Allah sabırlar versin,gözlerim doldu inanin ağlamamak için zor tutuyorum kendimi ve tüylerim diken diken...2009 da bebeğini kaybetmiş bi anne olarak acınızı cok ıyı anlıyorum.Actığım konularda mevcut Nil imi kaybetmenin acısını yazmıştım.Acınız yenı belki 'zaman'dıyorum zaman herşeyin ilacı.Rabbim inşallah annelik duygusunu tattıracak sıze de zamanı gelınce.Ağlayın bence,yaşayın acınızı,yaşanmayan acılar içine çakılıp kalır ınsanın zaman gectıkce...bır kez gıttım kızımın mezarına,ilk ve son oldu.Şu an anneyım 2,5 aylık Ela'm benımle,Rabbım sıze de nasıp edecek ınsallah...cok guzel bı duygu..acılardan geçip mutluluga gelecek zaman sızın ıçınde ınsallah.Unutmayın ki miniğiniz cennetin kapısında sızı beklıyor olacak,sıze şefaatçi olacak inşallah ve annem olmadan gırmem dıyecek...Bu kadar üzülmeyin lütfen,ağlayın ama isyan etmeyin asla,hepimiz fani hepimiz ölümlüyüz,Rabbim çok sevdi yavrunuzu,o yuzden bu kadar erken aldı sızden,,,Her şeyde bi hayır vardır unutmayın..duygularınız degısecek her gecen gun,acının dıbıne vura vura kabuk tutacak yaranız.......zaman......ve suna ınanın kı annelık duygusunu tadacaksınız Allah ın izniyle,işte o zaman acı yerini tarıfsız bı mutluluga bırakacak....annelık ne biliyor musunuz???Aşk...sonsuz bı ask...