Yüzüne tukurmemek için zor tutuyorum kendimi.İnsanlar neden böyle

Kirpapatyam46

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Şubat 2015
999
389
103
İlk onceleri hiç anlasamadigim fakat sonradan dost dediğim bir arkadaşim vardı.Vardi diyorum çünkü var demek gelmiyor içimden.

Bunun başına üzücü bir olay geldi kendi ailesiyle ilgili ben hep yanında hep destek oldum.Kendi de evli çoluk çocuk var yani

Bu süreçte baya destek oldum bana bu saatten sonra kan bağından yakınsın kardeş den otesin.falan dedi.

Nitekim öyle de dewam etti.Yillarca

Sonra benim başıma bir olay geldi.
Sadece mesj çekti.ve bir daha sormadı.

Kırıldım ama bir şey demedim kendimi geri çektim.

Sonra biz bunlarla her bir araya geldiğimiz de çocugumda huzursuz Luk fark etmeye başladım

Aynı şehirde yüz ayda bir iki görüşürüz..

Sonra çektim kenara çocuğum şey dedi.
Sen yokken bana kızıyor
Benimle hiç muhatap olmuyor.
Sen onun oğluyka ne güzel konuşuyor sun
Ama o benimle hiç konuşmuyor bir şey verse kendi çocuklarına soruyor bir şey olsa bende olsam bana fikrimi sormuyor ama sen onun çocuklarıyla ne güzel ilgileniyor sun dedi

Bir kerede acil bir durumdan dolay sadece 45 dakika ligina ona bırakmıştım bana bağırdı dedi kendi çocugu yaramaz lik yapti bana kizdi dedi
.

Sen ne kadar iyi bir annesin ama çok kötü bir kadın falan dedi onu sevmiyorum çocuklarinada yazık falan dedi


O kadar üzüldüm ki.
Agliyasim geldi yawrum benim nasıl hissetmiş nasıl içine atmış bana anlatınca rahatladı.
Tabi ben mesafeyi iki katına çıkardım yavruma sarıldım.

Sonra çok ağladım tekken tabi
Bu duyguları hissettiği için...

Şimdi hamile her yerden paylaşım yapıyor bir tebrik bekliyor içimden gelmiyor.
Nefret ediyorum ondan gidip hesap soralım var bir yanımda bis ver diyor.

Fıtrat olarak geri çekerim bu tür durumlarda öyle olay çıkarmam ama ilk defa bunda istedim.insanlar neden bu kadar kötü ki.

Bende buraya yazınca rahatladım içim şişmiş ti
 
Kötü bir insan olduğumu düşünmüyorum.
Ama hep arkadaş dediklerim den yana üzülüyorum.belkide fazla fedakar hep alttan alan taraf olduğumdan dir
 
Ben olsam doğrudan söylerim, asla içimde tutmam sonra da iletişimi keserim.
Bende yakın sayılan bir arkadaşımla beraber kahve içerken, oğlu aynı yaştaki kızıma sürekli vuruyordu, tırnaklarıyla çiziyordu vs.
Lütfen müdahale eder misin dediğimde, aman erkek çocuğu işte ne olacak kıza vurur yani demişti şok olmuştum. Anında orada söyledim bu saatten sonra birbirimizi tanımıyoruz dedim.
Hiç içinize atmayın
 
Mesela bizim çocuklarında boyle bir ilişki si vardı benim kitle dalga geçiyor kardı.benimki yapmayın dedikçe yapıyor lar vuruncada benimkine kızıyor ve benim kizmami bekliyor sen uyar çocugu rahat siz etmesinler diyorum uyarmiyor oda rahatsız etsin ama vurmasın diyor
 
Çocuk lafıyla hareket ediyor, der arkandan hatta yüzüne. Yerinde olsam arayıp sormam, kendisi arar neden görüşmüyoruz derse oğlum size gelmek istemiyor, ben de kırmıyorum çocuğumu, dersin. Ne olmuş derse de, onu anlatmadı ama her ne olduysa çok kırıldığı belli, ben de evladımı üzemeyeceğim, kusura bakma, diyebilirsin. Bu kadar iki yüzlü bir insandan ancak bu şekilde sıyrılabilirsin, yalnız çocuğunun durumu abartmadığından emin olmanı öneririm.
 
Ben hemen o anda söyledim, ne demek erkek çocuğu kıza vurur. Bu normal mi yani? Bu saatten sonra görüşmeyelim dedim.
Sizde söyleyin hayatınızdan çıkarın olsun bitsin. Kimse sizden ve evladınızdan daha kıymetli değil
 
Ben olsam simdilik bisi demem ama muhatapta aslaaaaa olmam birak arkadas kalmayi. Bi ara yazarsa bisi söylerse anlatirim " oglum bir kac olayi anlatti. Rahatsiz oldum. Cocugum huzursuz yaninda diye."

Onun öyle oldugunu kabul edip sinirinizi cizin mesafeyi koyun hatta silin. Söz konusu cocuk olunca isler degisir bence.
 
mesafe koyun.ailenizi huzursuz eden insanlari hayatinizdan cikarin. arkadas dedigin nedir ki.biri gider digeri gelir diye dusunuyorum.
 
Hiç görüşmeyin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…