O kadar sinir oldumki dün gece sizlerle de paylasmak istedim ..
Zaten durmayan bir oğlum var ..
Uyandığı zaman asla geri uyutamiyoruz.
Yani ben bebeği olan bir aileyi asla açana kadar 2 saat telefonla aramam ..
Bebeğimin huysuz oldugunuda biliyorlar.
Misal Cat kapı gitmem hatta hiç gitmem ben buyur ederim ..
Esimin iş yerinden arkadasi var ve eşi çocuğu buralara farklı şehirden gelmişler ve kimseleri yok ..
Eşim tanıştırdı birgün oturduk ..
Kız biraz mazlum bir tip ..
Üzülüyorum da bazen haline .
Eşi biraz daha baskın karakter .
Dün gece açana kadar 7.8 kez aramış çocuğu ayağımda sallarken kafamı yastığa koymuşum içim geçmiş ..
Telefonda titreşimde.
Ve açtığımda aaaaa uyuyormuydunuz ..
Uyuyorsakta uyandırdin noldu dedim .
Çocuğun ağlama sesini duydu kem küm etti .
Kusura bakma uyumadiysaniz çay içmeye gelelimmi dicektik dedi ..
Bende uyuyoruz dedim kapattım ..
Sabah aradı özür diliyor eşim illa ara uyumaz onlar diyince mecbur kaldım felan dedi olan oldu ama bak çocuğum var biliyorsun huysuz uyandığı zaman uyumuyor dedim ..
Herşeyde aşırı israrcilar her konuda .
Yok olmaz diyoruz 2 gün sonra yine aynı .
Onlara bunu yapicak cesaretide yüzünde vermiyoruz aslında ama ..
Nerde yanlış yapıyoruz ..
Kıza uzuluyorumda biraz annesini arayıp birşey soramiyorum yemek yapmayı fazla bilmiyor yasida benden küçük ..
Bana soruyor aile desteği yok çok ezilen bir tip yardımcı olmaya çalışıyorum elimden geldiğince ama ..
Bir yere gidiceklerdi illa sizde gelin ..
Çocuk var olmaz bebek arabası sığmaz sizin arabaya yok illa gelin yok dedik telefonu kapattik kapıya gelmişler siz inene kadar bekleriz dolasicaz nolucak kimse yok hiç bir yeri bilmiyoruz diyorlar esimde kapidalar hadi inelim dedi indik eşim arabada biz emri validen hoslanmiyoruz felan dedi anlamıyorlar .. aşırı israrcilar net bir dille uyariyorumda bilmiyorum napicagimi sizcede anormalmi ben bebeğim olduğundan dolayı fazlami hassasım böyle konularda..