Zoraki samimiyet..

Ya heryerde bu saçma kural var.İşyerinde herkes kanka bizim mesela.Öyle olunca arkalarını rahat dönebiliyorlar..Ben de hiç sevmem işyerinde gereksiz samimiyeti ,sohbeti ,kantinde başbaşa oturmaları.İş dışında sürekli görüşmeleri.Ama arkamı rahat dönemiyorum işte.
 


Tabii ki istediğiniz hayatı yaşamalısınız, mutsuz olduğunuz bir işi yapmanın anlamı elbette yok.

Bana sorarsanız mesleğimle ilgili teselli bulduğum tek şey, belki o kadar kötünün içinden bir tane de olsa o iyiyi bulup çıkarabilirim, değiştirebilirim, fark yaratabilirim. Bu inanca sahip olmadan bu mesleği icra etmek benim için de zor olurdu.
 

Gözüm iyileri görmez oldu öğretmenim.
İyiye hasret bıraktılar.

Ben de sizin gibi düşünüyordum.
7 yıl sonra ilk kez bu mesleği bırakmalıyım sanırım dedim ve herkesin elinde böyle oyuncak edilme durumuna katlanamıyorum artık.
 
Hiç bir veli öğretmene diretme yapamaz. Beğenmiyorsa şube değiştirir.

Başka şube yok.
Olsa ben teklif edeceğim valla.
Ben böyleyim beğenmiyorsanız şu şubeye buyrun diye.

Başka okul teklif etmeyi de düşündüm, etsem mi?
 
Nomu hemşirelikten iyidir ya.En azından sınıfın hakimi sensin.Kapını kapattınmı meslektaşların bile ortada olmaz.Öpretmenler odası da nedir teneffüslerde bir ara.Velileri de takma ya.He he de geç.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…