesef. Başka obsesyonlarım da vardı yardım aldım ilaç kullanmak istemedim. Onun yerine başa çıkmanın yollarını buldum, kendimi sakinleştirmeyi ve aklımı başka şeylerle meşgul etmemeyi. Hani o saatlerce üzerinde düşünüp de bulduğumuz andaki rahatlama var ya, tıpkı saatlerce tuvaletini tutup sonunda yaptığın anki gibi, onun bağımlısı oluyoruz. O tatmin, ay her şeyi de hatırlıyorum hissi iyi hissettiriyor. Benim için işe yarayan kendimi o histen uzaklaştırıp bir şeyleri bulmamak hatırlamamak oldu. Yani sürekli kendini hatırlamaya zorlayıp sonunda hatırladığındaki o hisse ulaşmayı engellemek. “Ya bu kimdi?” düşüncesi geldiğinde kanalı değiştiriyorum, başka bişi yapmaya başlıyorum. Rahatlatan bir şarkıyı söylemeye başlayabilir ya da bişiler okuyup kafa dağıtabilirsiniz. Dikkatinizi o hatırlamaya çalıştığınız şey her neyse ondan uzaklaştıracak her şeyi deneyin o anda.
 
Yön bulmam çok çok çok iyi. Başka ülkede, dilini hiç bilmesem bile, kimseye sormadan aradığımı bulabilirim. Daha önce gitmiş olmama gerek yok, içgüdüsel yönümü buluyorum. Yüz takıntısı bende biraz var Çok kısa sürede buluyorum nereden tanıdığımı o yüzden hiç dikkatimi çekmemişti. Düşününce farkettim. Ama dediğim gibi hayatımı etkilemiyor. Çünkü dikkat etmediysem asla hafızama kazınmıyor, önemsemem, farkında olmam gerek. Yoksa 10 defa görsem tanımam.
Bu takıntıyı aşmanın yolu, zihni başka şeylerle meşgul etmek olabilir. O an kendini çevrende bulunan eşyaların adlarını saymaya zorla mesela.
 
Merhaba hatunlar
Ay bu da dert mi diyecek olanların üzerine görümce atarım. Benim için dert. Evet ufak bir dert ama hayatımı etkileyen, özellikle sosyal hayatımı ciddi anlamda etkileyen bir dert.

Efenim benim yüz hafızam çok iyidir. İşitsel hafızam, yer yön bulma kabiliyetim de rezalet durumda. Hani birinde ne kadar iyiysem diğerlerinde engelli sayılabilecek ölçüde başarısızım. Kendi evimin yolunu bulmam bile öğrenmem gereken bir süreç. Hep bildiğim yerden değil de bir arka sokaktan gidersem ve o sokaktan daha önce geçmediysem evime ne kadar yakın olursam olayım şaşırıyorum. Bu detayları belki fikir yürütmenize yardımı olur diye yazıyorum mevcut dertle çok bağlantısı yok. Belki de var ben bilmiyorum.

Yüz hafızasına döneyim. Bir kez gördüğüm yüzü, o kişi ile tek kelam etmesem bile asla unutmuyorum. Buraya kadar sıkıntı yok. Ancak o yüzü bir anlığına gördüğüm için yeri, mekanı ve nerede gördüğümü hatırlamak haliyle her zaman mümkün olmuyor. Çoğunlukla hatırlıyorum ama hatırlamadığım noktada Obsesyon açığa çıkıyor.

Bugün eşimle tvde bir oyuncu gördük. Yüzü tanıdım ama gördüğüm yüzle aynı değildi. Bir müddet takıldım, hatırlamaya çalıştım. En sonunda o oyuncunun çocukluk halini gördüğümü hatırladım ve rahatladım. Şayet hatırlamasaydım başka hiçbir şeye Odaklanamaz, gerekirse Google üzerinden şeceresini çıkarır yine bulurdum.

Gelelim gerçek hayatta sebep olduğu sorunlara. Bir arkadaşımla tatildeydik mesela. Bir kadın gördüm, sarışın kısa boylu ve ince kaşlı. Yüzü tanıyorum ama nerede gördüğümü hatırlamıyorum. Kişiyi şahsen zaten tanımıyorum. Bende ipler koptu o anda. Ne arkadaşımla konuştum, ne denize girdim. Sadece o yüzü nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Sonunda hatırladım. İki yıl önce aynı kişi o tatil yerinde markette kızıyla alışveriş yapıyordu ben de orada görmüştüm. Yine rahatladım.

Mahallede bir kadın var. Arada karşılaşıyorum. Yüzünü daha önce gördüğüme eminim ama nerede hatırlamıyorum. Bulana dek muhtemelen bugün olduğu gibi defalarca düşüneceğim. Muhtemelen bir anlık gördüm o yüzden hatırlamıyorum.

Bugün bir kadınla konuştuk. Çocuklarımız aynı okula gidiyor. Yüzü hatırlıyorum ancak kadını asla hatırlamıyorum.Sonra oturup kadını nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Abartısız yarım saat oturdum ve bunu düşündüm. Sonunda hatırladım, geçen yıl parkta çocukları beklerken kısa bir muhabbet etmiştik.

Hala çok basit gelebilir dert size, çok haklısınız :) yani diyorum ki gördüğüm yüzleri unutmuyorum ancak onları hatırlamaya çalışırken adeta bir embesil, bir dağ kaçkını, efendime söyleyeyim mağarasından gün ışığına yeni çıkmış bir garip canlı gibi davranıyorum. Sırf bu yüzden markette para unutmuşluğum, elimdeki eşyayı ya da parayı düşürmüşlüğüm, almam gereken şeyi yanlış almışlığım ve bunun gibi türlü ebleh eylemler yapmışlığım var. Çünkü anda kalmam gerekirken ben yüz tarama ile meşgul oluyorum.

İşin Obsesyon boyutu olmasa "ehe yüz hafızam iyidir" der geçerim ama öyle değil işte. Hatırlamaya çalışma ve bulana kadar hayattan kopma noktasında ciddi sıkıntı var. Bu hususta bilgisi olan, aynı durumu yaşayan ne bileyim bir önerisi olan varsa lütfen söylesin. Hayatımı ciddi manada etkiliyor.

Bir de bu yer yön bulma konusundaki eksikliğimin sebebi, yahut varsa çözümünü paylaşırsanız ayrıca sevinirim. Aynı şekilde işitsel hafızamın vehametini de şöyle bir örnekle açıklayayım. Sesim güzeldir iyi şarkı söylerim. Ancak bunun üzerine hiç gitmedim. Kendi kendime şarkı bile söylemedim. Neden? Çünkü herhangi bir şarkıyı baştan sona ezberleyemem. Şarkının fotoğrafı olsa çeker hatırlarım ama öyle bir imkan da yok tabi. Kodlama konusunda iyiyim ki bugüne kadar her şeyi böyle ezberledim.

Konudan konuya saptım kusura bakmayın. Lütfen okuyup aman bu da sorun mu diye düşünmek yerine; markette, gökkubbeden yere az evvel iniş yapmış da ekmeğin ne olduğunu öğrenmeye çalışan bir uzaylı gördüğünüzü hayal edin. Tam da öyle oluyorum yüzü hatırlamaya çalışırken. O yüzden bu duruma bir çözüm bulmalıyım.

Yazan parmaklarınız dert görmesin.
yazim tarziiniz çok iyi yaa gülerek okudum 😁
ayni sey bende de var cogunda beynimin yorulduğunu hissediyorum sadece yüz değil hatirlamam gerekn birşey zor bir durum
 
Heh benim de en büyük fobim yolu bilmeyen taksici. Hemen role girip gideceğim yere ilk kez gidiyormuş gibi davranıyorum. Evime, anneme ne bileyim kırk kere gittiğim yere gidiyorum desem rezillik :)
Dolandırılırsın böyle de :KK66: (düzgün taksicileri tenzih ederim bu arada )Zira genelde yolu bilmediğini farkedince baya uzatılıyor o yol,birde sorarlar şurdan mı gidelim,burdan mı gidelim diye hatta eklerler ,şurası yoğundur burdan gidelim diye he dersen yandın.
 
Aklınıza biri takildiginda acaba nerde görmüştüm diye düşünmek yerine iyi/kötü bir anı düşünseniz. Bu ani kuvvetli olsun. Icinizde his uyandirsin. Mesela bi rezil oluş anısı utanç duygusu ya da eğlenceli gülerken karninizin agridigi bi zamanı hayal edin. O insanı anlık olsa da unutursunuz. Hatirlarsaniz akliniza bir seyler getirmeye devam edin veya şuan'a odaklanin. Aklınıza bu tarz durumlar getirin zamanla alisirsiniz
 
Görsel hafıza genelde diğerlerinden kuvvetlidir hatırlama konusunda sabah akşam 1 er tatlı kaşığı taze öğütülmüş keten tohumu ye yüzleri yolları yönleri falan hatırlarsın hafızayı algıyı güçlendiriyor
 
Benim eşim de öyledir. Yolda gördüğü yüzleri unutmaz. Mesela otobuste gördüğü adamı yolda gorunce hatırlar aynı otobusteydık dıye. Ben de dıyorum bu bılgı ne işine yarayacak gereksiz ayrıntı. Yer yon kousunda benim de sorunum var.
Bir yere farklı yoldan gideyim kaybolurum. 3 ay önce tasındım evime gecen otobus farklı yerde indirdi. Yolda gördüğüm birine evimin olduğu caddeyı sordum.
 
Bende yer bulma konusunda cok kotuyüm.Yer yön duygum sıfır bir çok seyi kodluyorum.O kimdi nereden hatirliyorum olayi bendede var.Bulana kadar çatlarım.Bence bende disleksi var çarpım tablosunu hiç ezberleyememiştim
 
Merhaba hatunlar
Ay bu da dert mi diyecek olanların üzerine görümce atarım. Benim için dert. Evet ufak bir dert ama hayatımı etkileyen, özellikle sosyal hayatımı ciddi anlamda etkileyen bir dert.

Efenim benim yüz hafızam çok iyidir. İşitsel hafızam, yer yön bulma kabiliyetim de rezalet durumda. Hani birinde ne kadar iyiysem diğerlerinde engelli sayılabilecek ölçüde başarısızım. Kendi evimin yolunu bulmam bile öğrenmem gereken bir süreç. Hep bildiğim yerden değil de bir arka sokaktan gidersem ve o sokaktan daha önce geçmediysem evime ne kadar yakın olursam olayım şaşırıyorum. Bu detayları belki fikir yürütmenize yardımı olur diye yazıyorum mevcut dertle çok bağlantısı yok. Belki de var ben bilmiyorum.

Yüz hafızasına döneyim. Bir kez gördüğüm yüzü, o kişi ile tek kelam etmesem bile asla unutmuyorum. Buraya kadar sıkıntı yok. Ancak o yüzü bir anlığına gördüğüm için yeri, mekanı ve nerede gördüğümü hatırlamak haliyle her zaman mümkün olmuyor. Çoğunlukla hatırlıyorum ama hatırlamadığım noktada Obsesyon açığa çıkıyor.

Bugün eşimle tvde bir oyuncu gördük. Yüzü tanıdım ama gördüğüm yüzle aynı değildi. Bir müddet takıldım, hatırlamaya çalıştım. En sonunda o oyuncunun çocukluk halini gördüğümü hatırladım ve rahatladım. Şayet hatırlamasaydım başka hiçbir şeye Odaklanamaz, gerekirse Google üzerinden şeceresini çıkarır yine bulurdum.

Gelelim gerçek hayatta sebep olduğu sorunlara. Bir arkadaşımla tatildeydik mesela. Bir kadın gördüm, sarışın kısa boylu ve ince kaşlı. Yüzü tanıyorum ama nerede gördüğümü hatırlamıyorum. Kişiyi şahsen zaten tanımıyorum. Bende ipler koptu o anda. Ne arkadaşımla konuştum, ne denize girdim. Sadece o yüzü nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Sonunda hatırladım. İki yıl önce aynı kişi o tatil yerinde markette kızıyla alışveriş yapıyordu ben de orada görmüştüm. Yine rahatladım.

Mahallede bir kadın var. Arada karşılaşıyorum. Yüzünü daha önce gördüğüme eminim ama nerede hatırlamıyorum. Bulana dek muhtemelen bugün olduğu gibi defalarca düşüneceğim. Muhtemelen bir anlık gördüm o yüzden hatırlamıyorum.

Bugün bir kadınla konuştuk. Çocuklarımız aynı okula gidiyor. Yüzü hatırlıyorum ancak kadını asla hatırlamıyorum.Sonra oturup kadını nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Abartısız yarım saat oturdum ve bunu düşündüm. Sonunda hatırladım, geçen yıl parkta çocukları beklerken kısa bir muhabbet etmiştik.

Hala çok basit gelebilir dert size, çok haklısınız :) yani diyorum ki gördüğüm yüzleri unutmuyorum ancak onları hatırlamaya çalışırken adeta bir embesil, bir dağ kaçkını, efendime söyleyeyim mağarasından gün ışığına yeni çıkmış bir garip canlı gibi davranıyorum. Sırf bu yüzden markette para unutmuşluğum, elimdeki eşyayı ya da parayı düşürmüşlüğüm, almam gereken şeyi yanlış almışlığım ve bunun gibi türlü ebleh eylemler yapmışlığım var. Çünkü anda kalmam gerekirken ben yüz tarama ile meşgul oluyorum.

İşin Obsesyon boyutu olmasa "ehe yüz hafızam iyidir" der geçerim ama öyle değil işte. Hatırlamaya çalışma ve bulana kadar hayattan kopma noktasında ciddi sıkıntı var. Bu hususta bilgisi olan, aynı durumu yaşayan ne bileyim bir önerisi olan varsa lütfen söylesin. Hayatımı ciddi manada etkiliyor.

Bir de bu yer yön bulma konusundaki eksikliğimin sebebi, yahut varsa çözümünü paylaşırsanız ayrıca sevinirim. Aynı şekilde işitsel hafızamın vehametini de şöyle bir örnekle açıklayayım. Sesim güzeldir iyi şarkı söylerim. Ancak bunun üzerine hiç gitmedim. Kendi kendime şarkı bile söylemedim. Neden? Çünkü herhangi bir şarkıyı baştan sona ezberleyemem. Şarkının fotoğrafı olsa çeker hatırlarım ama öyle bir imkan da yok tabi. Kodlama konusunda iyiyim ki bugüne kadar her şeyi böyle ezberledim.

Konudan konuya saptım kusura bakmayın. Lütfen okuyup aman bu da sorun mu diye düşünmek yerine; markette, gökkubbeden yere az evvel iniş yapmış da ekmeğin ne olduğunu öğrenmeye çalışan bir uzaylı gördüğünüzü hayal edin. Tam da öyle oluyorum yüzü hatırlamaya çalışırken. O yüzden bu duruma bir çözüm bulmalıyım.

Yazan parmaklarınız dert görmesin.
Bu kadar stres zarar sana.Tedavı olmalısın
 
X