Sizde kendi karşı çıktığı bir şeyi rahatça yapamaz, benim evliliğimde en hassas olduğum nokta budur. Aynı kişiler değiliz, olamayız da fakat bir değer yargısı ile ilgili benden bir şey bekleniyorsa karşılığı olmalı. Ben kadınım diye eşim tarafından kültürel gerekçelerle kısıtlanmayı kabul etmem.
Biz de alkol alan bir çiftiz, eşimin limiti beni rahatsız etmeyecek olan sınırdır, eğer bir şekilde onun eğlencesi bana eziyet oluyorsa orada durmak zorunda. Aynı şekilde ben bir gün onun yakınları yanında ağzım yüzüm değişip saçma sapan tavırlar sergilediğimde utanmayacaksa buyrun yapsın, ama kimse bana sen kadınsın sana yakışmaz manipülasyonunu yapamaz. Burada konu sahibi de düzelip ayaklanınca 2 gece kafa dağıtmaya çıksın bence. Bana eşim yapsa aynısını yapardım, bana saygı duyarsa da ses etmezdim. İlişkilerde bazı saçmalıklar anlatılarak, konuşularak çözülmüyor, empati kurmuyor sizinle karşı taraf. Bu nedenle bazen onun gibi davranarak, hisleri yaşamasını sağlamak 100 yıl dil dökmekten daha kestirme çözüm.
Eğer dönemsel bir sorunsa;
Alkol alımıyla ilgili de herkesin başa çıkma mekanizması farklı. Eşiniz de bir kayıp yaşadı, muhtemelen sizin aileniz yanınızda onlardan destek görebildiğinizi düşünüyor, kendisi de kendi bildiği şekilde kafasını dağıtmaya çalışıyor. Eğer çok kötü değilseniz, ailenizi bir süre uzak tutun. Bakımınızı eşiniz yapsın, öncelikle siz bir ailesiniz, yalnız kalın, dertleşin, alkol alacaksanız karşılıklı oturup için, hem birbirinize yakınlaşırsınız hem de bu süreçte aile faktörü sorun olmaz. Çünkü doğru ya da yanlış eşiniz de bir şekilde atlatmaya çalışıyor stresini. Alkolizm seviyesindeyse -bunu buradan ben tespit edemem- bir uzmandan yardım alın, fakat dönemsel olan bir şey ise bence ailenizi uzaklaştırıp baş başa kalın.
Ortak yaşadığımız bir sorunda eşimin ailesi bir gerekçeyle yanında olsa ben de "neyse onun bana ihtiyacı yok, bari ben de kendi stresimi atayım" diye düşünebilirdim.
