Bu ekonomide iş bırakılırmı?

Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.
Yetmiyor diyorsanız açıkçası devam edin derim. Benim bu ülkeden çok umudum yok açıkçası. Ayrıca çalışmaya alışkın bir kadınsanız bir süre sonra sıkılabilirsiniz. Tekrar işe dönmek istediğinizde ise zorlanabilirsiniz.
 
Bende mart ayında işimi birakıp anneliği seçtim tabi benim kızım o zaman 2 yaşındaydı fakat artık bende oda annemde(o bakıyordu) baya yorulmuştuk.Ben home ofis calısıyordum doğum sonrası 9. Ayda bebeğimi anneme bırakarak işe döndüm bebeğim her sabah babasıyla evden çıkıp arka sokaktaki ananesine gidiyor öğle arasındada ben gidip emziriyordum aksam mesai bitimindede alıyordum.Doğum sonrası kısmi çalısmaya geçmiştim haftada sadece 3 gün çalışıyordum ama artık kızım bu çalıştığım 15 ay sürecinde sürekli hasta oluyordu sabah-aksam en soğul saatlerde git gel yaptığı için her ay serumluk oluyorduk bütün bir kış. Akabinde annemde artık yorulduğunu ev işlerine ve kıza yetişemediğini dair söylenmeye başladı.Eşimle baktık olacak gibi değil kizimda küçük 2 yaşında bakıcıya emanet etmeyelim ben çıkmaya karar verdim.Tabi bizim allaha şükür herhangi bir kredi borcumuz yok evimiz,arabamız var eşimin geliride iyi bu süreci rahat geçiririz diye düşündük.Şimdilik 4-5 yaşına gelipte kreşe,anaokuluna başlayana kadar çalişmayı düşünmüyorum
memurmusunuz
 
Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.
bende19 sene sonra verdim çıkısımı, çok sıkıldım çalışmaktan zaten cocuk tedavisi görüyorum evde yatıp keyif yapmak istiyorum.emekliliğimide verdim çok şükür artık keyif zamanı...
 
Bi kadın her ne olursa olsun işini bırakmamalı. Eş dediğiniz elin oğlu ve elin oğluna muhtaç olmamalı. Herşey para değil diyorsunuz ama inanın bu zamanda paradan daha değerli hiçbir şey yok.
 
Benim fikrim işinizi bırakmamanız yönünde. Bende evliyim henüz çocuğum yok maaşımız zor yetiyor. Eşim asgari ücretten daha yüksek alıyor. Kamuya atanmak için KPSS'ye çalışıyorum. Bu devirde iş bulmak zor kamuya atanmak zaten zorken bırakmayın işinizi. Hem çalışıp hem ev hanımı olmak yorucu ama evde de yaptığın işler hiç bitmiyor ve değeri yok. Kadın çalışmalı bence en azından evden uzaklaşıp sosyalleşeceği vakti oluyor.
 
Ek geliri vardır. Ben evlediğim ilk sene işi bıraktım ama çok zorlandık sonra ek gelir yaptım sonra tekrar iş ama tek maaşla olunca evde huzursuzluk oluyordu ister istemez
 
Bende bıraktım yakın zamanda. İlk çocuğumda doğum izni dışında işi bırakmadım ama hep yavrum atalandı orda burda 16 yıl o zaman çalıştım. Ev borcum var diye katlandim ama çok yıprandım. İkinci cocugumda 4 yıl evde kaldım. Sonra kreşe verip 2 yıl daha çalıştım. Bu yıl 1. Sınıfa basladigi için ve büyük çocuğumunda çok sorunları vardı bıraktım işi, yeri geldi paramla bile baktiracak insan bulamadım. En yakinlarin bile sırt çeviriyor, her anlarında destek oldum herkese halbuki. Bu zamanlar geri gelmez deyip ani bir kararla biraktim. Şuan memnunum. Tabi kısiyorum bazı seylerden ama şunu anladım eşe de yaranilmiyor benim kocam bir tane derdim. Yeri geldi herşeyi ben aldım ben yaptima döndü. Dedim biraz da o düşünsün o yaşlansin özveri de biyere kadar.
 
Bende bıraktım yakın zamanda. İlk çocuğumda doğum izni dışında işi bırakmadım ama hep yavrum atalandı orda burda 16 yıl o zaman çalıştım. Ev borcum var diye katlandim ama çok yıprandım. İkinci cocugumda 4 yıl evde kaldım. Sonra kreşe verip 2 yıl daha çalıştım. Bu yıl 1. Sınıfa basladigi için ve büyük çocuğumunda çok sorunları vardı bıraktım işi, yeri geldi paramla bile baktiracak insan bulamadım. En yakinlarin bile sırt çeviriyor, her anlarında destek oldum herkese halbuki. Bu zamanlar geri gelmez deyip ani bir kararla biraktim. Şuan memnunum. Tabi kısiyorum bazı seylerden ama şunu anladım eşe de yaranilmiyor benim kocam bir tane derdim. Yeri geldi herşeyi ben aldım ben yaptima döndü. Dedim biraz da o düşünsün o yaşlansin özveri de biyere kadar.

ne kadar haklısınız ki.. maalesef ki hayatın gerçekleri. menfaat doğrultusunda ilerleniyor.
Bazı insanlar, karakter gereği kullanılmaya çok elverişli oluyorlar, ve en yakınların bunu çok iyi biliyor.
bir vericilik, bir anaçlık.
Aman eşim bütün gün çalışıyor yoruluyor. Aman evladım ezilmesin. Geniş aileme koşayım hemen, kapıda, hazır olda bekliyorum çünkü, hayırlı evlat olmam lazım değil mi?
Ben, bu ve benzer davranışları büyük bir özveriyle yapmasına rağmen, ilk gözden çıkarılan insanları çok gördüm.
Gün sonunda, yine bütün naz-niyaz, sitem ona oluyor. Müteşekkir olmayı bilmiyoruz.

Konu başlığı neydi özetle, kadından bekleniyor herşey.
Çocuk olunca erkekler neden ücretsiz izine çıkamıyor ? Neden işlerinden ayrılmıyor? diye yazmıştı birisi.
Bir erkeğe bunu tam olarak bunu teklif etsen, cevabı ne olurdu hiç düşündük mü ? ? Yoksa biliyor muyuz :KK51:
Yapılarına ters. Ama kadın tüm bu görevlerin üstüne, fazladan çalışıyor.
Günümüz meslek sahibi kadınlar için öyle büyük bir ikilem ki; çocuk sahibi olmak ve iş kanunları hiç teşvik edici değil.
 
Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.

Bende çalışan bir anneyim. Dediğiniz gibi oluyor ama mümkün mertebe özel gününde yanında olmaya çalışıyorum bazı şeylerden feragat edip ( patrondan izin alma gibi, ücretsiz izin kullanmak gibi)

Ben doğum iznine çıktığım zaman tek maaşa düşmüştük. Çok şükür geçindik ama birşeyi alırken birden fazla kere düşündüm. Kendime değil çocuk önceliğim oldu. Artık önceki yıllardaki gibi lüks sayılan şeyler biizim için normal oldu. O nedenle annelerimiz babalarımız bizi okuttu ama böyle hızlı tüketim yoktu.

Ben annelerin daha güncel kalabilmeleri ve kendilerini geliştirebilmeleri adına çalışmalı diye düşünüyorum.
 
Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.
Bu konuya benim diyebileceğim tek şey var sadece: insanların hayattan beklentileri farklı olabiliyor. Evet ekonomi iyi değil her şey pahalı ve bu nereye kadar böyle sürecek bilmiyoruz. Ben de çalışmıyorum eşim devlet memuru yetiyor çok şükür çünkü tek çocuğumuz var ve henüz bebek. İleride özel okula gidecek bunun yatırımlarını vs yapıyoruz. Özelde çalışmak istedim ama eşim çocuğa bakmamı, çok istiyorsam atanmamı istedi tabii yine kararı bana bıraktı. Ben de özel sektörün kurtlar sofrası olmasından mütevellit çocuğumu büyütürken atanmayı denemeye karar verdim.ben bakabiliyorken bir çocuğumuz daha olsun istiyorum hazır çalışmıyorum da hoş bu sefer atanmak benim için daha da zorlaşacak ama olsun. Ama bu sefer eşim hayat standartlarımızın düşeceğini çocukların iyi bir okuldan ziyade orta segmentte bir özel okula ya da devlet okuluna gidebileceklerini söylüyor. Demem o ki insanlar nasıl bir hayat sürmek ya da çocuklarına nasıl bir hayat sunmak istiyorsa ona göre bir yol çiziyorlar. Benim isteğim kardeşsiz büyümesin Ted kolejinde değil de x ya da y kolejinde okusunlar ya da en son ihtimalle iyi bir arayışla devlet okulunda okusunlar.
 
Sanırım benim en son düşüneceğim şey çevremdeki insanların keyfi olarak yada olmayarak işlerini bırakması ve nasıl gecindikleri olurdu.Mutlaka vardır bı planları.Ben kendi bütçeme bakardım.Ben çalışmayı seven ve gerekli gören bir insanım çok param olsa fabrika kurar gene çalışırdım mesela.Kisiler canları nasıl istiyorsa öyle yapmalı bence.Sizde maddi olarak gerekli ise daha az para ile iyi gecinemem diyorsanız devam etmelisiniz.Yarin bir gün toplu para geçer elinize ne bileyim çalışmak istemezsiniz bırakırsınız.Kim nasıl isterse bence
 
Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.
Öğretmenim hiç çalışmadım.evlendim hemen çocuğum oldu. Eşimle ortak bir kararla çocuğa benim bakmamın daha iyi olacağına karar verdik. Sonra 2. Çocuk derken yıllar geçti. Şu an eşimin kazancıyla geçiniyoruz,ben çalışsaydım onunla da durumumuz çok artmazdı. Gelen yine giderdi. Ne kadar gelse o kadar gidiyor vallahi anlamadım bu işi
 
X