Anksiyete + Panik Atak anında yardım almak isteyenler

canım bence önce fiziksel bir rahatsızlığın varmı diye doktora git ve bir psikoloğa git olabilir panik atakda olabilir yada olmayabilir.Mesela ben hayatımda bir kaç kez bayılmışımdır ben bayılacağım zaman ilk önce çok şiddetle midem bulanır mesela toklukla açlıkla hiç alakası yokdur bende bayılmanın ilk başlangıç kısmı çok şiddetli mide bulantısıyla başlar sonra etraf kararır.Belki seninkiside sadece bayılmadır gerçekden ama bir iki böyle birşey yaşadığın için o korku otobüse metrobüse bindiğinde tetikleniyor olabilir ya yine bayılırsam korkusu ve bu korkuda bayılmanı tetikliyor olabilir

haklısınız artık binmeye korkar oldum belki de böyle bir şeydir çok teşekkür ederim yorumladığınız için:KK16:
 
Arkadaslar bende de ikidir carpinti oluyor acayip çekilse ve 30 dk falan sürüyor. Sonra azalmaya başlıyor. Eğer ayaktaysam midem bulanip basım donüyor. Hamilelikten de olabilir tabi ama ustuste geliyor ikisi. Sonra kulaklarım çınlıyor, gözlerim hafifçe bulanıyor. Ben tansiyonum yükseliyor diye düşünerek doktora gittim, aile hekimime. Sende panik atak mı var dedi. Yok dedim. Bu anlattıkların anksiyeteye benziyor dedi. İlaç verebilirim ama hamilesin dedi. Ne zamandır yogun bir stres yasıyorum, evlilik bana pek yaramadı galiba. Sizce bu anlattıklarım anksiyeteye benziyor mu? Tansiyonumu ölçtüler 9'a 5 çıktı. Düşük bile. Zaten o esnada dusedebilirmis, yukseledebilirmis.
 
merhaba kızlar bende 2 yıldır anksiyete var.ilaç kullanıyordum iyiydim sona bırakmak istedim.azalta azalta doktoroda danışarak bıraktım.haftada bir alıyordum.ama düngece hayatımdaki en iğrenç şeyi yaşadım.sabah 7 ye kadar çarpıntıdan uyuyamadım.sonra annemin yanına gittim yere düştüm kulaklarım patlıcak gibi,yüzüm ateş gibi..gözlerim görmüyordum karanlık karanlık heryer.gerçekten ölüyorum dedim çünkü öncden bunu yaşamamıştım.acile gittik serum taktılar daha iyi gbiyim ama hala kalp çarpıntım var.ve ilaçları bırakamıycağıma karar verdim..
 
Kizlar benim panik atakla tanismam gecen senenin basinda oldu..
Cok kafein tukettigim bir gunun sonunda aksam tam kafami yataga koyup uykuya dalmaya calisirken birden kalbim acaip sekilde atmaya basladi..
O kadar kotuydu ki gittim bizimkileri uyandirip hastaneye gitmek zorunda kaldik, o yol boyunca cidden artik olucem heralde dedim
:KK50:
Bunlarin kahve'nin etkisi oldugunu bildigim halde artik bende her an kalp carpintisi olacakmis gibi paranoyaklik basladi..
Sonrasinda zaten artik her kucuk bir seyde elim nabzima gitmeye basladi ve doktorlar tahliller derken bana anksiyeti ve panik atak tehsisi konuldu..
Doktorum ilk once bana anti-depresant/anksiyeti haplari yazdi ama ben bagimlilik yapmasin diye icmedim..
Daha sonralarda ataklarim ve carpintilarim cogaldikca bu sefer nabzi dusuren hap yazdi, ben kafamda atak gecirecegimi o kadar koymustumki cantamda bir eczane niteliginde cok fazla ilacla geziyordum. Metroya bindigimde carpintim basliyordu, ellerim soguyup titriyor ve nefes alirken zorlaniyordum.
Bu sorun yuzunden artik ne metroya nede arabaya rahatca binebiliyordum, onun disinda fena sekilde ucak fobisi olusmaya basladi bende, ki ben hic korkmam genelde ucaklardan. Bir kac kere ucak yolculugu yapmak zorunda kalmistim yazik hostesleri pilotlari cok sinir ettim heralde ataklarimla :KK1:
Daha bu genc yasimda yavas yavas kendimi bu psikolojik rahatsizliga surumeye basladim, kafeinli icicekleri biraktim, geceleri her an panik atak olucam diye sabahlara kadar uyuyamiyordum.
Baktim hic bir sekilde cozulmuyor, dedim psikolojik yardim alayim ve terapiye basladim. Baya da etkilerini gordum acikcasi, yavas yavas kendimi kontrol etmeye basladim.
Mesela eger carpintim oluyorsa onu nefes alma yontemleriyle kontrol etmeye basladim ve bende panik yaratan herseyin ve herkesin ustune gittim.
Allahima cok sukur artik eskisi gibi degilim, arada sirada yine yokluyor beni ama onu dusunmedigim zamanlar cok rahatim
Sizlere diyecegim kizlar bunlar ilaclarla duzeltilecek seyler degil, Panik atagin altinda yatan seyler aslinda bizim korkularimiz, bunlarin ustune gittikce biz bunu asabiliriz.. Ben bunu bir ara dusunmekten kendi kendimi depresyona sokmaya basladim.. Stres hayatimizin bir parcasi ama ne kadar uzak kalabilirsek o kadar iyi gunler gecirebiliriz. Allah hepimizin yardimcisi olsun
 
Bende allaha şükür ölüm korkusu gibi bir durum yok ama sıkkınım gelecegim hakkında hiç hayalım yok muttsuuzum cok suratsızım gün boyu somurtuyorum sonrada benim hakkımda ne düşünüyorlar kesin cok suratsızım tekiyim milletin benim hakkımda ne düşündügü hakkında bile kaygılıyım iş yerinde müdürden telefon geliyo öyle heyecanlanıyorum ki ya ne bileyim tuhaf seyler işte tuhaf hissiyatlar rabbim yardımcımız olsun:KK43:(
 
bendede 10 aydır anksiyete var.ilaçlar ve doktorlar konusunda kararsız ve güvensiz kaldığım için bi düzeltemedim.en son bi prof'a gidip 15 dakikasına 300 tl verip cipralex ilacına başladım.ama daha olumlu bir etkisni göremedim.cipralex kullanan lar varmı acaba aranızda.bazen bittiğimi düşünüyorum.
 
bendede 10 aydır anksiyete var.ilaçlar ve doktorlar konusunda kararsız ve güvensiz kaldığım için bi düzeltemedim.en son bi prof'a gidip 15 dakikasına 300 tl verip cipralex ilacına başladım.ama daha olumlu bir etkisni göremedim.cipralex kullanan lar varmı acaba aranızda.bazen bittiğimi düşünüyorum.

Ne kadar süredir kullanıyorsun?
 
25 gündür kullanıyorum.bi değişiklik hissedemeddim.

Bende bir aydır ilaç kullanıyorum aslında epey yardımı oldu fakat ara ara çarpıntı ve sıkıntı oluyor. Biraz daha bekle doktoruna danış belki dozu yükseltir ya da başka tedaviye başlar.
 
arkadaşlar herkeste farklı olabilir tedavi şekli ama youtube'ta agah aydın'ın bazı videoları var. benim fazla sorunum yoktu ama bana çok iyi gelmişti. daha çok video var böyle ama bana en iyisi bu gibi geldi. birz uzun ama mutlaka bakın. bir de magnezyum içeren besinler tüketmek faydalıymış bu gibi durumlarda. bunlar çok basit şeyler belki ama ben kendime uyguladım ve faydasını gördüğümü düşünüyorum. hepinize geçmiş olsun.
 
Son düzenleme:
merhaba arkadaşlar 2-3 aydır sıkıntım var 20 gün önce psikiyatriye gittim ancak doktor 5 dakika bile dinlemedi beni sıkıntılarımdan bahsedemeden prozac şurup verdi sabah akşam 1 er ölçek al bu rahatlatır dedi gönderdi. 20 gündür kullanıyorum ama hastalığımın ne olduğunu bile bilmiyorum ve hiçbir faydasını görmedim. sıkıntılarımdan bahsedersem belki bana yardımcı olabilirsiniz çok çaresiz hissediyorum kendimi. genellikle atak şeklinde değil gün içinde devamlı huzursuz ve kaygılı hissediyorum kendimi sanki kalbim deli gibi atıyor sanıyorum nabzıma bakıyorum 90-100 lerde çok fazla değil yani ama içim kıpır kıpır nefes alamıyorum gibi geliyor sanki nefesimi tutuyorum gibi oluyor derin nefes alma ihtiyacı hissediyorum. beynim uyuşmuş gibi oluyor düşünemiyorum kafamın içi sanki bulanık çevremdeki hiçbirşey net değil ben dünyanın içindemiyim yaşıyormuyum farkında değilim. dışarıdayken evde olmak istiyorum insanlardan bunalıyorum evdeykende duvarlar boğuyor nefes alamıyorum. sadece ailemin ve eşimin yanındayken gün içinde rahat oluyorum. kendimi bıraktım çocuğumla evimle ve eşimle ilgilenemiyorum canım hiçbirşey yapmak istemiyor çünkü devamlı telaşlı gibi içim huzursuz ve rahatsızım tarifte çok zorlanıyorum. başka bir psikiyatristemi görünsem ne yapsam varmı benle aynı durumları yaşamış olan?
 
merhaba arkadaşlar 2-3 aydır sıkıntım var 20 gün önce psikiyatriye gittim ancak doktor 5 dakika bile dinlemedi beni sıkıntılarımdan bahsedemeden prozac şurup verdi sabah akşam 1 er ölçek al bu rahatlatır dedi gönderdi. 20 gündür kullanıyorum ama hastalığımın ne olduğunu bile bilmiyorum ve hiçbir faydasını görmedim. sıkıntılarımdan bahsedersem belki bana yardımcı olabilirsiniz çok çaresiz hissediyorum kendimi. genellikle atak şeklinde değil gün içinde devamlı huzursuz ve kaygılı hissediyorum kendimi sanki kalbim deli gibi atıyor sanıyorum nabzıma bakıyorum 90-100 lerde çok fazla değil yani ama içim kıpır kıpır nefes alamıyorum gibi geliyor sanki nefesimi tutuyorum gibi oluyor derin nefes alma ihtiyacı hissediyorum. beynim uyuşmuş gibi oluyor düşünemiyorum kafamın içi sanki bulanık çevremdeki hiçbirşey net değil ben dünyanın içindemiyim yaşıyormuyum farkında değilim. dışarıdayken evde olmak istiyorum insanlardan bunalıyorum evdeykende duvarlar boğuyor nefes alamıyorum. sadece ailemin ve eşimin yanındayken gün içinde rahat oluyorum. kendimi bıraktım çocuğumla evimle ve eşimle ilgilenemiyorum canım hiçbirşey yapmak istemiyor çünkü devamlı telaşlı gibi içim huzursuz ve rahatsızım tarifte çok zorlanıyorum. başka bir psikiyatristemi görünsem ne yapsam varmı benle aynı durumları yaşamış olan?

Anksiyete bozukluğu canım... İlaca devam etmeni ve psikoloğa gitmeni öneririm.
 
merhaba kızlar bende 2 yıldır anksiyete var.ilaç kullanıyordum iyiydim sona bırakmak istedim.azalta azalta doktoroda danışarak bıraktım.haftada bir alıyordum.ama düngece hayatımdaki en iğrenç şeyi yaşadım.sabah 7 ye kadar çarpıntıdan uyuyamadım.sonra annemin yanına gittim yere düştüm kulaklarım patlıcak gibi,yüzüm ateş gibi..gözlerim görmüyordum karanlık karanlık heryer.gerçekten ölüyorum dedim çünkü öncden bunu yaşamamıştım.acile gittik serum taktılar daha iyi gbiyim ama hala kalp çarpıntım var.ve ilaçları bırakamıycağıma karar verdim..

İlacını şimdilik bırakma ama bunun kesin tedavisini psikoloğa giderek tamamlayabilirsin..
 
ilaçlar etkilerini ortalama bir aydan sonra tam olarak göstermeye başlarlar..eğer ki dr.dan memnun kalmadıysanız tedaviye karşı tepki oluşabilir. psikiyatristler beyindeki kimsayal dengesizlikleri ilaçlarla düzenleyerek rahatsızlıkları tedavi ettiklerinden maalesef size 5-10 dk. ayırıp,özetin özeti bir şekilde dinleyip ilacı verip gönderir. iyi bir tedavi ile tabiki panik ataktan kurtulabilirsiniz. ama depresyon,panik atak,anksiyete gibi rahatsızlıkların tekrar edilme olasılığı yüksektir. ilaç ve terapiyi birlikte yürütmeniz,bunun yanında kendi kendinize uygulabileceğiniz nefes,gevşeme egzersizleri, kendinizi transa alıp dinleyebileceğiniz telkin cdleri (uzman tarafından yapılmış olmalı) tedavi sürenizi kısaltacaktır.
 
kızlar çok geçmiş olsun!!ben de çektim bu illetten.panik atak, anksiyete vardı.insan içine çıkamıyordum eve de sığamıyordum ve 3-4 saatte bir krize kadar çıkmıştım.evimin yakınındaki hastanenin acili mesken oldu bir süre bana.ilaçlar çözüm olmayınca hemen psikoloğa başladım.başladığım gün de krizlerim kesildi.ilaç+terapi devam ettim.tabi bunu her psikolog sağlayabilir mi onu da bilmiyorum.uzun süre kriz geçirmedim.çok stresli yoğun yorgun zamanlarımda 3-4 kez geçirdim onu da tedaviyi yarım bırakmama bağlıyorum.arada eski korkularım geliyor ama bunların gerçek olmadığını beynimin uydurduğuna kendimi ikna etmeye çalışıyorum.düşüncelerimi yönlendirmeye çalışıyorum.panik atak krizi geldiğinde de doktorumun öğrettiği şeyleri uyguluyorum.belki denersiniz diye anlatayım;

panik atağa meydan okuyorsunuz.içinizden ya da sesli "gel bakalım bana neler yapabileceksin, ben senden daha güçlüyüm, umurumda değilsin, bütün gücünü göster de görelim" vs sözlerle (buna kendinizin inanması lazım) meydan okuyorsunuz.sonra derinnn bir nefes alıyorsunuz, dirsek içlerinizi 30 sn kadar ovuyorsunuz ve o gidiyor.ama buna inanmanız lazım.ara ara küçük krizler geldiğinde yaptığım tek şey "amannn senle mi uğraşıcam" diyip işime devam ediyorum.onun beni ele geçirmesine izin vermedim sıkıntıların %90ında.

diğer tavsiyelerim;
-spor yapın
-stresli, üzücü film, müzik vs bir süre uzak durun
-sürekli kendi kendinize "ben güçlüyüm, her şeyle baş edebilirim, hiçbir şeyden korkmuyorum, kendimi seviyor ve onaylıyorum, etrafımdaki olumsuzluklar, negatifler beni etkileyemez, her şey güzel olacak" gibi sözlerle telkin veriyorsunuz.bunu inanarak içselleştirerek yapmanız lazım.beyniniz bir süre sonra buna inanarak o şekilde yönlenecek.
-her zaman olumlu düşünün.doktorum bana düşünce gücünün çok önemli olduğunu söyledi.bilinçaltınızı kötü olumsuz düşüncelerle doldurmayın.sürekli olumlu cümleler kurarak bilinçaltınıza bunların yerleşmesini sağlayın.
-kahve, çay tüketimini azaltın.bunun yerine papatya, melisa gibi yatıştırıcı bitki çayları için

şimdilik aklıma gelenler bunlar.aslında kendi kendimize çıkartabileceğimiz şeyler ama ben bunları dinlemek için bir dünya para bayıldım psikoloğa.o yüzden olabildiğince paylaşmaya çalışıyorum insanlarla.herkes faydalansın.
 
bilmiyorum yaşadığım panik atak mı anksiyete mi ama son bir haftadır boğazımda herhangi bir sorun olmamasına rağmen sanki yemek yerken birden boğulacakmışım gibi bir his geliyor boğazımda takılı birşey olmamasına rağmen nefes nefese kalıyorum büyük bir panik hali yaşıyorum sanki ölecekmişim gibi. geceleri de uykumdan ölüyormuşum gibi bir hisle uyanıyorum özellikle son 1 haftadır, durup durup saçma birşeyi aklıma getirerek heyecan yaşıyorum ter basıyor kalbim güm güm yerinden fırlayacak gibi oluyor :S oktora hemen gitmeli miyim yoksa biraz daha bekleyeyim mi sizce ?
 
X