Ben hiç kendi ailemi kuramayacağım sanırım

_rose_

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2019
616
733
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
 
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
Hiç bakmayın çevreye akrabalara ben 26 yaşında evlendim ama simdi diyorum 30 da evlensemde olurmuş 35 inde anne olurdum bence şuan tadımı çıkarın hiç kafaya takmayın yiyin için gezin ohh miss .
 
Yaşıtlarım 34 olmaya başlıyorlar bu yıl iribariyle ve son on yıldır her yaşta evlenen arkadaşım oldu 40 yaş üzeri ilk ve ikinci evliliğini yapan kuzenlerim oldu. Ve emin ol 24 yaşındaki evlilikle 42 yaşındaki evlilik arasında hiç fark görmedim. Aynı aşko kuşko haller başlangıçta. Ve aynı sürelerde evliliğin oturması filan...

Ve son yıllarda kendinden büyük kadınlarla evlenen 2 yakınım da oldu. Velhasıl asla plan program nizam işleyen konular değil. Sadece nasip.
 
Cok detaylara takılmışsiniz
Almanyadaki.kuzenim 32 yasinda daha yeni üniversite bitirdi orada oyleymis
Kardesim 29 yasinda uni bitireli 3 sene oluyor
Ben 37 yasindayim calisiyorum ama henuz o doğru kisiye rastlamadim
Kuzenim gecen sene ceyiz diye ne bulduysa aldi sevgilisi vardi evlilik dusunuyorlardi ayrildi baskasiyla oldu o adam da evli cikti şimdi yas sürecinde
Yani demem o ki, hayat herkese gore farkli sekilleniyor kaliplara takılmamak lazim
 
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
Yani suan artik kendinizi bulmus bir yastasiniz bakmayin bizim tplum aliskin 30 görmeden evlen cocuk dogur durumlarina hayat insana neler getirir bilemeyiz bazen benim kuzenim 8 yil tutkuyla ask yasadi sonunda evlendiler iki yil sonra kiz cehenemi yasadi en son kendi evinde kadin yakaladi ve bosandi demek istedigim evlilik ciden bir Kumar gibidir zarini atarsin sonuc ne olur tabi bu kötü bir örnekti bayanlar cogunlukla iki guzel iltifata yada bir cicek bir Jeste kanip ta evleniyorlar cocuk kisel bakiminiyapiyor mu toplum insanimi öfkelenince tavri nasil ailesi nasil bunlara bakilmiyor
 
Yani benim lise ve üniversite arkadaşlarım 25 yaş civarında evlendiler. Bazıları ayrıldı bazıları devam ediyor. Şu an 33 yaşındaki arkadaşım geçen sene aşık oldu 1 sene içinde evlendiler, hiç karşılaşmam doğru kişiyle diye düşünüyordu
Bi de 30 yaş üstü olup bekar tayfa grubu var. Onlar da 20li yaşlarında kimseyi beğenmeyip daha iyisi karşıma çıksın diye bekleyeceğim diyen arkadaşlarım. Bi tanesinin karşısına 34 yaşında çıktı ama diğerleri 38-40 oldu.
Tabi burada çocuk meselesi devreye giriyor. 23 yaşında evlenen biri çocuksuz bir evliliği daha uzun süre tercih edebilirken 3 çocuk sahibi olmak isteyen birinin 35 te evlenmesi iyi olmuyor

Böyle bence işte. Yani karşılaşabilirsiniz tabiki hayatınızın aşkıyla
Ama çok aşırı seçici olmazsanız
 
Arada sırada gelen iç sesimi duydum sanki. Erkekler kaç yaşına gelirse gelsin 25 altı biriyle evlenmeyi yeğliyor gördüğüm kadarıyla. Fazla eğitimli, kariyerli olmamak ve hayatın daha başında olmak da onlara cazip geliyor bence. Bu hiç hoş görünmeyen ama sıkça gözlemlediğim bir şey oldu. Ama ben şunu da düşünüyorum, bu şekilde oluşan birikteliklerde yaşı küçük olmasına rağmen mutlu mesut yuva hazırlıgı yapan kadınlar şanslı göründüğü kadar şanssız da olabilirler çünkü karşılarında kendilerine denk birini kabul edebilecek biriyle değil, hakimiyet kurabileceği kadını seçmiş biriyle başlıyorlar hayata. İstisnalar elbette vardır ben sadece çevremde yogun olarak gördüklerimden yola çıktım. Bu arada istisnaların nerede olduguyla ilgili bir fikrim yok. Ama yaşınız fazla değil, gözünüzde büyütmeyin. Bir yakınımdan duymuştum istikrarlı bir şekilde uzun sure dua ederek ruh eşini buldugunu söylemişti.Belki deneyebilirsiniz umarım guzel mutlu bir aileniz olur
 
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
Ben 30 um öleyim o zaman 🤦🏼‍♀️ Halen bekarım
 
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
Yaşınız 40 dayanmış gibi konuşuyorsunuz bende 27 yi evlendim ama inan hiç aklımda bile yoktu çevremde hiç insan yoktu. 30 da olsam inan umrumda bile değil Di çevremdekiler 30 da mı evleneceksin dediler ben hiç evlenmesem saha iyi diyordum evlilik ve anne olmak hiç umrumda yoktu... Ama birden oluverdi biriyle tanıştım 6 ay sonra evlendim. Ama iyi ki evlenmişim. Bu işler nasip işi kader de varsa karşına bir yerde çıkıyor ben evin içinde otururken koca buldum düşün.
 
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
Benim kocayı annemin arkadaşı vardı komşusunun oğluna ayarladı.... Yani teyzeler bu işi biliyor ben hep şey derdim koca peşinde koşamam biri bulsun evleneyim hiç uğraşamam vallahi derdim uğraşmadım hiç gerçek ten
 
Yaşınız 40 dayanmış gibi konuşuyorsunuz bende 27 yi evlendim ama inan hiç aklımda bile yoktu çevremde hiç insan yoktu. 30 da olsam inan umrumda bile değil Di çevremdekiler 30 da mı evleneceksin dediler ben hiç evlenmesem saha iyi diyordum evlilik ve anne olmak hiç umrumda yoktu... Ama birden oluverdi biriyle tanıştım 6 ay sonra evlendim. Ama iyi ki evlenmişim. Bu işler nasip işi kader de varsa karşına bir yerde çıkıyor ben evin içinde otururken koca buldum düşün.
İnternetten mi tanıştınız
 
Şöyle bir 20'li yaşlarımı düşünüyorum da..

Yirmilerimin başında okuldan yeni mezun kariyer yapmaya çalışan biriydim. Üstüne 2 senelik, evliliğe gidecek diye beklediğim ilişkim kendi isteğimle bitti, ancak üzerime o zamanki maaşımla 10 senede ödeyerek bitiremeyeceğim bir borç kaldı. Psikolojik olarak dibe vurdum ve terapi almaya başladım. Bu kısım 24-26 arası dönem :)

26-27 civarı kendi şirketimi kurdum, ilk başlarda çok zor olsa da bütün borcumu 2 senede bitirdim. 28'de eşimle çıkmaya başladık, 30'da evlendim. 31'de oğlumu, 33'te kızımı doğurdum. Şu an 9 yıllık evliyim, oğlum 8 kızım 6 yaşında olacak yakında.

Demem o ki, kimin ne olacağı, hayatın ne yönde ivme kazanacağı hiç belli olmaz. Sadece her ne olursa olsun kafanızda büyütüp sorun haline getirmeyin.
 
30lu yaşta erkeklerin 20li yaşta kız baktıklarını çokça gözlemledim açıkcası.dürüst olalım şimdi 30 yaşında evlenmenin hiç sakıncası yok bence ama çocuk isteniyorsa 35ten önce evlenmek lazım sonrası biraz geç oluyor tabi istisnası vardır.eğer aile kurma niyetiniz varsa daha fazla oyalanmadan iş hayatına atılın kendinizi daha iyi hissedeceksiniz bende sizin gibi hayata geç atıldım ve bu bütün hevesimi kaçırmıştı ne zaman işe başladım kendime geldim resmen şunu anladım her ne kadar her insanın hayatı farklı olsada belli bir yaşın gerektiği şeyleri yapmayınca insan mutsuz oluyor çünkü üstünde sürekli bir baskı ve geç kaldım hissi oluyor.şimdi ben çocuk evlilik düşünmüyorum ama uzun süredir mutlu olduğum bir ilişkim var.evlilik niyetiniz varsa çevrenize söyleyin oradan çıkanları değerlendirin,sosyal medyadan falanda tanışan çok artık ama baya dikkat etmeniz lazım.
 
Son açtığın konular hep eğitim kariyer üzerine eğitim gibi hayata bu konuda da geç kaldığımı düşünüyorum. Bugün bir arkadaşımla ona düğünü için gelinlik baktık o 23 yaşında sonra kendimi onun yerine koydum bir gün ben de bunları yaşayacak mıyım acaba diye ama çok uzak geldi ben 27’yim bu arada. Şimdi zaten 30’dan önce evlenmek iyi değil falan yazılacak belki şöyle söyleyeyim bugüne dek hiç tam manasıyla bir erkek arkadaşım olmadı. Kimseden doğru düzgün etkilenemiyorum tam birisini gerçekten sever gibi olmuştum sağolsun beni tüm erkeklerden soğuttu. Günün birinde gerçekten karşılıklı sevip sevileceğime olan inancımı yok etti. Bana artık çok imkansız geliyor dünyada bilmem kaç milyar erkek içerisinden birisini seçip ve karşı tarafın da beni seçmesi ile evlenmek üzerine annelik yaşamak… Ne bileyim hala okul kariyer derdindeyim çevrem de pek geniş değil açıkçası mesleki anlamda her şeyimi tamamlayayım derken bir aile kurma ihtimalini de yok mu edeceğim acaba? Belki annelik nasıl bir duygu hiç bilemeyeceğim. Dediğim gibi yaşım 27 artık 30’un sınır kapısındayım çevremdekiler, akrabalar artık akşam pazarına kalanlar karşına çıkar diyip moralimi bozuyorlar. Ne bileyim bence erkekler tam manasıyla 32-33 yaşlarında evliliğe hazır oluyorlar sanki ama o zaman da daha küçüklere mi bakıyorlar? Çevremdekiler doğru mu söylüyorlar yoksa 30’dan sonra evlenilecek “o kişi” ile karşılaşan kimseler gördünüz mü hiç?
Ben🥰 33 umde karsilastim🤣😇
 
Arada sırada gelen iç sesimi duydum sanki. Erkekler kaç yaşına gelirse gelsin 25 altı biriyle evlenmeyi yeğliyor gördüğüm kadarıyla. Fazla eğitimli, kariyerli olmamak ve hayatın daha başında olmak da onlara cazip geliyor bence. Bu hiç hoş görünmeyen ama sıkça gözlemlediğim bir şey oldu. Ama ben şunu da düşünüyorum, bu şekilde oluşan birikteliklerde yaşı küçük olmasına rağmen mutlu mesut yuva hazırlıgı yapan kadınlar şanslı göründüğü kadar şanssız da olabilirler çünkü karşılarında kendilerine denk birini kabul edebilecek biriyle değil, hakimiyet kurabileceği kadını seçmiş biriyle başlıyorlar hayata. İstisnalar elbette vardır ben sadece çevremde yogun olarak gördüklerimden yola çıktım. Bu arada istisnaların nerede olduguyla ilgili bir fikrim yok. Ama yaşınız fazla değil, gözünüzde büyütmeyin. Bir yakınımdan duymuştum istikrarlı bir şekilde uzun sure dua ederek ruh eşini buldugunu söylemişti.Belki deneyebilirsiniz umarım guzel mutlu bir aileniz olur
Hangi erkekler onlar 25 yaş altı kızlarla evlenen? Daha birkaç gün önce kuzenim evlenme teklifi aldı. 34 yaşında. Keyifince takıldı bu yasa kadar. Ablam da aynı şekilde 34 yaşında kendisiyle yaşıt biriyle evlilik yaptı.
Arkadaş grubum 27-28 yaşlarında evlendi hep kendi yaşıtlarıyla. Erken evlendik diye hayıflanıyoruz şu anda. 25 yaş altında daha okul yeni bitmiş oluyor neredeyse.
Konu sahibinin 23 yaşında gelinlik bakan arkadaşına üzüldüm ben:KK70:
 
Valla bebekim 30lu yaşlardan ve bekarlıktan sesleniyorum...Herkesin hikayesi farklı öyle rakamlara takılma canım... Benim de 20li yaşlarında evlenip boşanan arkadaşlarım oldu keşke senin gibi bekar olsaydım diyen vs... Bi yandan yaşıtım kendinden 8 yaş küçük erkekle evlenip mutluyuz diyen de var... Yanı hayatın kendi içinde bir iradesi var bazı şeyler ne kadar gayret etseniz de olmaz. Bazende hiç gayret etmediğiniz dibinize düşer. Benim evlilikle ilgili sizin gibi endişelerim pek olmadı çünkü çevremde evli olanların ödediği bedelleri gördükçe olanda da olmayanda da hayır var diyorum. Hergün görümce elti kayınvalide hikayeleri dinliyorum. Ve kaldı ki eşlerde değişebiliyor kimsenin garantisi yok. Yanı evli olanda bekar olanda bir bedel ödüyor. Şuan yaşamadığınız bişeyin hayalini kurduğunuz için size tatlı geliyor ama içine girmeden belirsiz olan bişey için bu kadar üzülmeniz şuan ki anınızdan çalmak olur... Kimbilir belki de bu günlerinizi arayacaksınız...
 
Bu günlerde böyle konular çok sık açılmaya başladı. Bende 29 yaşındayım ama evlilik gibi bir derdim bir niyetim yok. Sizin de daha yaşınız çok genç bekarlığın tadını çıkarın gezip eğlenin evlilik gerçekten çok iyi bir şey değil
 
X