Zihinsel ve bedensel engelli bir çocuğun toplumda dışlanması.

Elmaemma

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
5 Mart 2017
1.786
1.988
133
Bu konu ne zamandır içime dert oldu. Hatırladıkça üzülüyorum ve keşke birşeyler deme fırsatım olsaydı diyorum. Sizin düşüncelerinizi de merak ediyorum.
Geçenlerde markete gittim. Bir bağırtı oldu ve korktum korkmadım diyemem ses nereden geliyor diye baktığım. Zihinsel ve bedensel engelli bir çocuk gördüğü istediği yiyeceklere heyecanlandığı için bağırıyormuş meğer. Hem bedensel hem zihinsel engelli, konuşamayan bir çocuk ne yapabilir allah aşkına? Yanımda iki çocuğu (5-6 yaşlarda) olan bir kadın agresif bir şekilde görevlilere "çıkarın şunu çocuklar korkuyor." şeklinde şikayet etti. Engelli çocuğun annesini uyardılar ve kadın çocuğu alıp çıktı. Herşey çok ani gelişti birkaç saniye içinde ve ben birşey diyecek fırsat bulamadım. Hiçbir şey almadan çıktılar. Geçekten çok içim burkuldu annesinin görevli uyarırkenki o mahçup bakışını unutamıyorum Ben olaylar karşında ilk önce tepki veremeden donar kalırım. Kadınla engelli çocuk çıktıktan sonra da iş işten geçtiği için şikayet eden kadına tepki vermedim ama keşke bir çift laf etseydim diyorum o günden beri.
Evet çocuklar korkabilir. Ama onların korkmamasını sağlamak zor değil bence. Korkulacak birşey olmadığını empoze etmek gerekmiyor muydu?
Lütfen çocuklarımızı bu konuda bilinçli yetiştirelim. Bizim de çocuğumuz engelli olabilirdi. Biz de o anne gibi muamele görebilirdik.
 
Yazık çok üzüldüm korktuysa çocugu başka reyona doğru ilerleyebilirdi çocugunu sakinleştirseydi yada kendi çıksın marketten onun ki evlatsa diğer engelli çocukta bir annenin evladı onların markete gitmeye hakkı var şunu diyerek kimseye ithap edilmez keşke biri çıkıp agzının payını verseydi insanlar konuşuyor ama karşısındakinin ne kadar üzülebiliceğini düşünmüyor.
 
Okuyunca çok sinirlendim ve üzüldüm,anneye ve çocuga.
Evet siz o an bisey deseydiniz iyiydi ama "tepki veremiyorum ani olaylarda " demişsiniz,sizi anliyorum bende malesef böyleyim. İş işten geçtikten sonra icim icim yer günlerce kahrolurum,uyuyamam bile.
Burada market görevlisine iş düsüyordu,o diyecekti kadına,malesef bu tür empati yoksunu ve merhametsiz insanlar kendilerini "insan " zannederek yaşıyor.

Kızıma ve ogluma her zaman derim,
"Engelli insanlara sakın acıyan gözlerle bakmayın,incelemeyin. Yakinları ve kendileri üzülebilir bu bakışlarinızdan,bu hayatı bu yaşam koşulunu kendi seçmedi. Bizde bu durumda olabilirdik,zaman bize ne gosterecek bilemeyiz bir kaza gecirip bizde engelli olabiliriz"

Aslında bu düsüncede olamayanlara ben hayretediyorum, ince düsünmek,empati yapmak,merhametli olmak insanın dogasında olan bisey. Nasıl böyle gaddarlaşıyorlar anlamıyorum.....
 
Yazıklar olsun kadına da görevliye de!
İş işten geçti diyerek ses cıkarmadım demişsiniz yine hatalısınız. Kesinlikle tepki vermeliydiniz, hatta şuan o kadını yolda görseniz yine söyleyin. İlk etapta donakalıyoruz bazen evet ama ben olsam koşar marketten çıkarılan kadını bulur çıkmaması gerektiğini söyler, çıkartan kadına da iki çift laf ederdim.
İki çift laf birşey öğretir mi bilmem, ama hayat asla kendini büyük görmemeyi çok güzel öğretir buna inanıyorum.
Benim oğlumun (beş yaşında) okulu, engelli çocukların okulunun hemen yanında. Arada engelli çocuklarla karşılaşıyoruz, "anne neden bağırıyor?"diye soruyor, ben de anlatıyorum.
Onlar korkulacak en son insanlar. Çok üzüldüm gerçekten.
 
sanirim en iyi tepki, madem öyle bende bir engelli adayim bende burda bundan sonra bir daha alisveris yapamam diyip cikip gitmekti.

ama gec kalmis degilsin ben olsam kocaman bi yazi hazirlayip marketin girisine burda engelilerin alisveris yapmasi yasak diyip koymak lazim ondan sonra gör bak neler oluyor. sosyal medyayi iyi hazirlayin...
 
Market görevlısı tepkı veren anneyı cıkarıcaktı aslında ama olmamış, üzülmeyin, bugun tepkı veren, yarın yıne tepkı verıcektır ama öyle bırıne denk gelırkı, bırdaha agzını acamaz. Ben böyle inanırım.
 
Kendi çocuğundan başka kimseyi umursamayan, merhamet duygusundan yoksun, yeni nesil ebeveyn tipi.

Çocuklarına da kötülük yaptığının farkında değil. İleride empatiden yoksun, bencil ve korkak çocuklar olmalarının temellerini atıyor şimdiden. Eşim öğretmen olduğu için o kadar çok duyuyorum ki artık böyle bencil ve bilinçsiz ebeveyn hikayelerini o yüzden pek şaşırmadım.
 
Güzel anne, tebrık ederım duyarlı cocuklar yetiştirme çabanızı
 
Oğlum yüzde kırk engelli , otizmli . Bir avmde oyun alanında oynuyordu bazen yüksek sesle bağırarak -vurma itme ısırma vs yok- sadece heyecanla bağırıyordu . Bir kadın geldi kızım korkuyor çıkartın onu oyun alanından dedi. Hayır dedim, korkuyorsa siz çıkartın. Sonra yanında annesi babası kayınvalidesi kayınpederi hepsi geldi çocuğunuzun psikolojik bozulacak bu engelli çocuğun ne ili var burda va bana söylemiyorlar. Hayır çıkartmıyorum oğlumu siz rahatsız olguysanız siz çıkın gidin dedim 5 kişiye karşı yek başıma mücadele verdin çevreden bir kişide destek olmadı. Ama onlar çocuğunu alıp çıktı, hala içimde kaldı keşke sen sağlıklı normal çocuk doğurmuşsun ama hep böyle olacağı garanti değil yolda yürürken kafasına saksı düşer o da engelli olabilir diye söyleseydim diye . Her yerde her zaman var bu tipler ben öğrendim mücadele ediyorum ama çok zor
 
Şu an sahip olduğumuz, çocuklarımızin sahip olduğu sağlığa güveniyoruz ve birer engelli adayı olduğumuzu unutuyoruz. Empatiden, hoşgörüden yoksun bir sürü insanla aynı havayı soluyoruz malesef. Kimi insan anlık durumlarda tepki veremez, kendinizi suçlamayın. Bir sey diyememiş olmanızı dert edinmeniz bile sizin hassas biri olduğunuzu gösteriyor zaten. İnşallah bir daha böyle bir durumla karşılaşmazsınız ama karşılaşırsanız da artık ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz en azından.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…